Râyiha-i Rüzgar

6 - Mİ AMOR

Bölüm şarkısını kesinlikle dinlemenizi tavsiye ederim...
.
.
.
.

19.Yıl Önce

Annem üzerimi yorganla iyice örtüp odadan çıkmıştı. Birazdan babam gelecek ve her zaman yaptığı gibi bana o gizemli masallarından anlatacaktı. Her akşam gelir ve hiç usanmadan aynı masalı anlatırdı. Bende hiç usanmadan onu dinlerdim.

Odamın kapısını kapatıp ayak ucuma oturdu ve masalı anlatmaya başladı:

-"Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde iki tane kötü adam varmış. Bu adamlar öyle kötüymüş ki sürekli birbirlerine zarar verirlermiş.

Sonra bir gün ikisininde iki gün arayla çocukları olmuş. Aslında iki adamdan birisi kötü değilmiş. Ve onun suçu yokmuş. Ama diğerinden intikam alması ve sevdiklerini ondan koruması gerekiyormuş.

Kötü olan adamın çocukları ikizmiş. Doğum sonrasında birisi ölünce çocuğunu korumak için kendi çocuğunu ölenle değiştirmiş. Böylece kötü adam aslında düşmanının çocuğunu kendi çocuğu zannetmiş ve ona hiç zarar vermemiş.... "

Artık bu masalı ezberlemiştim. Bana neden böyle bir masal anlatıyordu bilmiyorum. 7-8 yaşındaki bir çocuğa böyle anlatılırmı onuda bilmiyordum.

-" Bu masalı sakın unutma oğlum. Bu masal aslında hayatın gerçekleri. "

Ve başımı okşayıp "iyi geceler." dedi.

🌺 🌺 🌺

Hayatın attığı kazıklardan bir kez daha kurtulmaya çalışıyordum. Bir serçe gibi hapsolduğum kafesin içinde son gücüme kadar çırpınıyordum. Son çarem belki de özgürlüktü. Kurtulmalıydım.

Gözümü yavaş bir şekilde açtığımda vücudumda bir uyuşukluk hissettim. Burnuma gelen tanıdık kokuyu ilk başta algılayamadım. Sonra ise bu kokunun hastane kokusu olduğunu hatırladım.

-"Evet hala uyuyor..... Pislik herif yanından ayrılmıyor....."

Kulağıma gelen bu sesle pencerenin olduğu sol tarafa döndüm.

Bütün heybetiyle arkası dönük bir şekilde dışarıya bakıyordu.

Rüzgar...

Uyandığımı fark etmemişti. Ses çıkarmadan dinlemeye devam ettim:

-" Biliyorum. Babam o..."

Kimden bahsediyordu? Pislik herif dediği kimdi? Yada babası kimdi? Kafamda biriken sorular iyice başımı ağrıtmaya başladı.

-"Tamam görüşürüz."

Telefonu kapatacağını anlayınca hemen gözlerimi kapattım. Yanımdaki koltuğa oturduğunu anlayınca kendimi uykunun kollarına istemsiz bir şekilde bıraktım.

🌺 🌺 🌺

Gözlerimi tekrar açtığımda ne kadar saat uyuduğumu bilmiyordum. Ancak kendimi şuan daha dinç hissediyordum. Her ne kadar dış görünüşümün berbat olduğunu bilsemde.

Bulunduğum odayı bir çırpıda tarayınca hiç kimsenin olmadığını fark edip yatakta oturur bir şekilde doğruldum. Doğrulmamla başıma giren keskin ağrı bir olmuştu. Elimi başıma getirip kısık bir inleme döküldü dudaklarımdan.

Derin bir nefes alıp yavaşça ayağa kalktığımda herhangi bir sorun olmadı.

Yavaş adımlarla odanın içinde bulunan diğer kapıya doğru adımladım.

Kapı açınca buranın banyo olduğunu anladım. İçeri girip çeşmeyi açtım ve yüzümü yıkamaya başladım. Suyun değdiği her yerim sanki sızım sızım sızlıyordu. Ancak sonradan beni kendime getiriyordu.