-კაილ ადეეეე,მე რო არ გყავდე ვინ უნდა გაღვიძებდეს-ოთახში შემოსვლისთანავე მივხვდი რომ ჩემი გიჟი დაქალი იყო
-იქნებოდა ვინმე შენნაირი შტერი და დამიფრთხობდა ძილს,ალინა-ვცდილობდი ძილი გამეგრძელებინა
-კაიი რაა,რა დროს ძილია დღეს ხო იცი სადაც მივდივართ?-ჩემს გვერდით დაჯდა და ზურგზე დამადო ხელი
-მთელი კვირაა მაგას მიმეორებ,როგორ არ ვიცი,ლუის სახლში წვეულებაზე-მობეზრებული ხმით ვუთხარი და მისკენ შევბრუნდი
-მერე რაღას ელოდები?ჩაიცვი გამოიპრანჭე,სალოში წავიდეთ,ადეე ვააა-თვითონვე გაეცინა და ოთახიდან გავიდა
-ხო კაი შენ ხომ არავის დააცდი ძილს.-ავდექი თუ არა აბაზანაში შევედი,მოვწესრიგდი,სულაც არ მქონდა წვეულების თავი მერჩივნა რამე კარგი ფილმისთვის მეყურებინა ან დამეძინა,რაც ყოფილს დავშორდი წვეულებებზე სიარულის ხალისი დავკარგე.
ცნობისთვის მე კაილი მქვია,17 წლის ვარ,წინა თვეს გავხდი,საკმაოდ მხიარული ვარ,შეყვარებულთან დაშორებამ დიდი დაღი დამასვა თუმცა იმედია მალე გამივლის.
-როგორც იქნა გამოხვედი.შუადღეს სალონში წავალთ,მინდა რომ ისეთი ლამაზები ვიყოთ რომ ეფექტი მოვახდინოთ ყველაზე,იმედია სიმპათიური ბიჭებიც იქნებიან-ეშმაკურად გამიღიმა და თვალი ჩამიკრა
-რა დროს ბიჭებზე ფიქრია,მივალთ მივულოცავთ ლუისს კოლეჯში ჩაბარებას და წამოვალთ-ისე ვთქვი თითქოს მე არ მაინტერესებდა ბიჭები
-კაიილ ჩვენში დარჩეს და ცხოვრების აზრზე არ ხარ,რას წამოვალთ,სასმელი იქნება, ბიჭები იქნებიან,გავერთოთ რაა-აღტაცებას ვეღარ მალავდა,ბიჭები რომ არ არსებობდნენ რა ეშველებოდა საერთოდ.
-იმედია კარგად გავერთობით-ვეცადე მის თვალში მაინც მეთამაშა ბედნიერი გოგოს როლი,რომელსაც ოდნავ მაინც ადარდებდა საღამოს წვეულება.
ალინა ცოტა თავქარიანი გოგოა,ბავშობიდან ვდაქალობთ ჩემი ბაღელი იყო,რადიკალურად განვსხვავდებით ერთმანეთისგან,მე მუსიკების მოსმენა,ფილმების ყურება და ხატვა მიყვარს,მას კი დალევა,მოწევა და ბიჭები,ალბათ მსგავსი ცხოვრება უფრო საინტერესოა
-ალინა ეს კაბა ძალიან მოკლეა,უკვე რამდენიმე ბიჭმა გამომაყოლა თვალი-თან აქეთ-იქით ვიყურებოდი რომ ისევ ვინმეს არ შევემჩნიე
-კაილ შენ მემგონი პარანოია გჭირს,ლამაზი გოგო ხარ,რა თქმა უნდა შემოგხედავენ ბიჭები,მეც მიყურებენ ამიტომ დამშვიდდი-ალინამ კაბაზე ხელი აირტყა,ისე რომ საცვალი გამოუჩნდა,შემდეგ კი კმაყოფილი სახით განაგრძო სიარული
-შენთან ლაპარაკს აზრი არა აქვს-ისევ მას გავხედე და ჩავიბურტყუნე
-შენთან ხო აქვს.-გამიღიმა და ჩამეხუტა,ის რომ არა რა მეშველობოდა,მარტოობაში ამომხდებოდა სული.
მალე მივედით,არც ისე ბევრი ხალხი იყო,მხოლოდ რამდენიმე ლუის მეგობარი.გოგონები ცალკე ისხდნენ,აივანზე რამდენიმე ბიჭი შევნიშნე,ლუისთან ერთად.
