Nasasanay na akong natutulog si Kalee sa tabi ko. Tonight I needed her hug even more. After my conversation with Kal, hindi ako sigurado kung anong pakikitungo ang ipapakita niya sa akin. My eyes hurt the same way my heart does. I sometimes wish we met differently, kung saan matatawag niya akong Rana at hindi Cerys. What's stopping me to continue this feeling I have for him? It's the way he called me Cerys. Hindi niya ako lubusang kilala, so how can I let him love me and how could I love him?
"Your dad Kalee, I think he's hurt a lot. He's already hurting but I chose to hurt him too." Kalee barked. She licked my cheeks. "I wish I could tell him who really I am and I wish I could tell him how much I wanted to love him without inhibitions," bulong ko kay Kalee hanggang sa unti-unti na akong hinila ng antok.
The next day, Kalee woke me up by barking so loud. She keeps on jumping on my chest. "Good morning Kalee." She started licking my cheeks again. "Give mommy, a hug." Paglalambing ko sa kanya. Tinitigan niya ako sandali bago nanatili sa dibdib ko. I hugged her.
I have new sets of modules I need to finish. Mag-aagahan lang muna ako kasama si Kalee bago simulang gawin ang mga ito. Naghilamos lang muna ako at nagsipilyo bago lumabas. Pagkasara ko ng pinto ng kwarto ay siya namang pagbukas ng pinto ng kwarto ni Kal. Natigilan ako nang magtama ang tingin naming dalawa. Ngumiti ako sa kanya, ganoon din ang ginawa niya. "Good morning," he said casually. I greeted him back. Sabay kaming bumaba ng hagdan nang tahimik.
Nauna na raw kumain at umalis sina Rav at Mommy Ina kaya kaming dalawa na lang ang hinihintay ng mga kasambahay upang kumain. Nagtungo ako sa kwarto ni Kalee, upang kumuha ng kanyang dog food. Kalee's room is half as big as my room, mayroon na siyang sariling kama rito, kainan at may lagayan para sa mga pagkain niya. Binaba ko sandali si Kalee upang ihanda ang kanyang pagkain. "Let's go Kalee, let's eat breakfast." Sumunod siya sa akin patungo sa hapagkainan, nilapag ko ang kanyang kainan na may dog food at tubig.
"Let's eat." Ani Kal sa mababang boses. Akala ko ay nauna na siyang kumain, hinintay niya pala kaming dalawa ni Kalee. "Let's buy Kalee's food later?" Natigilan ako sa pag-kain. Tumingin ako sa kanya. He is seriously eating his food while looking at me. "May gagawin ka ba mamaya? Wala kasi akong gagawin." Aniya tsaka nag-iwas ng tingin. Lihim akong nangingiti. He's really trying hard to make time for me, maybe to prove to me he's sincere with his feelings. Hindi naman na kailangan nun, sa tingin ko.
"May modules kasi akong kailangang tapusin. Okay lang ba kung mamayang gabi na lang?" Tanong ko sa kanya. Tila nagliwanag ang kanyang mukha sa sinabi ko. "Actually marami pa namang dog food si Kalee." Tumingin ako kay Kalee na ngayon ay masiglang kumakain ng kanyang pagkain. "But if you insist, I'm going with you." Tsaka ko muling pinagpatuloy ang pag-kain ko.
"Gusto mo bang sa office ko na lang mag-aral? Malaki naman 'yung office ko." Offer niya sa akin pagkatapos naming kumain, buhat-buhat ko na ulit si Kalee, paakyat sana sa kwarto. "I also have a lot of books in there that you can use as reference." Dagdag pa niya. Napakunot ako ng noo. Hindi inaasahan na magiging ganito siya kalapit sa akin matapos ang naging usapan namin.
"Okay! Kalee go to your dad muna. I'll just take a bath." Pinabuhat ko sa kanya si Kalee. Marahan niyang hinaplos ang ulo nito. "Be a good girl okay? Don't mess with daddy's things in the office." Kal chuckled.
"Be a good girl like mommy, right Kalee?" She barked and wagged her tail. Tinalikuran ko sila habang namumula ang buong mukha ko. We just looked like a happy family! Mabilis akong umakyat sa kwarto, hindi na sila muling nilingon pa. Napasandal ako sa pinto pagkasara ko nito. "Calm down, Rana." Bulong ko sa aking sarili.
I immediately take a bath. I just wear a round neck tank top and sweat shorts. Nagdala na rin ako ng cotton blazer kung sakaling lamigin ako sa office ni Kal. Nilagay ko sa bag ang lahat ng modules ko at laptop tsaka ako nagtungo sa office ni Kal.
BINABASA MO ANG
The Trained Wife [Completed]
General FictionRana Eilyn is an eighteen-year old beggar, with no house to live in, believes that one day she will be able to achieve her dreams too. Sa araw-araw na pamamalimos, iba't-ibang klase ng mga tao ang kanyang nakakasalamuha, mayroong mabubuti, madalas a...