Kızılın Malfoy Tonu

6. Bölüm - Sızlanma Pansy!

Gördüğüm tek şey karanlıktı, siyahtı.

                                  — ♡ —
Göz kapaklarımı hafifçe araladım, gördüğüm tek şey beyaz cılız bir ışıktı, sahiden ölmüş müydüm? Tori dediğini tutmayıp beni öldürdü mü yoksa!? Gözlerimi daha fazla açmaya çalıştım ve gördüğüm tek şey yine beyaz cılız bir ışıktı, başımı sağ tarafa çevirdiğimde ise her şey renk almaya başladı, bu siyah dağınık saçları nerede görürsem tanırdım, o Harry'di!

"Gin, nasılsın?" Dedi yumuşak endişe tınısı sesiyle Harry.

"İyiyim ama, başım öyle ağrıyor ki!" Dedim ki doğruydu başım çatlayacak şekildeydi! Başımı vücudumdan kesip atasım vardı.

"Ağrı duymanız normal, Bayan Weasley." Dedi Mcgonagall revirin diğer köşesinden.

"Profesör?" Dedim oturmaya çalışarak ancak Harry buna engel oldu ve yatmamı işaret etti.

" Bayan Riddle, size Distrain büyüsünü uyguladı. Kişiyi bayıltır ve uyandıktan sonra büyük acı hissedersiniz başınızda. Yaklaşık 10 dakika sürer." Dedi katı bir şekilde.

"Ceza alacaksınız, Bayan Weasley, Bayan Riddle kadar sizde suçlusunuz dolayısıyla sizi cezalandırmak zorundayım, revirden çıkınca cezanızı konuşacağız. İyileşmenize bakın." Dedi  Mcgonagall.

Başımı sallamaktan başka bir şey yapamadım düşünemiyordum o kadar şiddetli ağrıyor ki başım.

Mcgonagall'ın dediği gibi yaklaşık 10 dakika sonra ağrım dindi ve başımı tekrardan Harry'e çeviridim.

"Beni, düşerken yakalayan,tutan sendin değil mi?"

Ağzını bir şey demek için açtı ki ben cevabımı almış oldum.

"Bendim." Dedi soğuk bir sesle revirden giren biri.

Başımı gelen sese çevirdim, Malfoy'du! O yumuşak ellerin sahibi Malfoy'du!

"Kuzenim Tori için üzgünüm. Gerçekten, onun adına özür dilerim." Dedi Malfoy, asilliğini bozmadan.

Draco Malfoy yanıma gelmiş ve benden özür diliyordu!

"Geçti artık, önümüze bakmalıyız." Dedi Harry, hızlıca.

Haklıydı, geçti. Bunu söylerken canı nasıl yanmıştır onun, sevmişti çünkü! Malfoy, revirden çıktı bende hemen oturur hale geldim, Riddle'ın uygulamış olduğu basit bir etkisiz hale getirme büyüsü beni bu kadar etkilememeli.

Harry'e kalsa dinlenmeliydim ancak, bunu istemiyordum, üzerime tekrar cüppemi giydikten sonra Harry'le birlikte dışarı çıktık.

Büyük salona girdiğim anda her yerde fısıldaşmalar duyuldu.

"Weasley, pek güçlüsün ha? Alt etti seni Riddle." Dedi Pansy Parkinson en sinir bozucu ses tonuyla.

Bir şey demek yerine sadece önüme baktım, bizimkilerin oturduğu yere gelince oturdum yanlarına ve hatırladığım her şeyi anlattım,

"O gerçekten iyi kullanıyor güçlerini, Ginny neden böyle bir riske girdin? Seni öldürebilir!" Dedi Hermione.

"Öldürmek isteseydi en başta yapardı bunları." Dedi Harry soğuk bir şekilde.

Kahroluyordu, elimi onun eline koydum ki güç versin diye, gülümsedi bana.

Ah Harry bir bilsen, seni ne kadar sevsem de Draco'yu kendime aşık ettiğimi!

Sarışın bir çocuk yanımıza geldi, sanırsam Colin Creevey'in küçük kardeşi Dennis'ti bu.

"Profesör Mcgonagall seni çağırıyor, Weasley." Dedi,