''တြယ္မိသည့္ျကိုး''

ေဝခြဲမရေသာခ်စ္ျခင္းမ်ား

saint:ကိုကိုေရ......ကိုကို
perth:5minuteပဲေနာ္......
saint:မရဘူးကိုကိုထေတာ့္ဆို......မနက္မိုးလင္းေနျပီေျပာေတာ့စကားနားေထာင္မယ္ဆို......
Perth:တေအာင့္ပဲကြာေနာ္,အိပ္ခ်င္ေနလို့ပါ......please......
saint:ကိုကို!!!!

အိပ္ယာထဲတြင္ဝစီပတ္က်င့္ေနေသာperthရယ္ပါ

saint:ရတယ္ေလ…ဒါဆိုလည္းညက်ရင္အခန္းခြဲအိပ္ျကတာေပါ့
perth:ဟမ္.,ဟမ္,ထျပီခ်စ္ထျပီ……ကိုယ္အခုပဲထျပီ

ကုန္းထလိုက္တာမွန္းဦးေႏွာက္ေသြးေျကာေတာင္ျပတ္ႏိုင္တယ္။အခန္းေတာ့လံုးဝခြဲမအိပ္ႏိုင္ပါ။ဒါမ်ိုးမိမိလက္မခံပါ။

saint:ကိုကိုတို့မ်ားဝီရိယကိုမရွိဘူး……မနက္ေစာေစာေလးထေလ့က်င့္ခန္းေလးဘာေလးလုပ္မယ္ဆိုတာမရွိဘူး……အိပ္ရင္လည္းတစ္ခ်ိုးတည္း…မနက္တိုင္းႏိုးေနရတယ္……ကေလးက်ေနတာပဲ

ေအာက္က်ေနေသာေစာင္ကိုေခါက္ကာပါးစပ္ကပြစိပြစိေျပာေနေသာျကင္သူေလးအားဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ေသာperth ရဲ႔အျဖစ္ေလးကလည္းမခ်ိသာကြကိုလုပ္ငန္းအေျကာင္းေတြးျပီးအခန္းတံခါးေလးပိတ္မိတာ

saint:aww,ကိုကိုကအခုေတာ့ခ်စ္စကားကိုဆံုးေအာင္ေတာင္နားမေထာင္ေတာ့ဘူး,အခ်ိုးေတြေနာ္အခ်ိုေတြတစ္ေန့တစ္ျခားေျပာင္းေျပာင္းလာတယ္……ေရလည္းအျကာျကီးခ်ိုးမေနနဲ႔ဖ်ားေနမယ္……ျကားလား

no reply………

Saint:ကိုိိုိကုိ……ခ်စ္ေျပာတာျကားလားလို့……ကိုကို!!!

ေခါက္လက္စေလ်ွာ္မယ့္အဝတ္ေတြကိုျခင္းေတာင္းထဲထည့္ျပီးperthေနာက္လိုက္ကာေျပာရေသးတယ္ဟေနတယ့္တံခါးကိုဖြင့္ျကည့္လိုက္ေတာ့္ေရမထည့္ထားေသာtubထဲမွာေနာက္ထပ္sleepingေနသူ

saint:ကိုကို……အိပ္ အိပ္တစ္ေနကုန္အိပ္ျပင္ေပးထားတယ့္မနက္စာလည္းမစားနဲ႔ေတာ့……ညစာပါငတ္ျပီမွတ္

စိတ္ဆိုျပီးလွည့္ထြက္မယ္ပဲရွိေသးတယ္လက္ကေနေဆာင့္ဆြဲခံလိုက္ရေတာ့ကိုယ္ကသူ့ေပါင္ေပါ္ကိုအလိုလိုေရာက္သြားတယ္………

saint:ကိုကိုဘာလုပ္တာလဲလို့…လႊတ္
perth:ဒီအဘိုးျကီးေပါက္စေလးကိုမလႊတ္ေပးႏိုင္ပါဘူး
saint:ဟာကိုကိုေနာ္……ဘာအဖိုးျကီးေပါက္စလဲ,
perth:ခ်စ္တယ္သိလား……