𝘠𝘰𝘶 𝘐𝘯𝘵𝘰𝘹𝘪𝘤𝘢𝘵𝘦 𝘮𝘦

#15

Κοίταζα γύρω μου σκαναρωντας τις κερκίδες με ένα κάπως απογοητευμένο βλέμμα...

Πήρα μια βαθιά ανάσα κοιταζοντας ξανά προς το γήπεδο ξέροντας ότι δεν είχε εμφανιστεί.
Έτρεξα προς τα υπόλοιπα άτομα της ομάδας μου γνεφοντας αρνητικά.

Δεν έπρεπε να σκέφτομαι για αυτήν τώρα!

[...]

Έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά και κοπανησα το μπουκάλι με το νερό που κρατουσα με δύναμη στο έδαφος μόλις είδα ότι η άλλη ομάδα νικούσε κατά έναν πόντο.

Άκουσα τη σφυρίχτρα του διαιτητή που μας έλεγε να ξαναμπούμε στο γήπεδο.

Έτρεξα προς τα εκεί καθώς γύρισα γρήγορα για μια ακόμα φορά να τσεκάρω τις κερκίδες...Και όπως φυσικά περίμενα δεν βρισκόταν πουθενά.

[...]

Κρατουσα την μπαλα στα χέρια μου όσο πιο σφιχτά μπορούσα ενώ σύρθηκα στο γκαζόν περνωντας την άσπρη γραμμή,παιρνοντας άλλον έναν πόντο μονάχα μερικά δευτερόλεπτα πριν ακουστεί ο δυνατός εκνευριστικος θόρυβος ο οποίος ανακοίνωνε το τέλος του αγώνα.

Σηκώθηκα όρθιος κοπανωντας την μπαλα με ένα ηλιθιο χαμόγελο στα χείλια μου ενώ όλοι οι υπόλοιποι από την ομάδα με πλησίασαν και έπεσαν όλοι πάνω μου.

Για όσους δεν κατάλαβαν...νικήσαμε και...Ήμουν αρκετά χαρούμενος απλά με αυτή τη νίκη αλλά όταν απομακρύνθηκα από τα παιδιά και άρχισα να περπατάω μόνος μου προς τα αποδυτήρια για να ετοιμαστώ και να κάνω ένα ντους...

Λίγο πριν μπω στο κτήριο του σχολείου,γύρισα το κεφάλι μου δεξιά αντικρίζοντας την να στέκεται μονάχα μερικά μέτρα μακριά μου...

Τα μάτια μου καρφώθηκαν πάνω της άθελα μου.Φορουσε ένα μαύρο σχετικά κοντό φόρεμα και από πάνω ένα μαύρο ο δερματικό τζάκετ...

Είχε βαφτεί και τα μάτια της διάολε φαίνονταν τόσο υπέροχα.
Χαμογέλασε στραβά κανοντας με να ξεροκαταπιω δίχως να είμαι ικανότατα να αρθρώσω λέξη.

Θα μπορούσα απλά να κάθομαι μα την χαζεύω για ώρες δίχως να βαρεθώ...

«Συγχαρητήρια»
Την άκουσα να λέει ξυπνώντας με από τον λήθαργο μου.

Έγνεψα άβολα θετικά.

«Εμ...Ευχαριστώ...Ευχαριστουμε δηλαδή»

Είπα κανοντας την να γελάσει ελαφρά.

«Ελπίζω να μην έρθεις έτσι»