Chapter 1

1K 23 3
                                    

ในที่สุดก็เป็นอีกครั้งที่ฉันได้กลับเข้าไปในhogwartสถานที่ที่ฉันโปรดปรานที่สุดและพูดได้เต็มปากว่า'บ้าน'

ที่ชานชลาเก้าเศษสามส่วนสี่ตอนนี้มีเด็กปีหนึ่งเดินกันไปทั่วปีนี้ฉันอยู่ปีสี่แล้วก็ไม่เคยลืมเลยวันแรกที่ฉันได้เข้ามาในhogwartและถูกคัดให้ไปอยู่ในบ้านกริฟฟินดอร์ มันช่างเป็นวันที่วิเศษมากจริงๆ!

ฉันเดินขึ้นไปบนรถไฟผู้คนมากมายเดินกันไปมาบนรถไฟทำให้ไหล่ของฉันชนกับคนอื่นไปทั่วสายตาของฉันกวาดมองไปทั่วรถไฟผู้คนเยอะแยะอย่างนี้ฉันจะหาเพื่อนๆเจอได้ยังงัยเงี่ย

~ฟึ่บ

มีแรงกระตุกกระชากที่ไหล่ซ้ายของฉันทำให้ฉันเซจนกระแทกกับแผ่นอกกว้างของใครคนนึงที่เดินสวนมา ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของร่างผิวขาวซีด เรือนผมสีบลอนด์ซีดนัยต์ตาสีฟ้า-เทาพร้อมกับริมฝีปากบางที่คลี่ยิ้มอย่างมีสเน่ห์จะมีใครมีสเน่ห์ได้มากกว่านี้อีกนอกจาก เอ็ดวอร์ค มัลฟอย

"ไง!ยัยหัวสิงโต?"

หน็อย!ปากเสีย

ฉันค่อยๆใช้มือลูบเส้นผมให้เข้าที่เบาๆก่อนจะค้อนสายตามายังเอ็ดวอร์คที่ยังยิ้มอย่างยียวนไม่เลิก

"ขอบคุณที่ช่วยเป็นหมอนรองให้ฉันไปล่ะ"ฉันแลบลิ้นใส่เอ็ดวอร์ดก่อนจะเลื่อนประตูออกแล้วเดินเข้าไปนั่งกับเพื่อนๆในกลุ่มของฉันที่ยังมองเหตุการณ์เมื่อกี้อย่างตาค้าง

แปะ แปะ

ฉันตบมือไปยังหน้าของเพื่อนสาวทุกคนที่ยังทำหน้าตกตะลึงอยู่ทันทีที่เพื่อนสาวของฉันทุกคนเริ่มมีสติทุกคนก็ยิงคำถามนับร้อยเริ่มตั้งแต่

'รู้สึกยังงัยบ้าง?'
'มองมุมใกล้แล้วหล่อกว่าเดิมมั๊ย?'

แล้วก็บลา บลา บลาเรื่อยเปื่อยฉันจึงตัดบทด้วยการหยิบหนังสือสมุนไพรวิทยามาอ่านเพื่อให้คำถามมากมายอีกหลายร้อยจบลงมันจะอะไรนักหนากับอีแค่เดินชนหนุ่มฮ็อตประจำโรงเรียนทำอย่างกะฉันเดินชนมังกรพ่นไฟใส่แล้วยังมีชีวิตอยู่อย่างงั้นแหละถึงแม้หมอนั่นจะเป็นคนที่เพอร์เฟ็กสุดๆไม่ว่าจะหน้าตา ฐานะ นิสัยแล้วอีกหลากหลายคุณสมบัติแต่ฝันไปเหอะว่าฉันจะไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้นน่ะเอาเวลาไปอ่านหนังสือคงได้ประโยชน์กว่าเยอะ

หลังจากที่อ่านหนังสือมาได้สักพักก็มีกระดิ่งเตือนให้เตรียมตัวฉันจึงค่อยๆสวมเสื้อคลุมของhogwartก่อนจะกลัดเข็มกริฟฟินดอร์แล้วเดินออกจากรถไฟเมื่อเท้าของฉันแตะกับพื้นปั๊ปก็มีเสียงซุบซิบดังขึ้นโดยรอบโดยส่วนมากจะเป็นผู้หญิงจากบ้านravenclaw,slytherinเป็นส่วนมาก ฉันทำเป็นไม่สนใจก่อนจะเดินไปหาเพื่อนสนิทของฉัน เอมมี่ สาวน้อยผมบลอนด์แห่งบ้านกริฟฟินดอร์ยัยนี่แหละที่เป็นคนดึงหัวไหล่ฉันแล้วทำให้ฉันเซจนเดินไปชนแผงอกของคุณชายเอ็ดวอร์คเจ้าค่ะ ถ้าฉันจะต้องมาเดินชนไอ้คุณชายหน้าหล่อนั่นแล้วกลายเป็นหัวข้อซุปซิปนินทาล่ะก็...ฉันยอมเป็นฝ่ายที่ล้มหัวทิ่มแล้วมีคนหัวเราะเยาะดีกว่าถ้ามันจะเกิดเรื่องวุ่นวายแบบนี้นะ

The cool prince who protect me.Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