-ლუი გილოცავ,რას ვიფიქრებდი ოდესმე თუ ჩააბარებდე შე სულელო-ალინა თავს ძლივს იკავებდა,რომ მისთვის არ დაეცინა
-როგორც ხედავ ჩავაბარე ალინა-კმაყოფილმა ლუიმ ალინას თმაზე ხელი გადაუსვა და ცივად გაუღიმა
-ლუი გილოცავ-მათ საუბრაში მეც ჩავერთე და მორცხვად მივულოცე
-მადლობა კაილ,აბა გაიცანით ჩემი მეგობრები,აივანზე თუ გამოხვალთ იქაც გაიცნობთ ვინმეს.-ეშმაკურად თქვა და თვალი ჩაგვიკრა ორივეს.
ალინა რათქმაუნდა ამ შანს ხელიდან არ გაუშვებდა-გავიდეთ აივანზე კაილ,ნახე რა სიმპატიჩნები არიან.
გასვლისთანავე ლუიმ ბიჭებს ჩვენი თავი გააცნო
-ბიჭებო ჩემი მეგობრები არიან,კაილი და ალინა,გაიცანით-თან თვალს არ გვაშორებდა.
ოთხი ბიჭი იყო,კარგად გამოიყურებოდნენ თუმცა ერთ-ერთმა მათგანმა თავბრუ დამახვია საოცრად სიმპათიური იყო. მუქი ყავისფერი ხვეული თმები ჰქონდა,მისი მწვანე თვალები ველური კატასავით მიყურებდნენ,შიგადაშიგ ვარდისფერ და სველ ტუჩებს იკვნეტდა და ცინიკურად იღიმოდა.
მოგვიანებით როგორც გავიგე მას ჰარი ერქვა,ჰარი სტაილსი.
-აბა გოგოებო სად სწავლობთ?-გვკითხა შავგვრემანმა ბიჭმა რომელსაც ზეინი ერქვა
-ჯერ ისევ სკოლაში,დამამთავრებელ კლასში ვართ-ასეთ სიმპათიურ ბიჭებთან თავს ცოტათი უხერხულად ვგრძნობდი.
საყვარელი ბიჭები ჩანდნენ,განსაკუთრებით ნაილი,ის რომ მახსენდება ახლაც მეცინება,თავისთვის მორცხვად იდგა,რამეს რომ ვეკითხებოდით წითლდებოდა,საყვარელი,ჰარის გარდა ყველა ყურადღებიანი იყო,მას ძალიან საუცხოო გამოხედვა ქონდა მისი თვალები ელვასავით იყო,ხელში ალუმინის ქილით ლუდი ეჭირა და ნელ-ნელა სვამდა,თითქმის ყველას ქონდა ტატუები თანაც არაერთი,ცოტათი მომწონდა ეს ყველაფერი.
ზეინი ძალიან აქტიური იყო იმ საღამოს,გოგონებს მოწყენის საშუალებას არ გვაძლევდა.
-გოგონებოო არ გინდათ რამე ვითამაშოთ?-ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა და მე შემომხედა
-სიმართლე გითხრა აქ სათამაშოდ არ მოვსულვარ,ბავშვი ხომ არ ვარ-აგდებული ტონით უთხრა ალინამ და თმები გადაიწია
-დიდების თამაშს ვითამაშებთ-ზეინმა თვალი ჩაუკრა
-ზეინ რომ იცოდე როგორი დაღლილი ვარ,არაფრის თავი არ მაქვს,აიი კაილი გეთამაშებათ-ხელი მხარზე დამადო და გვერდითა ოთახში გავიდა
-ძალინ კარგი,მოდი კაილ-თბილად გამიღიმა
-რა ვითამაშოთ?-დავიძაბე,რადგან უცხო ბიჭებთან მარტო აღმოვჩნდი
-რა ვითამაშოთ და...მე არასდროს,არ გინდა?-ჩემს პასუხს ელოდა
-კი,ვიცი ეგ თამაში-ხმის კანკალით ვუთხარი და მისგან მოშორებით დავჯექი
-ხოო და ძალიან კარგი,მოდით ბიჭებო,დაიწყე ლუი-ზეინი თავის სექსუალურ მზერას არ მარიდებდა
-მმმ,მე არასდროს მქონია პირსინგი-თქვა თუ არა მაშინვე ყველას სათითაოდ შემოგვხედა.
ჩემი და ნაილის გარდა ყველამ ჩამოწია ერთი თითი
-მიდი ლიამ
-მე არასდროს შემიღებია თმები-დაბნეული ჩანდა.
მე და ზეინმა ჩამოვწიეთ თითი.
-ზეინ მიდი აბა რას იტყვიი,ჰარი დასცინოდა,ნეტა არ გაქვს გაკეთებული შეე...-ეტყობოდა რომ ძალიან თავხედი და თავში ავარდნილი ვინმე იყო
-მე არასდროსს....მე არასდროს მომიფსამს დამჯდარს-წარბები მაღლა აწია და ყველანი მე მომაშტერდნენ.
ყველას გაეცინა,მხოლოდ მე ვიყავი უხერხულ სიტუაციაში და სწორედ მე ჩამოვწიე ერთი თითი.
-ნაილ მიდი მოხიე რამე,ცოტა ინტერესი შემატე თამაშს თორე დამეძინა-ჰარი დამცინავად მიყურებდა,თან გვერდზე მჯდომ ბიჭს რაღაცას ჩურჩულებდა
-მე არასდროს მქონია სექსი-ბიჭი დაიბნა და სახეზე სულ გაწითლდა.
თითი ზეინმა,ჰარიმ,ლიამმა და მე ჩამოვწიეთ,ლუიმ ბიჭთან არ ითვლებაო.
ბიჭები უცნაურად მიყურებდნენ,განსაკუთრებით ჰარი,სიცილს ძლივს იკავებდა
-ვა,ვაა საღოლ როდის მოასწარი-დაცინვა იგრძნობოდა მის ტემბრში
-კაი გავაგრძელოთ-ზეინმა ისევ მე შემომხედა
-რომელი პოზები მოგწონს კაილლ?-ჰარი სიცილისგან იგუდებოდა,მე სიმწრისგან,ნეტა რა აცინებს
-ჰარიი!-ზეინი მის გაჩუმებას ცდილობდა
-ძუკნასთან ერთად არასდროს მითამაშია,საინტერესო ყოფილა,რო რამე ჩვენ არ მოგვცემ?-ისე ხმამაღლა იცინოდა ნერვები მეშლებოდა,ღმერთო რა სირია რა უნდა,არადა რო შეხედავ ნორმალური გეგონება,საოცრად სიმპათიურია.
დანარჩენებსაც ეღიმებოდათ,თუმცა ვერ ბედავდნენ ჩემთან,ჰარისგან განსხვავებით გოგოს ოდნავი პატივისცემა მაინც ჰქონდათ.
-დააა...ბოლოს როდის გაგჟიმეს?-ჰარიმ ისევ დაიწყო უაზრო სიცილი
-შე ნაბიჭვარო-ვეღარ მოვითმინე
-ისეთი რა გითხარი-გაბრაზებული სახე მიიღო
-ჰარი ზედმეტები მოგდის-ნაილმა მშვიდი ხმით უთხრა
-მე რა მომდის ზედმეტი?აბა ამ გოგოს შეხედეთ...უუჰჰჰჰ რას გაგ....-
სიტყვის თქმაც არ ვაცადე ლუდის ქილა ხელიდან გამოვტაცე და დავანარცხე.
-შე იდიოტო,კიდევ ერთხელ მომაყენებ შეურაცხყოფას და აღარ მოგითმენ-ხელზე ძლიერად მოვუჭირე,შევატყე რომ ეტკინა,თვალები აუწყლიანდა,შემეცოდა და გავუშვი-
გაიგეე?
-გავიგეეეე-გაბრაზებულმა მითხრა.
მეც ძალიან გაბრაზებული გამოვედი მათი ოთახიდან,ტირილი მინდოდა მაგრამ ვერ ვბედავდი,თავს შერცხვენილად ვგრძნობდი იმ დეგენერატის გამო.
-ალინა წამოდი დროზე-ხელი ჩავავლე და იქიდან წამოსვლა ვაიძულე
-რა მოხდა კაილლ?-გაკვირვებული და ოდნავ მთვრალი მეკითხებოდა
-წამოდი მეთქი-მისთვის იმ მომენტში არაფრის ახსნა არ მინდოდა.
თავს ვიკავებდი რომ ჯავრი ალინაზე არ მეყარა,აქ წამოსვლა ხომ მან მთხოვა,რა სულელი ვარ,არ უნდა დავთანხმებულიყავი მათთან ერთად თამაშს,მაგრამ მხოლოდ ჰარია დამნაშავე,მხოლოდ ისს,ისსს.....
სახლში მისვლისთანავე ოთახში ჩავიკეტე,ტირილი დავიწყე,ნაწყენი ვიყავი,გული მატკინა მისმა სიტყვებმა,მიუხედავად იმისა რომ არ ვიცნობდი მისმა სიტყვებმა მაინც იქონიეს გავლენა ჩემს განწყობაზე. იმ დღეს ალინასთან აღარ მისაუბრია,ლოგინში ჩავწექი და ვფიქრობდი,ვფიქრობდი ამ დღეზე და ცრემლები მომდიოდა.
დილით ლუიმ დამირეკა
-გისმენ ლუი-მოწყენილი ხმით ვუპასუხე
-გუშინ ისე უცებ წახვედიი..-ეტყობოდა რომ თავს უხერხულად გრძნობდა
-ხოო,ვიცი,შენი ნაბიჭვარი ძმაკაცის ბრალია-ვცდილობდი ჰარის მიმართ ზიზღი შეძლებისდაგვარად დამემალა
-ვიცი,ჰარი ასეთია,რა ვქნათ-მობეზრებული ხმით მითხრა
-ვერც ვერაფერს ვერ იზამთ,პაკა-
მასაც გავუბრაზდი ტყულად,წინა დღის ამბავზე აღარ ვფიქრობდი,უბრალოდ დავიკიდე ვიღაც იდიოტის გამო ნამდვილად არ ღირს ნერვების მოშლა.
-ალიინ სად ხარ,რო გირეკავ რატო არ მპასუხობ-სახლში დავადექი
-მაპატიე მეძინა-ღირსი კი იყო ისრ გამეღვიძებინა,როგორც თავად წინა დღეს.
იატაკზე ბიჭის ფეხსაცმელები დავინახე.
-ვინმე გყავს?-თვალები გამიბრწყინდა
-ნუუუ...-ეჭვიც არ მეპარებოდა რომ ვინმე ჰყავდა.
უცებ მისი საძინებლიდან ბიჭი გამოვიდა ნაცნობი სახე ქონდა,ღმერთო ჩემო ეს ლიამი იყო.
-ეხლა ჩემს დაქალს მიადექით?-ლიამს მივუახლოვდი და ყვირილი დავუწყე
-ჰარის გუშინ ზედმეტი მოუვიდა,მე არ ვარ ეგეთი,ნამდვილად-მართლაც მშვიდი ბიჭი ჩანდა
-კი აბა რაა-არ მინდოდა ალინასთვისაც ისე ეტკინა გული,როგორც მე მატკინა ჰარიმ
-კაილ გუშინდელის გამო მე გიხდი ბოდიშს,ჰარი სხვანაირად აზროვნებს-ხოო რა თქმა უნდა,ის დებილია
-ხოო,მეტისმეტად ჩამორჩენილია-ამაზე მე თვითონვე გამეცინა
-ეგ არ ვიცი მაგრამ,მე მას არ ვგავარ-თვალი ჩამიკრა და ოთახიდან გავიდა
-იმედია-მეც გავუღიმე.
ლიამის წასვლის შემდეგ ალინა უცნაურად გამოიყურებოდა,თითქოს ჩემი იქ ყიფნა უხერხულ მდგომარეობაში აგდებდა.
-ლიამთან დაახლოვება როდის მოასწარი?-ეშმაკურად ვკითხე
-გუშინ ძალიან მომეწონა,სახლში მისვლისას დავურეკე-სახეზე გაწითლდა
-ყოჩაღ-მისგან იმედგაცრუებული წამოვედი,სკოლისკენ მიმავალ გზაზე ლუის მოვკარი თვალი,ეგ და ნაილი მანქანასთან იდგნენ,ლუის ბიძაშვილს ელოდებოდნენ.
-პრივეტ ბიჭებო-ნაილმა გადამკოცნა
-პრივეტ-ორივე მომესალმა
-აქ რას აკეთებთ?-პასუხი ვიცოდი,მაგრამ მაინც ვკითხე
-ნიკს ველოდებით,მალე გამოვა,იმედიაა-ლუიმ სკოლისკენ გაიხედა
-ჰარიც მოვიდაა-ბიჭები ჰარის გაღიმებული დახვდნენ.
