His lost love(completed)

chapter 29

present..

kierra

nang bahagyang lumubog na ang araw ay napagpasyahan ko ng umuwe.kanina ay kumain na siya sa food court ng resort at saka bumalik sa pinuswetuhan niya.pinagpag niya ang buhanging dumikit sa suot nya.kahit papaano ay nabawasan ang bigat ng dibdib nya.sumakay sya ng jeep at bumaba sa sakayan ng trysikel.napamahal ang bayad nya dahil nagpadiretso sya sa hacienda.napabuntong hininga siya ng makababa na siya sa trysikel pagkabayad agad din itong umalis.bahagyang nakabukas ang pinto ng gate kaya pumasok na siya at siya na mismo ang nagsara.nakasalubong pa niya ang driver ng mga montellores.

oh hija saan ka galing kanina pa nagkakagulo ang mga tao dito sa paghahanap sayo.agad nitong bungad na nagpalaki ng mga mata ko.haluh hindi nga pala ako nagpaalam.nakoh naman!sarap batukan ng sarili ko.

ah sige po papasok na po ako.paalam ko dito.

mabuti pa nga hija ng matigil na ang mga tao sa loob.pangguguyo naman nito.

kinakabahan akong pumasok sa loob para salubungin ng mga nakahinga ng maluwag na sina nay minda,nay nancy,tay ruben,rick wait si claire din?kaya pala hindi ko ito nakita beach nandito din anong meron?si claire ang agad nakabawi at lumapit sa akin.niyakap niya ako at bahagya pa akong kinurot sa tagiliran kaya napaigtad ako.

saan ka ba galing babaeta ka,napauwe pa ako dahil nawawala ka daw nakoh hindi kaman lang nagpaalam na gogora ka akala namin dito nagfly away kana.agad na birada nito.nakonsyensya naman ako.

sorry,gusto ko lang naman mamamasyal,pasyensya na at hindi ako nagpaalam.nahihiyang ani ko.lumapit narin ang nakahinga ng maluwag na sina nay minda at nay nancy.nawala narin ang pag aalala sa mukha ni tay ruben at ni..wait si rick din wow natouch naman ako.umiwas ito ng tingin sa akin.

ikaw talagang bata ka pinag alala mo kami.mahinahong ani ni nay nancy.nagsorry naman ako sa kanila.

mabuti pa kesa tumayo ka dyan sumugod kana sa silid mo,binabaliktad na iyun ng seniorito dahil mukhang mababaliw na yun kahahanap sayo.sabat ni claire.

claire.saway dito ni tay ruben.hindi ito pinansin ni claire at bahagya pa akong tinulak sa may hagdan kaya no choice.kinakabahan kong binagtas ang pasilyo patungo sa silid na inuukupahan ko.malayo palang ay naririnig ko na ang paggalabugan at pagtatalo mula roon.napapalundag pa ako sa gulat.mukhang binabaliktad na nga ni errick ang silid kaya na naman napagbuntunan.nakabukas ito ng bahagya ng matapat ako sa pinto.papasok na sana ako ng marinig din ang boses ni tita sofie at keirra daw.nandito din sila?

where is she!

anak kumalma kalang baka naman may pinuntahan lang.

errick wag ka ngang magpadalos padalos baka naman nagpalamig lang sa kung saan.dinig kong boses noong keirra daw.wag na kasi sumabat,see edi etchapera ka ngayon now you know kung gaano ako kaimportante kay errick.know your place impostor.lahat ng hinanakit ko kay errick ay tila naglaho agad lahat.just by hearing his desperate and frustrated voice oh i feel so love.napahagikhik ako sa kapilyahan.ipagpapatuloy ko na sana ang pagpasok ko ng muling magsalita ito.

hindi bat ito ang plano mo?

wait!what plan?may hindi ba ako nalalaman.may nililihim ba si errick sakin.

yes.n-no hindi  dapat ganito!

son sa tingin ko maling ginamit natin si anya para paaminin mismo si kierra.

natuod ako sa kinatatayuan ko at para akong nanigas roon.t-they knew?

I know this plan is nonsense at walang patutunguhan look what happened umalis si kierra na marahil ay masama ang loob.patuloy ni tita sofie.bawat salitang lumalabas sa bibig nila ay parang mga panang tumatama sa dibdib ko.sumisikip iyun at nahihirapan na akong huminga.

tita sofie is right,in the first place hindi na natin pa dapat inumpisahan.Im a woman too kaya alam ko at ramdam ko na nasasaktan sya sa tuwing nakikita nya tayong magkasama errick.and my concience is eating me i cant continue this anymore.

