After ko niya ako i-seen alam ko agad na may something. Ganyan kasi si Juan, sobrang clingy niya pag masaya or sad, kaya di mo talaga alam kung ano mood nya lalo na pag di mo siya kasama kasi di naman siya vocal.Sumakay agad ako sa UP Ikot. Naglalakad ako ngayon papunta sa Gym nila naririnig ko naman na may tao, so ibig sabihin hindi pa tapos training?
Pag pasok ko nakita ko agad si Bright.
"He wanted to see you, ayun oh iyakin sa dulo" he's pointing at Juan's direction.
Nakita ko si Juan nakaupo habang inaayos ng PT nila yung right ankle niya.
Ano 'to? Natapilok? Sprained? Ano?
I rushed to him again and asked what happened.
"I just miss you, natapilok ako love" sabi niya habang yakap yakap ako.
"Lover boi na iyakin" sabi ni James sa kanya
"Back off James, it hurts kaya!" he replied naman
"Sus, nagiinarte ka lang kasi gusto mo makita si Pat eh" sabi naman ni Jaydee.
Tiningnan ko naman siya masama.
"Swear love, natapilok talaga ako" sabi niya defending his self.
"Simula nung nagstart training namin, he's saying na miss na miss ka na nya na he wanted to see you daw like agad agad. Napagalitan na nga ni Coach yan kasi madaling madali sa drills, gustong gusto umalis" sabi ni Javi habang nag papalit ng damit.
Okay, so tapos na training or nastop dahil kay Juan?
I laughed "I trust Juan naman, how's your ankle na? Diba we're going to eat pa? I'll drive na lang" sabi ko sa kanya
Tumayo naman siya tas paika-ika naglakad di naman daw malala di nga namaga.
Yung mga teammates naman niya na super inaasar asar siya.
"Told you guys, kaya ganyan may dinner pala sila" Noah said while laughing.
"Ilan hours ba kayo di nagkita, Pat?" tanong ni Ricci.
"Hoy kalbo! What did you say? I didn't see her for like 2 days!" Sagot naman agad ni Juan.
Tumawa lang sila Bright kaka-defend ni Juan sa sarili niya.
But, yes. Almost 2 days kaming di magkasama. Around UP lang kami pero super dami namin ginagawa both. Like wala kaming choice kundi mag eat together thru video call.
"Is that true ba Pat? Parang i can't believe eh inlove na inlove sayo yan si Juan, one hour pa nga lang nag nanag na samin yan eh" Kobe interrupt my thoughts naman.
I just nodded tas tumawag siya kasi sobrang hook na hook daw sakin ni Juan.
"Pau said hi pala btw" sabi ni Kobe.
"Uy i haven't seen her na since ages! Tell her i missed her!! Wait i'll text her na lang pala" sabi ko.
Ponggay is one of my closest friends ever since my JHS in Ateneo. I studied in Ateneo kasi but then i realized i'm born to be a ISKA.
Lumapit naman na si Juan samin na nakakapag lakad na ng maayos.
I started to think na sobrang miss ako ng lalaking 'to. Kanina pag pasok ko parang iiyak na sa sakit tas ngayon nakakalakad na ng maayos?
"Let's go love" sabi niya kinuha nya bag ko.
"I'll drive ha? Where to?" Sabi ko.
"UPTC na lang? Para we can both rest na din after, kasi diba maghapon kana sa UP me also, i need cuddles love eh huhu" Sabi niya while making pa-cute.
"Mahal ko si Pongs, pero never ako naging sobrang cringe katulad mo Juan!" sabi ni Kobe while walking away from us.
I laughed lang, nag make face lang si Juan.
"I just miss her, u stupid" sabi niya
Pag labas namin, pumunta kami sa car niya.
Inaayos niya gamit namin sa likod.
"Himala, ang linis" sabi ko referring to his car, usually kasi napakalat ng kotse neto eh, minsan amoy pawis pa.
"well" sabi niya habang umupo sa shotgun seat
Nag drive nako going to UPTC.
BINABASA MO ANG
Til' We Meet Again, Uno.
Fanfiction"For you, a thousand times over." A Juan Gomez de Liaño epistolary novel.