14092019 ~ 1803~~~
"Biliyor musun evlerimiz aynı sokakta."
Yeonjun yanındaki bedenin söylediğini dalgınca onaylarken eliyle saçlarını karıştırmıştı. Zaten oldukça dağınık olmaları sinirini bozmuştu. Daha da dağıtmıştı.
"Buraya ilk geldiğim zaman kaybolmuştum biliyor musun? Hiç arkadaşım yoktu. Öylece dolanıp duruyordum. Sanırım seninde hiç arkadaşın yok, arkadaş olabiliriz."
Yanaklarını şişirip büyük bir iç çekerken yürümeye, yanındaki bedenin söylediklerini dinlememeye ve düşünmeye devam etti Yeonjun. Beomgyu'nun kaşları çatılırken söylenmişti. Yeonjun ile iletişime geçmek neden bu kadar zordu?
"Beni dinlemiyorsun değil mi?"
Dinliyormuş gibi yapmakta üstüne yoktu Yeonjun'un. Çok mu belli etmişti...
Adımlarını durdururken gencinde onunla birlikte durmasına gülümsemişti."Dalmışım. Ne diyordun?"
Omuz silkti Beomgyu. Sinirlenmişti. Konuşmak için açılan dudakları tekrardan kapanmış ve bu sefer evine tek başına gitmek için adımlarını hızlandırıp farklı bir yola sapmıştı.
"Yah, Beomgyu! Üzgünüm! Beni bekle!"
~~~
14092019 ~ 1823
Syglr
Svglr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çözülmüş ayakkabı bağcıkları | Yeongyu
Fanfic"Ayakkabı bağcıklarına basıp düşmek, tamamen bir efsane. Ben hiçbir zaman düşmedim çünkü."