I know,i just want to damn it!

anak go find her and clear everything about you and her.

narinig ko ang hakbang palapit sa pinto kaya sa taranta ko ay naitulak ko ito at plakda ako sa harap nila.nanlaki ang mata nila sa gulat nakita ko pa ang bahagya nilang pamumutla.agad naman akong tumayo at ininda ang hiyang nararamdaman mas nangibabaw ngayon sa akin ang galit dahil pakiramdam ko nagmukha akong tanga sa paningin nilang lahat.all this time kilala naman pala nila ako.i feel betrayed may mas lalala pa pala sa sakit na naramdaman ko ng mga panahong nagseselos at nasasaktan ako habang nakikita kong magkasama silang dalawa.

k-keirra.

tinangka akong lapitan ni errick ngunit umatras ako umiling.walang salita akong tumalikod at mabilis na umalis.

keirra wait!

pak!

agad na dumapo ang palad ko sa pisngi ni errick ng sandaling pigilan nya ako sa braso.doon ko na hindi napigilan ang pagtulo ng luha ko.lumamlam ang mga mata nya at anumang oras ay tutulo naring luha.para saan yan huh errick.sa guilt?sa konsyensya o sa pananakit mo sakin?buong akala ko ako yung may malaking kasalanan dito.na ako yung may malaking pagkukulang at itinatago sa kanya.sobra ang guilt na nararamdaman ko sa tuwing kasama at napapatitig ako sa mga mata nya na pakiramdam ko unti unti akong pinapatay nito sa loob ko tapos malalaman ko na alam naman pala nila.ako pala yun.ako pala yung nagmumukhang tanga sa harap nilang lahat.shit!this tears.

i cant believe this.naiiling na ani ko saka akma ulit tatalikod ng maramdaman ko ang bigla ang yakap nya.yumugyog ang balikat nya na senyales na tuluyan na syang umiyak.

please let me explain girlfriend.nanghihinang turan nito ngunit pilit akong nagpumiglas ng makawala ako ay bahagya ko syang tinulak.dahil sa siguro sa panghihina niya ay madali lang ako nakawala sa kanya.agad akong tumakbo palayo.

girlfriend sandali hayaan mo akong magpaliwanag!habol nya ngunit hindi ko sya pinansin.puno na ang luha ko.nagulantang ang mga tao sa salas ng makita ang ayos ko.

kei anak anong nangyari?nag aalalang tanong ni nay minda.nagsunod sunod ang tulo ng luha ko.saka bumaling kay rick na may pag aalala din sa mukha.nilingon ko pa ng bahagya ang nakasunod saking si errick kasunod ang umiiyak na ding si tita sofie at ang babaeng kasama nito na anya pala ang pangalan.

please pigilan mo sya kahit ngayon lang hayaan nyo muna ako.umiiyak kong pakiusap sa kanya.tumakbo na ako palabas pagkatapos noon.ang akala ko ay hindi nya ako tutulungan ngunit ng sandaling makalabas ako sa mansyon ay narinig ko ang sigawan at komosyon sa loob.mukhang sinunod ako ni rick na pinagpapasalamat ko.I need to be alone pakiramdam ko sasabog na ako.sakit sakit na.parang binibiyak ang puso ko sa bawat desperadong pagtawag ni errick sakin.not now please.I need to clear my mind.hindi ko kaya.nagulat pa yung driver ng bigla akong pumasok sa nililinis nyang kotse.

oh hija aalis ka magpapahatid ka ba?

hindi ko sya pinansin.mabuti at naroon sa loob ang susi.pinaandar ko ito.lumagabog ang pinto ng kotse ng pumasok roon si claire at nagkabit sin ng seatbelt.

what are you doing?

just drive.utos. ito.

hindi mo na kailangang sumama

hindi kita pipigilan or whatsoever kaibigan mo ako kaya sasamahan kita kahit saan ka pa pumunta.aalis ka?sasama ako at hindi mo ako mapipigilan.determinadong ani nito

napabuntong hininga ako bago pinaandar ang kotse at umalis roon.

tama ba ang ginagawa ko.tinatakbuhan ko ang lahat.

a/n sa tingin matatapos na ito.