ฉันยังคงจ้องมองหนังสือเล่มหนานั่นต่อไปเหมือนต้องมนตร์สะกด เอ็ดวอร์ดนี่ก็จะเล่นบ้าบออะไรนักหนาไม่รู้พอเห็นว่าฉันยืนจ้องหนังสือเล่มนั้นตาไม่กระพิบเจ้าตัวเราแกว่งหนังสือเล่มนั่นอย่างกวนประสาทเดี่ยวแม่ก็ทำยำบาทาให้กินซะนิ!ฉันยังคงมองหนังสือเล่มนั้นต่อไปจนกระทั่งเพิ่งนึก(นานไปมั๊ย)ว่าฉันชักจะเหมือนคนบ้าขึ้นทุกวัน...ฉันจึงตีสีหน้าปกติแล้วเอามือกอดอกเหมือนเดิม
"นายต้องการจะสื่ออะไร!"ฉันถามสีหน้ายังคงแน่นิ่งเหมือนเดิมทำให้เอ็ดวอร์คหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนที่จะยื่นหนังสือมาส่งตรงหน้าฉัน
"อ่ะ!อยากได้ไม่ใช่หรอ?"
ฉันมองหนังสือนั่นด้วยหางตาแว๊บเดียวก่อนจะหยิบหนังสือเล่มนั้นออกจากมือเอ็ดวอร์คและค้อมหัวนิดๆเป็นการขอบคุณ ส่วนหมอนั่นน่ะหรอยิ้มที่มุมปากนิดก่อนจะเดินหายหัวไปไหนไม่รู้...
ฉันพิกหนังสือเล่มใหญ่ในมืออย่างพินิจพิเคราะห์ก่อนจะเห็นกระดาษสีเขียวไปหนึ่งแปะไว้อยู่ที่หน้าปกหนังสือ อืมนี่ลายมือเอ็ดวอร์คนี่!ก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด ฉันยักไหล่กับสิ่งที่เห็นก่อนจะค่อยๆอ่านข้อความบนกระดาษแผ่นสีเขียวนั่น
'เธอเป็นคนที่ฉลาดทิ่สุดเท่าที่ฉันสังเกตุเห็นฉันจึงมีเรื่องอยากจะถามความคิดเห็นกับเธอ อ่านหน้า489 แล้วเจอกันพรุ่งนี้ที่หน้าห้องปรุงยา...
จาก เอ็ดวอร์ค
ปล.ระวังfcด้วยนะ'
ฉันเหน็บกระดาษเผ่นนั่นไว้สันปกก่อนจะค่อยๆเปิดหนังสือไปที่หน้า489 อืม..มันมีอะไรกันนะ แล้วเค้าต้องการจะสื่ออะไรกันแน่???
YOU ARE READING
The cool prince who protect me.
Fanfictionเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของอันค่ะอาจจะมีอะไรติดขัดก็เม้นด้วยนะค่ะอย่าลืมให้ดาวด้วยนะ เกี่ยวกับเอ็ดวอร์ดหนุ่มน้อยน่าใสลูกหลานตระกูลมัลฟอย ติดตามผลงานด้วยนะค่ะ
