အေဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကအလိုက္သင့္ေနႏိုင္ေပမယ့္ရိေပၚကေတာ့စူပုပ္ေနတယ္။
Dramaေတြထဲမွာဒီလိုေတြ႔ဆံုပြဲမ်ိဳးဆို
ကေလးေတြကိုအရင္ျပန္ခိုင္းၿပီးခ်ိန္းေတြ႔ခ်ိန္ေပးၾကတယ္မဟုတ္လား။
အခုေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္။
သူတို႔လက္ထက္ကစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကိုအေသးစိတ္႐ွင္းျပေနၾကေသးတာ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဘယ္လိုမ်ားျပံဳးျပံဳးေလးနားေထာင္ေနႏိုင္ရတာလဲေလ။
"ရိေပၚကပ်င္းေနၿပီထင္တယ္!
သားတို႔နွစ္ေယာက္Dateသြားလုပ္ၾကေလ
ပါးတို႔ကေတာ့လုပ္ငန္းကိစၥေတြတိုင္ပင္လိုက္ဦးမယ္"
ထိုအခါမွ ထိုင္ခံုေပၚကိုပ်င္းတိပ်င္းတြဲထိုင္ေနတဲ့ရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာေလးလန္းလာတယ္။
အလိုက္သိတဲ့ေယာကၡထီးႀကီး...။
"အလကား!!ေ႐ွာင္းက်န္႔ေလာက္ေတာင္အျဖစ္မ႐ွိဘူး။
လူႀကီးေတြစကားေျပာေနတာကို႐ုပ္ကအီးမွန္ထားတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႔
အဟဲ...ကန္ေတာ့ေနာ္ သူေဌးေ႐ွာင္း"
"ရပါတယ္ဗ်ာ...မိသားစုေတြျဖစ္ေနၿပီပဲ
ကဲကဲ သားတို႔သြားလို႔ရၿပီ !
သြားDateခဲ့ၾက"
ရိေပၚခပ္ျမန္ျမန္ပဲေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ကိုဆြဲၿပီးသူေဌးေ႐ွာင္းကိုေခါင္းငံု႔ဂါရဝျပဳလိုက္တယ္။
သူေဌးဝမ္ကိုေတာ့ အၾကည့္စူးစူးႀကီးနဲ႔ၾကည့္ၿပီးမ်က္ႏွာကိုခ်ီေမာ့ပစ္တယ္။
အေဖ့ကိုပလစ္လိုက္ၿပီ။
ေယာကၡမၾကီးတစ္ေယာက္လံုးကကိုယ့္ဘက္မွာ...ဟြန္႔။
"႐ုပ္႐ွင္သြားၾကည့္ရေအာင္
ငါလက္မွတ္ႀကိဳျဖတ္ထားတယ္!"
ရိေပၚနည္းနည္းေတာ့စိတ္ခုသြားမိတယ္။
ဒီေန႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွစ္ပတ္လည္ကို တစ္ေန႔ကုန္ေ႐ွာင္းက်န္႔ကဘာတစ္ခြန္းမွမဟ,ေသးဘူး။
အျမဲတမ္းရိေပၚကပဲ မနက္ႏိုးတိုင္းႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ဆိုၿပီးသတိေပးေနၾက။
ဒီေန႔ေတာ့သူ႔ဟာသူသိပါေစဆိုၿပီးပစ္ထားလိုက္မိတာ
ေ႐ွာင္းက်န္႔တကယ္မမွတ္မိဘူးလား။
"ရိေပၚ! သြားမယ္လို႔!"
"ေအာ္...အင္း သြားမယ္ေလ!"
ESTÁS LEYENDO
HEARTBEAT (COMPLETED)
FanficWang Yi Bo & Xiao Zhan fan fiction fictionကိုfictionလိုသာျမင္ေပးၾကေစရန္။
