Çözülmüş ayakkabı bağcıkları | Yeongyu

•}[08]{•

16092019 ~ 1603

~~~

"Senin ne işin var burada?!"

"O iğrenç yaratıkların beslediği rezil bir itsin sen!"

"Aramızda olmayı haketmiyorsunuz! Midemi bulandırıyorsunuz siktirin gidin buradan!"

"Son kez söyleyeceğim, kapıyı aç."

"Tanrım çıldırtma beni Yeonjun!"

Karnına yediği sayamadığı kadar fazla olan tekmeler artık kan kusmasına neden oluyordu.

"Konuşsana piç!"

Nefes almakta zorlanıyordu.
Hissettiği tek şey acıydı.

Onu sırıtarak izleyen yaşıtlarını seçemiyordu bile.
Gözleri kararıyordu. Deli gibi eve gitmek istiyordu.

Her hareketi bedenindeki bir noktanın acı içinde kıvranmasına neden oluyordu.
Umursamadan ayağa kalktı.

Güçsüz bedenini boş olan yola atarken zayıf adımları kendisinden nefret etmesine neden olmuştu.

Ayakkabı bağcıkları, bugün onu yüzüstü bırakmıştı.

"Beomgyu seni okuldan sonra görememiş. Kaç kere aradık ama hiçbirine cevap vermedin."

Tekrardan yeri boyladığındah tanıdık kahkahalar yine doluşmuştu kulaklarına.

"Yeonjun, biliyorsun oğlum. Bizim için çok değerlisin ."

"İğrençsin."

Keyifle atılan bir kaç kahkahanın ardından yüzüne yediği yumruk son darbeydi.
Gerisi karanlıktı.

Seokjin sakin olmaya çalışıyordu.
Küçük kızları uyansın istemiyordu ama gecenin belirsiz bir saati eve gelen, ailesine herhangi bir açıklama yapmayan ve üstelik öldüresiye dayak yiyen oğlunun neden bu halde olduğunu merak ediyordu.

"Bak, Jii uyuyor sesimi yükseltmek istemiyorum. Çık şu odadan ve konuşalım."

"GİDİN BURADAN!"

Kapının ardından gelen sesle Namjoon'da Jin'de irkilerek geri çekilmişti.
Şimdilik tek tesellileri kızlarının uyanmayışıydı.
Ama Yeonjun'un durumu şu an cidden onları endişelendiriyordu.
Oğullarının sesi ağlamaktan beter hale gelmişti.

"Yeonjun... Endişeleniyoruz. Kim ne yaptı sana?"

"SADECE GİDİN! TANRI AŞKINA GİDİN!

~~~
16092019 ~ 1631
Syglr
Svglr
Çok uykum var ve yine okumadım bölümü böyle gözlerim kapanıyor ben son cümleleri falan yazıyorum ldjslalal
Neyse gidiyorum skksjalsnsk