𝘠𝘰𝘶 𝘐𝘯𝘵𝘰𝘹𝘪𝘤𝘢𝘵𝘦 𝘮𝘦

#0-The most Human thing of all

❌❌Ace's POV❌❌
«Τι;»
Την ρώτησα κοιταζοντας την προβληματισμένος καθώς είχα την πλάτη μου ακουμπισμένα στον τοιχο.

«Όλος αυτός ο καιρός που πέρασε...όλες αυτές οι ημέρες...οτιδήποτε ήταν αυτό που είχαμε...Το κατάστρεψες,εξαιτίας του πιο ανθρώπινου και φυσικού πράγματος...Το μοναδικό πράγμα που θα μπορούσε όντως να καταστρέψει τα πάντα...»

Άρχισε καθώς καθόταν ακριβώς απέναντι μου έχοντας ακουμπήσει την πλάτη της στον απέναντι τοιχο.
Την κοίταξα μπερδεμένος για μια μονάχα στιγμή ακούγοντας τα λόγια της.

«Την αγάπη...»

Συνέχισε και σήκωσα το βλέμμα μου καθώς πήρα μια βαθιά ανάσα ενώ ξεφυσηξα κοιταζοντας άλλου.

«Δεν είναι αγάπη αυτό...Δεν είμαι ερωτευμένος»

Είπα ενώ έγνεψα αρνητικά αλλά με απέρριψε σαν να έλεγα βλακίες.

«Εννοώ...Ποιος μπορεί να σε κατηγορήσει;Απλά όταν σε κοιτάω σκέφτομαι ότι έπρεπε να ξέρεις πως θα τελείωνε αυτό»

Είπε και γέλασε ελαφρά.

«Υποθέτω τα λέω όλα αυτά επειδή ξέρω πολλά περισσότερα τώρα»

Συνέχισε και έγνεψα ελαφρως αρνητικά.

«Ετσι ε;»

Ρώτησα γελωντας ελαφρά.

«Ας πάρουμε εσένα και εκείνη ως παράδειγμα»

Άρχισε κοιταζοντας με.

«Αυτό είναι μια περίεργη σχέση...έτσι δεν είναι;»

Συνέχισε...Και κοίταξα το πάτωμα αποφεύγοντας το βλέμμα της.

«Αρχικα ήσουν ένας εγωιστής κοπανος που νοιαζόσουν μονάχα για τον εαυτό σου...»

Είπε γελωντας ελαφρά.

Και επικράτησε για μια στιγμή σιγή.

«Θα έκανες τα πάντα για να σώσεις το τομάρι σου πάντα»

Συνέχισε σαν να ήταν μπερδεμένη από τα γεγονότα.

«Τότε γίνατε κολλητοί»

Είπε σαν να μην μπορούσε να το ψυχολογήσει.

Και κούνησα ελαφρως αρνητικά το κεφάλι μου.

«Την απομακρύνεις εσυ...»

Ξεκίνησε ξανά μετά από μερικά δευτερόλεπτα.

«Σε απομακρύνει εκείνη»

Συνέχισε.

«Την παρατάς...»

...

«Σε παρατάει»

Είπε κοιταζοντας προς το μέρος μου καθώς το βλέμμα μου ήταν κολλημένο στο πάτωμα.

«Παρατάς τους πάντες και θολώνεις»
Συνέχισε...

«Και μετά όλα ξανά από την αρχή»

Ξεφυσηξε.

«Εννοώ...Είναι κουραστικό όλο αυτό»

Είπε και γέλασα ελαφρά ενώ σήκωσα το βλέμμα μου από το έδαφος και την κοίταξα.

«Μίλησε μου για αυτό...»

Είπα στηρίζοντας τους αγώνες μου στα γόνατα μου.

...

Γειαααα σασσς!
Καιρό έχουμε να τα πούμε!
Λοιπόν το ξέρω ότι έχει περάσει λίγος καιρός!Βασικα πολύ καιρός...
Αλλά δεν ήμουν σίγουρη για το αν τελικά το κάνω...
Όποτε τωρααα!ΤΟ πήρα απόφαση!
Και ελπίζω να σας αρέσει πραγματικά!
Δεν θα είναι λυπητερό βιβλίο καμια σχέση με την εισαγωγή απλά ήθελα να είναι πιο σοβαρή κάπως μιας και είναι αρχηηη!
Στο βιβλίο θα έχει λγκ και στιγμές από τον Nathan μιας και είχα σκεφτεί να εκανα ένα βιβλίο αποκλειστικά για εκεινον στην αρχή και όχι τη συνέχεια του πρώτου!
Αλλά έτσι μπορώ να κάνω κάπως κ τα δυο!

Πείτε μ αν σας αρέσει η ιδέα σας παρακαλωωω!

Τα λέμε στο επομενο😏
Καιρό είχα να το πω😂❤️