isimsiz

1. Bölüm|İsimsiz

Başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz ❥
.
"Hey iyi misin? Beni duyuyor musun?"

Beynim sözleri algılamaya başladığında hafifçe gözlerimi araladım. Karşımda bir çift göz beklemeyi ummuyordum. Hızlı haraketlerle kendimi ayağa kalkmak için zorladım.

Neredeydim ben?
Ne olmuştu?

Şaşkın bir şekilde baktığımı görünce " Sanırım sokakta bayıldın, görünce yardım etmek istedim. Eğer daha uzun süre uyanmasaydın ambulans çağıracaktım " dedi. İşte o an daha fazla şok geçirmiştim.

Yolda bayılmış mıydım?

Nutkum tutulmuşcasına bir şey diyemedim. En son hatırladığım şey insanlardan biraz olsun uzaklaşmak için otobüse binmek istemediğim ve yorgun bir şekilde sokakta yürüdüğümdü.

Hala bana bakıyordu. Sanki iyi olduğuma ikna olmak için bekliyordu. İç sesim 'konuş artık Eylül' diye beni dürtüyordu. "İyi misin?" diye ikinci kez sorusunu tekrarladığında sadece başımı sallamakla yetinmiştim. Gözleri hala üzerimdeydi. Nedensiz bir şekilde bana baktığında kalbim tekliyor ve terliyorum.

Hızlı adımlarla yanımdan ayrılmaya başladığında arkasında öylece kalakalmıştım. Ne diyeceğimi ya da o an ne yapacağımı bilmiyordum. Teşekkür etmem gerektiğini fark ettiğimde arkasından seslenecektim. O an ağzımdan çıkan tek kelime 'isimsiz'olmuştu. Ama ardında sadece bir silüet bırakmış ve sokak lambasının ışığı altında yok olmuştu...

Ağzımın içinde gevelediğim o kelime beynimin içinde yankılanıyor, iç sesim artık eve gitmem gerektiğini söylüyordu...
.
İlk bölümü yayınladım ve ne kadar heyecanlı olduğumu anlatamam. 🤭

Nasıl buldunuz ve sizce ileride neler olacak?

Şimdilik hoşçakalın, sizleri seviyorum <3