son dans | texting

altı

Almir: Delibal dayanamıyorum.

(Gönderilemedi)

Almir: Kalbime bir zincir dolanmış ve biri o zinciri olanca gücüyle sıkıyormuş gibi.

(Gönderilemedi)

Almir: Ben iyi olamıyorum.

(Gönderilemedi)

Almir: Ne zaman gülecek gibi olsam, aklıma geliyorsun ve ben yine ölüyorum.

(Gönderilemedi)

Almir: Sanırım bu işi çok daha erken sonladıracağım.

(Gönderilemedi)

-

Durdum ve onu, izledim. Ders boyunca sadece uyumasını izledim.

Uykusunda bile o kadar güzel ve narindi ki, dokunmaya kıyamıyordum.

Dokunsam ağlayacak gibiydi.

Sanki dokunsam, incinecek gibiydi..

Yapamazdım, incitemezdim ki ben onu.

Tam elimi yanağına koyacakken zilin çalmasıyla yerinden sıçrayarak uyandığını gördüm. Gözlerini kırpıştırarak açtı ve esneyerek bana baktı.

"Almir'im, bir şey mi oldu?"

Başımı iki yana salladım ve kırık bir tebessümle onu izlemeye devam ettim.

"Neden öyle bakıyorsun o zaman?"

Omzumu silktim. "Nasıl bakıyorum?"

Elini yanağıma koydu ve eline yasladım başımı.

"Her an kaybedecekmişsin gibi." dudaklarım titredi ve boğazıma yumru oturdu.

"B - bilmem," kekelememe karşı küfür ettim. Sesim de titremeye başlamıştı.

Hiçbir şey demedi, sadece beni kendine çekip kafamı göğsüne yasladı.

O an sadece zaman dursun istedim.

Zaman dursun ve biz hep böyle kalalım.

-

keşke bazı şeyleri değiştirebilseydik

☾