BOBO SA MATH (Isang ordinaryong kwento ng pag-ibig) -COMPLETED-

Chapter 4: "Ang Pagbabalik-Tanaw"

CHAPTER IV

Isa lang ang dapat kong gawin ngayon. Puntahan si Sam at humingi ng sorry sa kanya. Kahit ang totoo, di ko alam kung ano bang nagawa ko, o kung ano ba ang kasalanan ko. Pero bahala na, bahala na si Batman. Hindi ko siya matiis. Ganito yata talaga kapag nagmamahal.  OO.  NAG-MA-MA-HAL. At ang TANGA-TANGA KO TALAGA. Ilang taon na kaming magkasama pero ni hindi ko man lang nasabi sa kanya, and worst pa siguro ay ni hindi ko man lang sa kanya naiparamdam. I am always acting to be cool and walang pakialam sa kanya pero ang totoo ay siya lang naman talaga ang MAHAL KO (Take note: MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL. Ays ang CORNY ko na. Bwisit na PEG-EBEG to. -___-)

Sinubukan kong i-dial ang cp niya, (kring, kring, kring) pero di niya sinasagot. Sinubukan ko pa ng isang beses (ding-dong, ding-dong) pero wala pa rin. Hindi pa ko agad sumuko kaya (wang-wang-wang-wang) Haaaa? WANG-WANG? Pesteng AMBULANSYA 'yun ang INGAY ha? Sa sobrang badtrip ko dun sa dumaang AMBULANSYANG INUTIL NA WALANG MAGAWA, di ko namalayang sinagot na pala ni Sam ang tawag ko.

"Sam?" bungad ko sa kanya.

"Ano?!" pagalit niyang sagot sa akin.

"Ah ehhh. Ano kasi..." (wala akong masabi peste naman oh!)

"Kai. Kung wala kang sasabihin, ibababa ko na. May bisita ako e. Next time ka nalang mambwisit 'kay?"

BIGLA NIYANG IBINABA ANG CP NIYA. Ayun shet ang saya naman nun. :/ Waaaaaaah! Biglang kumirot ang puso ko. Bakit siya ganun? Ano bang ginawa ko? Hindi ko maalala! Haaaaaaaays :///

(Author's Note: Hi GUYS! :) Ako po si Ginoong Makata! Pasingit na po kasi nabubuwisit na ako rito kay Kai e! Ni hindi man lang niya matandaan kung bakit nagalit sa kanya si Sam. Gamitan nga natin ng isang MAGIC TIME MACHINE! IBALIK ANG ORAS NGAYON DIN!)

------FLASHBACK------

Dalawa lang ang maaaring puntahan ng isang tao pagkatapos niyang mamatay: Una; pwedeng sa langit at pwede rin namang hindi; Ikalawa, kung saan man siya mapunta, paniguradong mananatili ang kanyang mga alaala sa puso ng isang taong tunay na nagmahal sa kanya.

(A/N: TIME MACHINE OPERATOR! HINDI SA UMPISANG BAHAGI NG ISTORYA! SOBRANG FLASHBACK NAMAN NIYAAAAN! BADTRIP KA NAMAN OH! MAWAWALAN AKO NG READERS NIYAN NG DAHIL SAYO E! PASENSYA NA KAYO . >,< MAGHAHANAP NA LANG PO AKO NG IBANG OPERATOR.. HEHE.)

------FLASHBACK ULEEEEET------

*Noong kumakain sila Kai at Sam sa bahay ni Kai ng NAPAKASARAP NG PIZZA. :)

("Kai, yung seryoso. Gusto mo si Steph no? Umamin ka nga. Ngayon ka lang kasi nagtanong sa kalagayan ng isang babae lalo na sa hindi mo naman kakilala."

Natigilan ako. Hindi ko alam ang isasagot ko. Sasabihin ko ba sa kanyang nakilala ko na dati yung iyakin na yun? Wag na. Hahaba pa ang usapan. Ayoko nang ganun.

"Wala nga. Kulit. Saka hindi ko siya type. Ayoko sa sakitin din na katulad ko. Edi kung sakaling kami ang magkatuluyan sakitin ding lahat ang mga anak ko. Mabansagan pa kaming Pamilya Sakiti.."

Di na niya pinatapos ang sasabihin ko. Tumayo siya bigla at sinampal ako. Kinuha ang bag at biglang umalis ng bahay. Anong problema nun? Hayss mga babae talaga :/ Ang hihirap intindihin.)

 

------END OF FLASHYBACKBACK------

Naaalala ko na! Grabe ka naman Ginoong Makata e! Maaalala ko naman talaga iyon kahit hindi mo ipaalala sa akin e! XD Hmm so ganun pala? Hindi kaya nagselos si Sam dun sa batang iyakin?? Perooo? Siguro ngaaa! Mapuntahan na nga lang siya sa bahay nila.. Hindi ako naniniwalang may bisita siya. Palusot lang niya 'yun para mas lalo akong ma-guilty sa ginawa ko. Uyyy kunwari pa yun si Bestfriend e! XD NAMIMISS LANG AKO NUN NAGPAPALAMBING YUN SIGURADO! HEHEHEHE :)))))) Wag kang mag-alala BESTFRIEND nariyan na kooooo!