Ako si Beatriz Joy Ricafort, simpleng babae na ang pangarap sa buhay ay makontento. Pero kailan mo ba masasabi na kontento ka? Pag marami ka ng pera? malaki at maganda ang mala-mansyon mong bahay? o pag masaya ka na sa piling ng iba?
Para saakin mak...
Nag sorry ako kay Kenjie, hindi niya na kasi tinuloy yung alis namin dahil nga sa nangyari. Bumalik na kami sa niya uli.
"I'm really sorry, you don't have to cancel it---" naputol ang sinasabi ko.
"It's not your fault, I decided it. Let's just rest 'cause I know your still tired from yesterday." Pumasok na kami. Pinatulog niya na lang ako sa kwarto niya dahil itutuloy niya ang transaction para sa auction na gaganapin.
Dahil graduate naman ako alam ko na yung auction na yun ay magiging magastos lalo na kung lahat ng itinaya nila ay pupustahan mo.
Pero alam kong kaya na yan ni Kenjie. Nasabi niya rin na isasama niya ko sa event na yun since PA niya ko hanggang next month.
Nahiga na ako hanggang sa tuluyan na kong makatulog.
Naalimpungatan ako at nakitang nakaupo si Kenjie sa kama na hinihigaan ko.
"Good afternoon love, flowers for my ray of sunshine" sabay abot niya saakin ng yellow sunflower.
Napangiti naman ako, ang sweet niya naman kahit hindi natuloy yung gagawin namin gumagawa parin siya ng paraan para maging memorable nitong araw na ito.
"Can you be my date? I don't want to waste my moment with the special girl right before me" Sabi niya sabay abot ng kamay niya. Saan naman kaya kami magdadate e halos malayo rito ang mga restaurant dahil nga malapit sa beach.
Tumayo ako ngunit sinuotan niya ako blindfold. "It's get more exciting if you're not aware of anything" natawa na lamang ako sa sinasabi niya.
Hawak hawak niya ang kamay ko para gabayan ako. Pasalamat na lang walang hagdan rito kaya hindi ako kakabahan.
Tinanggal niya na ang piring ko. Grabe ang ganda ng ambiance. Sunset na kaya lalong bumagay. May nakalatag na carpet sa buhangin at nakaset-up room ang maliit na table at mga unan na gagawin naming upuan.
May mga torch rin sa paligid at mga ilaw na nakalagay sa paligid.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Umupo kami rito. May nakalagay na pagkain, tamang tama. Dinner date pala ang mangyayari saamin.
"Do you like it?" Tinatanong pa ba yan? Sinong babae ang Hindi magugustuhan yung set-up na ito. Napakaromantic ng place.
"Of course I do like it, thank you Kenjie" kumain muna kami at nagkwentuhan ng kung ano ano.
"Before I forgot, can you turn around" Sabi niya, bakit naman kaya?
"Okay" pagkatalikod ko ay may sinuot siya saking kwintas na purong ginto at ang design ay rose na nakabakiktad.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"My mom gave it to me, she said I should give this to the girl I want to live with. And I'm definitely sure it's you. I never felt this feeling before, the feeling of loving someone more than myself." Panimula niya. Humarap ako sakaniya at sinabing---.
"You made me wonder how my life could be if I let someone enter into my life. Before I don't want this feeling sucks me cause I know it has a consequence and it hurts more than you expect" sagot ko. Totoong ayaw ko sa love na yan kasi halos lahat nasasaktan kapag nakakaranas niyan. At sa case ko masasabi kong I'm afraid of it.
"But now you made me realized that love is worth it. If I'll experience any hurt for this, I will accept it cause I know anything is worth fighting for that to us." Niyakap ko siya.
Ngayon lang ako nakadama nito, alam ko na pumunta ako rito para sa pamilya ko at hindi ko sila kinakalimutan pero alam mo yun. May taong nag-aalala sayo at nagpapahalaga. Masaya ako na kahit magkaiba ang estado namin sa buhay tinanggap niya ako.
Minahal at inangking parang kaniya. Hindi ko siya minahal dahil lamang mayaman siya, no. Kung mabubuhay man kami muli at siya naman ay mahirap tatanggapin ko siya gaya ng ginawa Nita saakin.
Nung una oo pinigilan ko dahil alam kong mali, maaring matapakan namin ang iba lalo na ang mga magulang niya, pero nung pinaramdam niya saakin na kaya niya kong ipaglaban. Lumakas yung loob ko.
Ayaw kong harapin niya ito ng mag-isa sabay dapat naming harapin ito. Hindi niya ko kailangan protektahan dahil handa akong protektahan ang pagmamahalan namin.
If the world will turn their backs against us, we should let them do it and face each other. Because it is our relationship we build and not what others want to see from us.
Nagpasalamat ako sa binigay niya saakin. Hindi Hindi ko malilimutan itong araw na may isang lalaking handang promotekta saakin.
