Çözülmüş ayakkabı bağcıkları | Yeongyu

•}[04]{•

15092019 ~ 1854

~~~

"Doğum günün için arkadaşlarını davet ettin mi?"

"Hayır. Kutlamaya gerek yok."

"Ne demek yok? Parti yapacağına dair kardeşine söz verdin."

"Bu sözün içinde arkadaşlarım yoktu. Arkadaşım da yok zaten."

"O çocukla iyi anlaşıyordunuz halbuki."

"Tanrı aşkına..."

Yeonjun önündeki tabakla oynamayı bırakıp ebeveynlerine bakmaya başlamıştı. Ciddi olup olmadıklarını sorguluyor gibiydi.
Yorgun ve bıkmış hissediyordu.

"Normal bir aileymişiz gibi davranmayı bırakın artık."

Kurduğu cümleden saniyesinde pişman olurken derince bir nefes aldı.
Elleri saçlarına giderken mırıldandı.

"Özür dilerim..."

Mahçup hissediyordu.
Söylediği şeye karşı herhangi bir geri dönüş alamamıştı. Dudakları tekrardan aralanırken Namjoon masadaki tabakaları mutfağa taşımak için ayaklanmış ve konuşmuştu.

"Aç değilsen odana çıkabilirsin."

"Baba..."

"Jii'ye de bak lütfen."

Her şeyi berbat etmiş gibiydi.
Yemek sofrasından kalkarken kendisine defalarca kızıp durmuştu.

Küçükken her şey çok güzeldi.
Ne kardeşi ne de kendisi farkındaydı dışlandıklarının...

Yeonjun artık büyümüştü, her şeyin farkındaydı.
Dayanamıyordu. İnsanların sözleri ona çok ağır geliyordu.

Merdivenleri ikişer ikişer çıkarken odasının bulunduğu kata ulaşmıştı çoktan. Küçük kardeşini kontrol ettikten sonrada kendisini odasına atmış ve yatağına uzandığı gibi gözlerini kapamıştı.

Karmakarışık hissediyordu.
Yarın on sekiz yaşına girecekti, ailesinin kutlama heveslerini kursaklarında bırakmış ve onları üzmüştü.

Yorganı kafasına kadar çekerken telefonundan gelen mesajla irkilmişti.

@BeOmGyU: Uyudun mu?

~~~
16092019 ~ 1651
Syglr
Svglr
Bölümü okumadan attım