-ღმერთო არაა-ჩემთვის ჩუმად ვთქვი
-გამარჯობა ლამაზოო-ჰარი თმაზე შემეხო
-ჰაიი-ცივად ვუთხარი-კაი მე წავალ ბიჭებო
-საით?-ისევ ჰარი
-იქეთ სკოლისკენ-თითი სკოლისკენ გავიშვირე და მას ჩამოვშორდი
-მოიცა,სკოლაში რა გინდა,ბორდელი სხვა მხარესაა-სიცილი დაიწყო
-ჰარი დაახვიე
რო არააა-ჩემსკენ გამოიწია,ისე მიყურებდა,თავისი მწვანე თვალებით კინაღამ დავდნი.
-ჰარი გთხოვ-მუდარა იგრძნობოდა ჩემს ხმაში
-ჰარი შეეშვი-ლუიმ მხარზე ხელი დაადო და მე შემომხედა
-კარგად!-ცივად დამემშვიდობა.
განწყობა გამიფუჭა,ჩემგან რა უნდოდა,რა დავუშავე,ასე რატომ მამცირებდა,გაკვეთილზე ცრემლებს ვერ ვიკავებდი,წიგნი სულ დავასველე.
გაკვეთილების შემდეგ მე და ალინა კაფეში ერთად წავედით
-არ მეტყვი გუშინ რა მოხდა?რატომ წამომიყვანე იქიდან-გაბრაზებული ჩანდა
-ლიამმა არაფერი გითხრა?-აგდებულად ვკითხე და სალფეთქი ავიღე
-არა,რა იყო გაწყენინეს?-თვალები გადაატრიალა წვენი დალია
-კიიი-ვთქვი და მაგიდას ხელი დავარტყი
-ვინ!-აღელვება დაეტყო
-იმ ნაბიჭვარმა....ჰარიმ-ტონს ავუწიე-ახლა გაიგე?
-რაა,რა გითხრა ასეთი?
-ძუკნა დამიძახა-ზიზღით ვუთხარი და თავი დავხარე
-ეგ მართლა ნაბიჭვარი,რატომ?-თავს ძლივს იკავებდა,რომ რამე არ წამოცდენოდა
-არ ვიცი,მე არასდროსს... ვთამაშობდით-ხელებს აქეთ-იქით ვიქნევდი,თან მას ვუყურებდი
-და რა თქვი ასეთი?
-ის რომ უმანკო გოგონა არ ვარ-ტირილი დავიწყე,ალინამ გულში ჩამიკრა და მამშვიდებდა
-კაი ნუ ტირი გთხოვ,ვიღაც რიგითი სირის გამო ნერვებს ნუ იშლი-ჩემი დაწყნარება ყოველთვის კარგად გამოსდის
-მართალი ხარ,მაგრამ მაინც მეშლება ნერვები-ცრემლები მოვიწმინდა და თავი მას დავადე
-დაიკიდე ჩემო პატარა,დღეს ჩემთან წამოდი,სხვათაშორის გუშინ ლიამთან არაფერი მქონია-ბედნიერი სახით გამომხედა
-აბა შენს საძინებელში რა უნდოდა?
-დილით დასამშვიდობებლად შემოვიდა,ღამით სასტუმრო ოთახში ეძინა,ჩემები სახლში იყვნენ,მასთან დაწოლის ნებას არ მომცემდნენ-რომ მიეცათ ნება ალბათ დაწვებოდა კიდეც
-გასაგებია-ირონიულად ვუთხარი და გავიცინე
-მიდი მამიდაშენს დაურეკე,უთხარი რომ ჩემთან რჩები
-კარგი-ალინას ჩავეხუტე,მხოლოდ მას შეეძლო ჩემი გაგება,ჩემი დამშვიდება,ჩემი სიხარული იყო
მასთან წასვლისას ნაილმა გამოგვიარა,მანქანით იყო
-გოგოებო დაჯექით მე წაგიყვანთ-შავი სათვალეები ეკეთა,რაც ძალიან უხდებოდა
-ნაილ რა სიმპატიურად გამოიყურები-ალინამ ქვედა ტუჩი მოიკვნეტა და ბიჭს მიაშტერდა.
