•}[03]{•

1.6K 232 82
                                    


14092019 ~ 2259

~~~

"Neden seni görmezden geliyorlar?"

"Hâlâ öğrenmedin mi? Herkes beni gördüğü yerde konuşuyor, nasıl duymadın..."

Beomgyu cebinden kulaklıklarını çıkartırken Yeonjun anladığını belirten bir mırıltı çıkarmış ve kapüşonlusunun içine biraz daha gömülmüştü.

Okuldakileri dinlemek istemediği zamanlar oda müzik dinlemeyi seçerdi. Anlaşılan Beomgyu'da kendisi gibiydi.

Beomgyu sorması gereken soruyu sorup sormamakta kararsızdı.

Ailesi onu Yeonjun ile gördüğünde bir daha birlikte okula gidip gelmemesi gerektiğini söylemişti.

Beomgyu, bir kaç sene evden uzakta başka bir ülkede eğitim görmüştü.
Yaşadığı sokakta ne olup bittiğinden bir haberdi ve anne babasının Yeonjun'a karşı olan sert tavırları onu meraklandırmıştı. Biliyorda olabilirdi...

"Ailem eşcinsel."

Gülüp ona donuk bir şekilde bakan gence çevirdi kafasını.

"Ve bende onların muhtemelen gay olduğumu düşündükleri evlatlık oğullarıyım. Herkes bizden sanki hastalık taşıyormuşuz gibi kaçıyor. Bu yüzden, beni görmezden geliyorlar."

Beomgyu gülümseyen bedenin söylediklerini kavramaya çalışırken mahçup hissetmişti.

"Ben üzgünüm..."

"Neden üzgün hissediyorsun? Bir şey yapmadın."

Yeonjun'un gülümsemesi bir an olsun yüzünden silinmezken Beomgyu ne yapması gerektiğini bilememişti. İyi geldiğini bildiği tek şeyi yaparak, karşısındaki bedene sıkıca sarılmıştı.
Onun için en iyi teselli buydu, en iyi kaçışta.

"Herkes adına, sizi görmezden gelen herkes adına üzgünüm."

Yeonjun bunu beklemiyormuş gibi kaskatı kesilmişti. Bedeninin ağırlaştığını hissediyordu.
Daha önce ailesi dışında kimse ona sarılmamıştı.

"Dün, yangın merdivenlerinde ağlarken gördüm seni. Elinde buruşturduğun kağıdı kafama fırlatmıştın."

Gülerken devam etti.

"Kağıda iğrenç şeyler yazmışlardı. Acılarını saklama artık. Biliyorum, daha tanışalı çok kısa bir zaman oldu ama ben ayakkabı bağcıklarını bağlamaya ve acılarını paylaşmaya hazırım hyung."

Yeonjun ses etmedi, kendisine sarılan beden geri çekildiğinde ise dolan gözleri ile gülümsemeye devam etti.


"Teşekkür ederim."

Güldü sonra.

"O kağıt için üzgünüm, aşağıda öğrencilerin bulunabileceğini unutuşum..."

~~~
15092019 ~ 0019
Aralarındaki ilişki çok güzel :'
Syglr
Svglr

Çözülmüş ayakkabı bağcıkları | YeongyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin