Araba durduğunda karşımıza küçük bir köy çıktı. Pan araban inerken çok mutlu görünüyordu , hatta Lucas bile daha az suratsızdı. Ama köy ciddi anlamda küçüktü ve terk edilmiş gözüküyordu. Pan'ın arkasından Lucas ve ben de arabadan indiğimizde merakla etrafımı taradım.
-"Evim evim güzel evim."
Pan bunu söylerken aynı zamanda elimden tutup beni köyün ortasına doğru sürüklemeye başladı.
-"Sana bir süprizim var."
Biraz ilerledikten sonra beyaz , iki katlı bir evin kapısını tekmeledi ve "hadi" diyip beni de kendisiyle birlikte tutarak içeri çekti. İçerisi oldukça sıradan ve basit bir görünüme sahipti. Evin ortasına doğru ilerleyip yerdeki kilimi kenara çekti. Kilimin altında sanki mahzene gidiyormuşsunuz gibi bir hissiyat veren siyah , ağır bir demir kapı belirdi. Pan sağ elini bir saniyeden kısa bir sürede pençeye çevirdi ve kapının tutacağını bir hamlede tuttu ve kapıyı kaldırdı. Merdivenler vardı... Ama aşağısı zifiri karanlık olduğu için ilerlemek benim için biraz zor olacaktı.
Pan hafifçe kolumdan tutup beni düşüncelerimden sıyırdı ve bir anda beni kucağına aldı. Yavaş adımlarla aşağıya doğru yürümeye başladığında ise ben bir şey göremiyordum ama Pan kendinden oldukça emin gibiydi. Karanlıkta parıldayan gözlerine baktım. Her şeyi nasıl bu kadar kolay kabullenebilmiştim acaba. Birini , bir şeytanı hemde .Kafamı onun göğsüne yasladım ve gözlerimi kapattım. Aklımda hala çok fazla soru vardı. Ben de de mühür vardı , ben de mi melez olacaktım? Bunun olmasını istiyor muydum ? Lucas'ın hikayesinden anladığım kadarıyla Pan insanları hiç tereddüt etmeden öldürebilirdi. Pan bir katildi.
-Kısa oldu biliyorum-
Her şey derslerinizi aksatmamanız için yoksa biliyorsunuz yani ;D
Opening güzel dinleyin bence