ნაილი ისევ გაწითლდა
მასთან დავჯექით,მორცხვად გვიყურებდა ხოლმე,ესეთი საყვარელი ბიჭი ჰარისნაირ მონსტრთან როგორ მეგობრობდა
-ნაილ ჰარის გადაეცი,რომ არსად შემხვდეს,თორემ ვერ გადამირჩება-ნაილს გავძახე და ისევ ტელეფონში განვაგრძე ყურება
-კაილ ვიცი ჰარი უხეშია,მაგრამ...-ნაილი დამწუხრებული ჩანდა,წინა დღის გამო
-მაგრამ რაა?-წინადადების დასრულება არ ვაცადე
-ძალიან რთული ბიჭია,ბავშვობიდან ძალიან ნერვიული იყო და საკმაოდ უხეში.გოგონები სულ გაურბოდნენ,მიუხედავად მისი გარეგნობისა
-ამის გამო მე უნდა დამამციროს?არ მინდოდა მისთვის დამეყვირა,თუმცა იმ მომენტში სხვა გზა არ მქონდა
-არა რათქმაუნდა-თან სარკეში იყურებოდა-უბრალოდ შენზე სხვანაირი წარმოდგენა აქვს
-ის ხომ არც მიცნობს?
-გუშინდელი თამაშიდან გამოიტანა დასკვნები,შენ რომ თქვი...-ცოტათი გამაღიზიანებლად მეჩვენებოდა ის ფაქტი რომ ჰარის ამართლებდა
-მაგიისსსს....მერე რაა,მაგის გამო?-ძალიან მწყინდა ისიც ჰარის მსგავსად რომ ფიქრობდა
-ხოო,ჰარი თვლის რომ გოგონა უმანკო უნდა გათხოვდეს-კმაყოფილად თქვა და გზას შეხედა
-მერე მაგას ხომ არ მივყვები,მართლა რა იდიოტია.-
რაღაც მომენტში მისი სახე დამიდგა წინ,მეგონა ზედმეტად ვლანძღავდი,მე არ შემიძლია ვინმე მძულდეს,მითუმეტეს მასსავით არასდროს არავინ გამილანძღია.
-მოვედით ნაილ-ალინამ უთხრა და მანქანუს კარები გააღო
-ძალიან კარგი,ნახვამდის გოგონებო-წასვლა დააპირა
-რა ნახვამდის,მოდი რაა ჩვენთან-მხიარულად უთხრა და თვალი ჩაუკრა
-კარგი-ნაილი მართლაც კარგი ბიჭი იყო,მისი დაპატიჟება არ მაღიზიანებდა,იქნებ ალინას ოდესმე მისნაირი კარგი ბიჭი შეუყვარდეს
-ალინა შენები დღესაც არ არიან?
-არა კაილ,ეს კვირა არ იქნებიან-თითქოს ახარებდა კიდეც ეს ფაქტი
-რას აპირებთ გოგონებო?
-ნაილ ნუ ხარ ასეთი მორცხვი-საყვარლად უთხრა ალინამ და ისიც გაწითლდა როგორც ყოველთვის
-არ ვარ მორცხვი-თავი დაბლა დახარა
-მიდი ბიჭებს დაურეკე რაა გაგვართობენ-მმმ,ისევ ბიჭებიიო
-ალინაა!-მკაცრად ვუთხარი
-რა იყო კაილ?-უკმაყოფილება დაეტყო სახეზე
-აქ ჰარი რომ მოვიდეს მე წავალ.
-მაშინ ჰარი არ მოვიდეს-ნაილმა ბიჭებს დაურეკა,სამწუხაროდ ის იდიოტი ჰარიც მასთან ერთად მოვიდა
-ჰაი გოგონებო-ეშმაკურად მიყურებდა
-მე მივდივარ-კარებისკენ წავედი,როცა ალინამ გამაჩერა
-დარჩი კაილ რაა-ხელში ჭიქები ეჭირა
-არა უნდა წავიდე-ალინას ოთახში შევედი და კარი მივხურე,თავს დამცირებულად ვგრძნობდი,ალინას ხომ ჩემი დამშვიდება უნდოდა და იმიტომ დამპატიჟა,ზოგჯერ ნერვებს მიშლის ეს გოგო
ვიგრძენი,რომ ოთახის კარი გაიღო,რომ გავიხედე ზეინი იყო,გული გამისკდა უცებ ჰარი მეგონა
-მოიწყინე?-ეშმაკურად მკითხა
-არა,ზეინ-მშვიდი ხმით ვუთხარი
-აბა აქ რატომ ხარ?-ოთახის კარი მიხურა
-უბრალოდ გარეთ გასვლა არ მინდა,ჰარისთან ერთ ოთახში ვერ გავჩერდები-თვალს ვარიდებდი,ერთ წერტილს მივაშტერდი
-და ჩემთან გაჩერდები?-მგზნებარე ხმით მკითხა
-რაა?-ძალიან გაკვირვებული ვიყავი,ცოტა ხანში უკანალზე ხელი მომისვა
-გაგიჟდი?რას აკეთებ?-ძალიან შემეშინდა და ფეხზე წამოვდექი
-ჩუმად,რა გაყვირებს!-მბრძანებლური ტონით მითხრა და მკერდზე ხელი მომკიდა
-ზეინ წადი აქედან-ხმა მიკანკალებდა
-რამდენიც გინდა იყვირე,ისინი აივანზე არიან,მაინც ვერ გაიგებენ-მაისური გაიხადა
-ზეინ ჩემგან რა გინდა?
