Steps to You

Kabanata 24

Caught

Magkahawak parin ang kamay namin habang papasok sa isang restaurant na mala hardin ang interior design. He squeezed my hand gently at napatingin ako doon.

Iginiya niya ako sa isang table at pina upo. Tumingin naman siya sa kanyang orasan. 'Tsaka naman lumapit sa aming table ang isang waitress.

"Mr. and Mrs. Zhang will arrive in five minutes. They hope you will patiently wait for them." Tumango naman si Nathan sa kanya.

Eksakto nga pagdating ng limang minuto dumating na silang dalawa. Nakipagkamayan naman si Nathan sa kanila. Ginaya ko rin kung ano ang kanyang ginawa.

Habang kumakain patuloy parin silang dalawa sa pag uusap. Hinawakan naman ni Mrs. Zhang ang kamay ko at ngumiti ito ng malapad.

"Xièxiè nǐ de dàolái." Sabi niya sa akin. Tumingin naman ako kay Nathan. Dahil hindi ko maintindihan ang kanyang sinabi.

"She said thank you for coming." Sabi niya. Patango tango naman ako at tumingin kay Mrs. Zhang and I smiled sweetly at her.

Pagkatapos ngang kumain patuloy parin sila sa pag-uusap. Kinalaunan mayroon namang dumating mga lalake at babaeng naka uniporme at mukhang mga bodyguard nila Mr. at Mrs. Zhang. Mayroon silang bitbit na mga paper bags.

"Zhè shì wǒmen gěi nín de lǐwù." Sabi ni Mrs. Zhang sa amin. Tumingin naman ako kay Nathan and he doesn't seem surprised at all. Nagulat naman ako nang binigay sa akin ni Mrs. Zhang ang dalawang paper bags. Tumingin ako kay Nathan and I'm a little bit hesistant to accept it.

"Take it. Its their gift." Sabi niya sa akin. I had no choice so I accepted it.

"Thank you." Sabi ko at ngumiti. This seems so unfair dahil hindi man lang kami nakapaghanda ng mga regalo para sa kanila. Nakakahiya tuloy.

"We have no gifts for them." Sabi ko kay Nathan.

"It's okay." Pasimple niyang sagot.

Ilang minuto rin ang nakalipas bago nila napagdesisyunang umalis. They need to catch their flight. I was a little bit teary because of it. Lalo na nung nag beso siya sa akin. She was teary-eyed too. She also hugged me like I was her daughter.

It was only a short meeting pero napalapit rin ako sa dalawang mag asawa. Mabait ang pakikitungo nila sa akin. At first, I thought they will be strict and intimidating but I was wrong.

We escorted them to their car. Kumaway naman ako sa kanila at ngumiti. Nang maka alis pumunta narin kami sa sasakyan ni Nathan.

He helped me in carrying the paperbags. Nilagay niya ito sa backseat bago ako pinagbuksan ng pinto sa harap at pinapasok.

Umikot naman siya 'tsaka nagsimula naring magmaneho.

"It seems so unfair to accept a gift from them." Sabi ko. He glanced at me.

"It's okay. You can accept them. I already gave them a good gift beforehand." Sabi niya.

"I don't think I deserve those. Mrs. Zhang was good to me and I feel bad about deceiving them." Sandali siyang tumingin sa akin. He cleared his throat.

Bigla naman akong tumahimik. Naalala ko tuloy ang nangyari kanina. Bakit ba ang daldal ko.

"We're not deceiving them." Sabi niya at seryosong napatingin sa akin. Itinikom ko na ang bibig ko at hindi na muling nagsalita pa. Mukha akong aatakihin sa puso ng dahil sa paninitig niya sa'kin.

Buti nalang at nag go signal na at bumalik ang attensyon niya sa daan.
Pagdating sa kumpanya sinalubong naman kami ni Rachel. Bahagya siyang napatingin sa akin ngunit agad din itong yumuko.