Katahimikan.
Nababalot kami ng katahimikan. Walang nagsasalita, walang umiimik. Nakatingin lang ako sa kalsada. Wala na akong gana mag tanong kasi pag kasama ko siya nanghihina na agad ako.
Bahala na kung saan ako dahil ni Juan. Gusto ko na lang matapos 'to.
"Where do you want to eat?" Bigla niyang binasag yung katahimikan.
Tiningnan ko siya. Naka pang training pa pero bakit ang fresh? Bigla naman niyang ginilid yung sasakyan niya.
"Please kahit ngayon lang." Pikit niyang sabi. Makikita mo na sa mukha niya yung frustration. Okay lang yan Juan. Mapagod ka na sakin, please. Hindi mo deserve masaktan nang ganito.
"Ikaw bahala" sabi ko kasi feeling ko rin naman di rin ako makakakain ng maayos.
"Okay." Bigla niyang sabi habang nag drdrive ulit. San kaya ako dadalhin nito?
Pag tingin ko ng oras. Almost nine na. Anong oras ako kami umalis ni Juan sa diliman. Parang mag eight pasado yon. Nagugutom na ako. Hindi ko rin naman alam kung saan 'tong patungo namin ni Juan kasi hanggang ngayon hindi ako nagsasalita. Hindi ko rin naman sinasabi sa kanya na nagugutom na ako.
Nagulat na lang ako biglang nasa drive thru na kami ng Mcdo. Hinayaan ko lang siyang umorder. Alam naman niya gusto ko dito eh. Sobrang heart eyes talaga ako kasi atleast may makakain na. Yung last kain ko kanina pang tanghali yung kasama pa sila Ricci. Buti na lang din walang masyadong nagdrdrive thru kaya ang bilis namin nakuha yung orders namin. Pag kuha naman ni Juan binigay niya sakin may mga nuggets, fries, burgers then iced coffee lang. Okay na 'to. Sinumulan ko naman kainin yung nuggets.
"San tayo punta?" tanong ko kay Juan pagtingin ko naman sa kanya titig na titig siya sa daan pero nilingon niya ako.
"You'll see." sabi niya habang naka pout. Okay, Juan Gerardo. Wag kang ganyan marupok ako.
Dinedma ko lang siya. Kumain lang ako ng kumain dito.
-
"Ang ganda." sabi ko habang tinitigan yung city lights. Pinicture-an ko naman agad 'to. IGS agad! Alam ni Juan yung kahinaan ko eh, long road trips tapos city lights then kasama mo pa yung taong mahal mo.
patgarcia 1m
Nagulat ako. May mga ready na food pala si Juan sa likod ng car niya. Mga sandwiches and drinks lang naman. Ready pala tong si Juan.
"Dinidate mo ba ako ha?" Nakapamewang kong tanong sa kanya.
"Maybe?" He smiled tapos inaayos niya yung mga pagkain. God knows how many times i prayed for me to see that genuine smile of Juan again. Kahit for once lang, yung alam ko na ako yung dahilan. Kahit huling beses na.
BINABASA MO ANG
Til' We Meet Again, Uno.
Fanfiction"For you, a thousand times over." A Juan Gomez de Liaño epistolary novel.