-ის რაც ყველა კაცს-უაზროდ იცინოდა,ალბათ ეგონა რომ დავთანხმდებოდი
-კაცს?შენ შენთავს კაცს უწოდებ?-ვცდილობდი ნამუსზე ამეგდო,რომ გადაეფიქრებინა
-კაი რაა კაილლ,თავს ნუ იტყუებ და მეც ნუ მატყუებ,უკვე მივხვდი რაც ხარ
-რა ვარ?-ცრემლები წამომივიდა)
-შენ კახპა ხარ,თავს ნუ იფასებ,მიდი გაიხადე-გვერდიდან არ მშორდებოდა
-ზეინ არაკაცი ყოფილხარ-მხარში მუშტი ჩავარტყი
-ეგრე ხოო?კარგი!-უკვე აღარ იცინოდა
-რას აკეთებ?-შარვლის შეხსნა დაიწყო,ხელებს მიჭერდა და პირზე მადებდა ხელს,ვერც ვყვიროდი და ვერც ვერაფერს ვაკეთებდი,
-ეხლა ისე გაგჟიმავ,საწოლს მიგაჯაჭვებ,შე ძუკნა-გაშლილ ფეხებზე მაწვა ცოტაც დააა....არაა ღმერთო არა,შარვალი შეიხსნა და ახლა ჩემსას ხსნიდა,ცალი ხელით მკერდზე მიჭერდა,ღილი რომ გამიხსნა შარვალი ოდნავ ჩამომიწია,შიშისგან სულ ვკანკალებდი,რაც ძალა მქონდა მოვიკრიბე და ფეხებს შორის ამოვარტყი,ხელი გამიშვა,მე ხმამაღლა დავიყვირე..-მიშველეთ.
მაინც მეცა ზეინი,პროცესის დაწყება უნდოდა,შარვალი მუხლებამდე ჩამიწია
-მიშველეეეთ-ბოლო ხმაზე დავიყვირე-ოთახში ჰარი,ნაილი და ალინა შემოვიდნენ,ჰარი ზეინს ეცა
-შე ნაბიჭვარო-მთელი ძალით ურტყამდა,ძირს დააგდო და ფეხებით ლამის მუცელი დაუხეთქა,გამწარებული სახე ქონდა,მასში სიმამაცე დავინახე,პირველად მომეჩვენა ვაჟკაცური
-ჰარი არ შემოგაკვდეს-ნაილიმათ გაშველებას ცდილობდა
-რომც მოკვდეს რაა?-გამწარებული სახით უყურებდა
-ჰარი გეყოფა-ლიამმა ჰარი ზეინს მოაშორა.როგორც იქნა დაასრულა ჰარიმ,ნეტავ გენახათ ზეინი როგორი დასისხლიანებული იყო,ძირს ეგდო და კვნესოდა გოგოსავით,ჰარი გამწარებული უყურებდა,შემდეგ მე შემომხედა საწყალი თვალებით და ოთახიდან გავიდა,სანამ გავიდოდა რაღაც თქვა
-ქალის გაუპატიურება ყველაზე მეტად მეზიზღება,როგორი ძუკნაც არ უნდა იყოს ის ქალი-მისმა სიტყვებმა თან დამამშვიდეს თან გული მატკინეს,მან მე დამიცვა,ვერ ვიჯერებდი ჩემს გამო საუკეთესო მეგობარი რა დღეში ჩააგდო,ჰარის ვერ ვცნობდი
-კაილლ კარგად ხარ?-ალინა მაშინვე ჩემყან მოვარდა
-ახლა კი-თმები სულ აწეწილი მქონდა
-ყველაფერი ჩემი ბრალია,მაპატიე გთხოვ-ხელზე მაკოცა
-ალინა,ყველაფერი მისი ბრალია
-ზეინ ადექი-ლიამი ცდილობდა როგორმე წამოეყენებინა
-თქვენი არაკაცი მეგობარი აქედან წაიყვანეთ ახლავე-ალინა გაბრაზებული იყო
-ახლავე-მშვიდი ხმით უთხრა ნაილმა-ზეინს უჭირდა ადგომა,ისეთი ნაცემი იყო,რო დგებოდა მე მიყურებდა თითქოს ამის გამეორებას ისევ აპირებდა,როცა გამოჯანმრეთელდებოდა,
მეგობრებმა ააყენეს,მათაც არ მოსწონდა მისი საქციელი,სახეზე ეტყობოდათ.
