Volg Het Spoor

Hoofdstuk 14: het Schoolfeest

In de spiegel van haar badkamer staat Sarah zichzelf te bekijken. Na het bezoek aan Tyler kreeg ze een belletje van Jeff en was ze opgelucht te weten dat ze eindelijk informatie over Steven hebben gevonden. Ze zijn er achter gekomen dat hij enkele jaren geleden heeft gewerkt als gymleraar op een middelbare school. Omdat het niet zó lang terug is zouden de details over zijn leven nog veilig bewaard moeten zijn. Toevallig studeren de Harrison-tweeling, Daniël en Jessica, op diezelfde school en staat er vanavond een schoolfeest gepland. Dit creëert voor Sarah en Shelby een prachtige mogelijkheid om een weg naar binnen te vinden. Door de tweeling te vergezellen kunnen ze op een onopvallende manier hun onderzoek doorzetten.

Zachtjes trekt Sarah aan de rand van het rode jurkje dat ze van Jessica heeft geleend. Sinds ze er jonger uitziet dan haar werkelijke leeftijd, zal het geen probleem worden om onopgemerkt de school binnen te lopen. Ze is echter wel een beetje nerveus om het huis op deze manier te verlaten. Normaal kleed ze zich zelden in een kort jurkje, glinsterende oogschaduw en perfect gestyled haar.

Donkere kleuren en het liefst zo gemakkelijk mogelijk. Dat is haar stijl-motto. Het is trouwens niet eens de lengte dat haar dwars zit, maar meer de spaghettibandjes die haar schouders en decolleté tentoonstellen. Alhoewel, ze moet toegeven dat dit jurkje er geweldig uitziet en heerlijk voelt om haar vrouwelijke rondingen. Het stof is glad en voelt als rozenblaadjes op haar huid. Ze krijgt een warm en tintelend gevoel wanneer ze zich afvraagt wat Steven ervan zal vinden.

'Wacht. Stop.' Denkt ze. 'Hij is de vijand, Sarah. Je kan echt niet zo over hem denken. Het komt waarschijnlijk doordat je single bent en je sinds Austin niemand op een romantische manier dicht bij je hebt gehad. Ja, dat is het. Je vind hem niet leuk. Je voelt je gewoon tot hem aangetrokken. Dat is normaal. Het is menselijk.'

Ze gooit haar leren jasje over haar arm en trekt de slaapkamer deur dicht. Terwijl ze door de donkere gang loopt zijn haar pumps duidelijk op de grijze vloertegels te horen. Ze stapt steeds dichter bij de stemmen in de keuken en voelt dat ze nerveus word. In de schijnwerpers staan is iets waar ze een ontzettende hekel aan heeft. Eén keer was ze te laat voor Duits en schuilde ze in de toiletten in plaats van haar angst te overwinnen en gewoon de klas in te lopen.

Met haar jasje stevig tegen zich aangedrukt bereikt ze uiteindelijk de keuken. Kon ze het maar ontwijken tijdens haar exit, maar nee hoor. Dit is de enige freaking weg naar de voordeur. Een diepe ademhaling blijft even in haar luchtwegen vastzitten wanneer ze voor de twee jongemannen staat. Lachend zijn ze één of andere green juice aan het maken en kijken ze verrast op zodra ze tegenover hen verschijnt.

'Wow!' Roept Ryan meteen. 'Waar gaan jullie naar toe?'
Zijn gezicht staat verbaasd en ook een beetje jaloers. Shelby gaat altijd erg opgedoft naar feesten en dát feit alleen al laat honderden alarmen in zijn hoofd afgaan.

'Als we wilden dat jij het wist zouden we het geen girls night noemen, toch?' Haar ogen vallen op Steven die een grijns op zijn gezicht heeft. Zijn ogen verlaten de hare niet terwijl hij daar tegen de keukenkast leunt.

Ze heft haar hoofd op en negeert het warme gevoel in haar wangen terwijl Ryan klaagt dat hij nooit welkom is op hun uitjes en hoe het met hem erbij veel beter zou zijn.

Ze rolt met haar ogen en schudt haar hoofd.
'Stop alsjeblieft met dit bezittelijke gedrag, het past echt niet bij je.'

'Hoe kan ik ermee stoppen als jullie je zo aankleden?' Antwoordt hij licht gefrustreerd.

'Maak je geen zorgen, oké? Shelby en ik zijn meer dan in staat om ons zelf te verdedigen.'

'Ik weet het.' Hij kijkt haar even bezorgd aan. 'Zorg er gewoon voor dat je thuis bent voor dat pap er is. Het laatste wat ik wil horen is geruzie over jouw kleding.'