'Its me?'
Aba... may saltik ata tong lalaking to. May fiance na sya diba?? Why flirting with me?!! Nakakainis!
"Can you stop doing this?" Mariin kong sabi matapos ibagsak ang bag ko.
"Doing what?" Inosente nyang tanong habang sinasara ang libro na kanina nya binabasa.
"Gosh.. di pa ba to obvious? A e i o u di mo mo alam? Your practically flirting with me!"
Natigilan sya. Umiwas ng tingin. Nagsarado ang kamao nya at tumingin muli sa akin.
"What if ayoko." What if ayaw nya?! Shocks... ganun ba talaga ang lalaki? Making other fall kahit di naman sasaluhin?--- tch.. who told me im gonna fall?!
"You should stop." Naglakad sya palapit sakin. Di ako kumilos. Ng nasa harapan ko na siya..
"bakit ba?" Tanong nya habang nakatiting sa aking mga mata.
"Diba may fiance ka na, diba? I feel sorry for her." Pairap kong sabi habang nakakrus ang braso.
"Pano-" natawa ako at di na sya pinatapos. Ako na ang nagtuloy ng sasabihin nya.
"Pano ko nalaman? Oh.. so its true. Oh come on.. you know Mr. President? " I said habang pinaglalaruan ang aking buhok.
"Im not afraid to be a vice. I can even take care of this whole school if i want..." i smirk..
"Per--"
"Stop. You know what? Just leave me alone at dun ka na sa fiance mo. Go." Tinalikuran ko sya.
"Pano ko pupunta?" Natawa ako. Umiral na naman pagkapilosopo ko.
"Just walk. May paa ka diba?"
"Di nya ko maalala."
"Ipaalala mo! Problema ba yun?!" Naiinis na ako. Sobra! Ano ba tong feeling na to?!?!
"Pero.. tinataboy nya ko."
Naiinis na talaga ako sa kanya. Ganon ba kababaw love nya?? That he can easily give up??!! Kung itinataboy sya.. then keep going! Melt her heart!
"I pity that girl. Your not making efforts for her." Sumakit ang puso ko sa sinabi kong iyon...
"Fi pa ba efforts tong ginagawa ko?." Nakayuko nyang sabi ng tignan ko sya.
Anong sinasabi nya? Di ko sya maintindihan
"So sa tingin mo may mangyayari kung ako iniintindi mo? " hindi sya makasagot.
"This time you should focus on that girl. Give her your time. Don't flirt with others. So.. don't flirt with me?? Di ba ganon kalakas pagmamahal mo sa kanya?!"
Maglalakad na sana ako paalis ng magsalita sya. Pasigaw.. malakas... tila iiyak na.
"Mahal ko sya! Sobra sobra ang pagmamahal ko sa kaya that I even stop my self to see her everyday. Ilang taon ko syang di kinausap. Pinuntahan. Nilapitan. Hinawakan.... I loved her so much na tinupad ko ang mga pangako namin sa isa't isa ng magisa." I feel his pain.. his sorrow...
"Why are you.. telling me this?" Hindi nya ko sinagot at tinuloy ang sinasabi nya.
"Mahal na mahal ko sya kahit na nagbago na ugali nya. Kasi I know sya parin yun.. ."
"Just go to the point!" Is shout. Bakit ang bigat ng pakiramdam ko? Why am i so affected?!
"Mahal na mahal ko sya na kaya kong tiisin ang paulit ulit nyang pangbabara at pagkagalit sa akin.." hindi na ako makasagot.. I don't know what to say.. but.. his last word.. tumatak ito sa aking puso.
"Mahal na mahal kita kirino! Mahal na mahal kita na sinasaktan ko na ang sarili ko ng pauli ulit!!"
BINABASA MO ANG
Whats Wrong With Mr. President
FanfictionWhats Wrong With Mr. President? There is no wrong when you Love. But loving takes a lot of effort and pain. When you love.. pain is always there. The more you fall... the deeper you go... the deeper the hole.. the harder to climb. This story is abou...