-კაილ წავიდნენ დამშვიდდი-ყველაფერი დასრულდა,მაგრამ მაინც მიკანკალებდა სხეული
-თქვენ რომ არ შემოსულიყავით ის....-იმის წარმოდგენაც კი მზარავდა რომ შესაძლოა ზეინს ჩემი დაქალის საწოლში გავეჟიმე
-კაი ამაზე ნუღარ ფიქრობ გთხოვ კაილ-ცრემლი მომწმინდა
-კიდევ რომ მოვიდეს-მას შეშინებული თვალებით გავხედე
-კიდევ თუ მოვა პოლიციაში დავრეკავთ,არ ინერვიულო-ხმადაბლა საუბრობდა
-ისინიც მისნაირები არიან?-მისკენ შევბრუნდი და თავი დავადე
-არამგონია,ასე რომ ყოფილიყვნენ ზეინთან ერთად ეცდებოდნენ შენს გაუპატიურებას
-ღმერთო რატომ,რას მერჩიან?
-დამშვიდდი გთხოვ,ნახე ჰარიმ როგორ დაგიცვა?
-ხოო,არ ველოდი,ასე რატომ მოიქცა?-ეს მართლა ძალიან მაინტერესებდა
-სპეციალურად ხომ არა?იქნებ შენი შებმა უნდა და ეს ყველაფერი დადგეს-ჰარის ჩემი შებმა არ ენდომებოდა,ეს ზუსტად ვიცოდი
-არამგონია,მაინც ვერ შემაბავს-გავიცინეთ და ერთმანეთს ჩავეხუტეთ
ალინას გვერდით ვიწექი,ის უკვე ჩაძინებული იყო მე კი ვერ ვიძინებდი,სულ ჰარის სახე მედგა თვალწინ,რას ვიფიქრებდი,რომ ეს ნაბიჭვარი ჩემს დაცვას შეეცდებოდა,თანაც თავისი საუკეთესო მეგობრისგან,მასში რაღაც დავინახე,რაღაც ისეთი რასაც ვერ ვხსნი,თითქოს ჰარის მიმართ აზრი შემეცვალა,იქნებ სულაც არ არის ისეთი ბოროტი როგორიც ჩანს,ან იქნებ ალინამ რაც თქვა სიმართლეა,ეს არ ვიცი,მაგრამ ის ზუსტად ვიცი რომ,რაც ჰარიმ გააკეთა ეს ნამდვილად დასაფასებელია,ჩემ თავთანაც არ ვტყდებოდი ნუთუ ჰარი მომეწ....არა რა სისულელეა.
ვცდილობდი მასზე აღარ მეფიქრა,ის უზრდელი და უხეშია თავს ამით ვიმშვიდებდი.
მთელი ღამე ჰარი მესიზმრებოდა,მისი ვაჟკაცური გამომეტყველება სულ თვალწინ მედგა,მისი მწვანე და მრისხანე თვალები,ვარდისფერი მხურვალე ტუჩები.
ის საოცრება იყო,მის მიმართ ყველა წყენა მიქრებოდა,აი ეს მაშინებდა ყველაზე მეტად,ნუთუ მის ასეთ საქციელს ჩემში სიყვარულის ცეცხლი უნდა დაენთო.
არა მე ჰარის არ შევიყვარებ....არა მე ის არასდროს შემიყვარდება.
