Çözülmüş ayakkabı bağcıkları | Yeongyu

•}[07]{•

17092019 ~ 0100

~~~

"Elimi ne zaman bırakacaksın?"

"Sen şu üzerine çıktığın duvardan indiğinde! Hadi ama bağcıklarını bile bağlamadım!"

"Korkma."

Yeonjun gülümserken üzerinde yürüdüğü ince duvardan elini bir an olsun bırakmayan genç yüzünden hafifçe yere atlamış dengesini kaybederken Beomgyu'nun gülerek ona sarılmasıyla düşmekten kurtulmuştu.

Yeonjun'un en sevdiği şey sanırım buydu.
Beomgyu hiçbir zaman sarılmaktan kaçınmazdı.

"Atlarken çok komik görünüyordun."

Yeonjun kendisine sarılan bedenin elini bırakıp geri çekilmesiyle boşluğa düşmüş gibi hissetmişti.
Bozuntuya vermemeye çalışıp güldü.

"Düşeceğimi sanmıştım, o yüzdendir."

Okuldan sonra biraz turlamaya karar vermişlerdi.
Sonbaharın son aylarındaydılar ve hava hiç olmadığı kadar soğmuştu.

"Ailenle aranın düzelmesine çok sevindim."

"Onlara çok şey borçluyum."

Havanın soğukluğunu içine çekerken gencin oturduğu gibi, o da yerdeki dökülmüş yaprakların üzerine kurulmuştu.
Beomgyu susmuş ve büyüğünün ona anlatacaklarını  dinlemek için beklemeye koyulmuştu.

"Ve çok şey borçlu olduğum kadar da çok sinirliyim. Hayatım boyunca karşıma çıkan en iyi insanlar olsalar bile."

Yüzü düşmüştü. Elerriyle oynamaya başladı.

"Duygularımı bilmiyorum. Kime nasıl hissetmem gerektiğini, gerçekten karşı cinsten mi yoksa hem cinsimden mi hoşlandığımı...
Ya da ailemden etkilenip etkilenmediğimi..."

Kafasını geriye atarken bir süre öylece durmuş, kafasını geri kaldırdığında ise Beomgyu ile gözgöze gelmişlerdi.

Gözlerini kaçırmadı.

"Bu yüzden, sana yakın olmaktan korkuyorum. Bu yüzden yeni insanlarla tanışmak istemiyorum. "

Omuzlarını silkti.

"Korktuğum çok şey var."

"Neler?"

"Ben kendime, duygularıma güvenmiyorum. Bu yüzden seni rahatsız edecek şeyler hissetmek istemiyorum. Bu çok korkunç olurdu değil mi?"

Beomgyu ses etmedi.

"Herkes ailesinden eşcinselliğin ne olduğunu bilmeden büyür. Benim ailem eşcinseldi. Herkese göre onların elinde büyüyen her çocuk gay ya da lez olur. Kafayı yiyeceğim. Ama bilmiyorum. Cidden... kızlardan mı hoşlanıyorum yoksa kendi cinsimden mi bilmiyorum."

Beomgyu Yeonjun anlattıkça boğulmuş gibi hissediyordu.
Kısık çıkan sesiyle mırıldandı.

"Ne demek istiyorsun?"

"Bana öyle iyi davranıyorsun ki, sana aşık olmaktan korkuyorum."

~~~

"İyi misin?"

"Beomgyu sanırım artık arkadaşım olmak istemiyor."

Jin merakla gözlerini açarken Namjoon'un da ondan farkı yoktu.
İkisinin de oğlunun onlarla tanıştırdığı genci çok sevmişlerdi.

"Neden?"

Yeonjun tabağındaki tatlıyla oyalanmayı bırakıp ailesine döndü.

"Karmaşık duygulara sahip olduğumu söyledim. O da güldü ve beni beklemeden gittti. Mesaj attım ama dönmedi. Ben de arayıp onu bunaltmak istemedim."

"Ne demek karmaşık duygular?"

Namjoon'un tek kaşını kaldırarak sorduğu soruya Yeonjun derince bir nefes alarak cevap vermişti.

"Anlam veremediğim kadar karışık olan şeyler işte."

Jin gülümserken oğlunun saçlarını karıştırdı.

"Boşver. Bunları kafana çok takarsan her şey daha da karmaşık hale gelir. Ailecek tatile çıkmayı düşünüyoruz, ne dersin?"

Genç itiraz edecekken babası konuşmasına izin vermeden tabağındaki tatlıyı oğlunun ağzına göndermişti.

"Hiç itiraz etme, senin de buna ihtiyacın var!"

~~~
16092019 ~ 1405
Syglr
Svglr