ฉันวิ่งไปหาร่างสูงของเอ็ดวอร์คก่อนจะโอบกอดใบหลังของเค้าไว้แน่น เอ็ดวอร์ดดูตกใจเล็กน้อยในตอนแรกก่อนจะดึงร่างของฉันเข้าไปกอดแล้วจูบเบาๆที่เส้นผมมันช่างทำให้อบอุ่นจริงๆจนฉันแทบอยากจะหยุดเวลานี้ไว้นานๆในช่วงเวลาที่มีเพียงแค่เราสองคน นี่สินะความสุขที่ฉันตามหามาตลอด
เอ็ดวอร์คพกตัวของฉันทำให้ใบหน้าของเราตอนนี่ห่างกันเพียงปลายจมูก
"เธอรู้แล้วสินะ..ว่าฉันรักเธอมาตลอดและมากแค่ไหน"
ฉันยิ้มยิงฟันแทนคำตอบเอ็ดวอร์คจึงหัวเราะเบาๆแล้วพูดต่อ
"ฉันรักเธอมากถึงขนาดยอมอ่านหนังสือเล่มหนาบ้าบอพวกนั้นเพื่อเธอ และในหน้าที่ฉันให้คำใบ้มันมีความหมายว่า ฉันรักเธอ..."
สิ่งที่เอ็ดวอร์คพูดมันทำให้หัวใจฉันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ทุกอย่างรอบตัวหยุดหมุนในทันที
"ทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้นกับเธอแล้วฉันปกป้องเธอไม่ได้ฉันรู้สึกว่าตัวเองนั้นโง่เง่าและเกียจตัวเองขึ้นมา ให้โอกาศคนไม่เอาไหนอย่างฉันจะได้ไหม...?"
"ได้สิ ฉันเองก็รักนายเหมือนกันแต่อย่าได้ดูถูกตัวเองอีกล่ะ"
เมื่อพูดจบเอ็ดวอร์คก็ดึดฉันเข้าไปใกล้ก่อนจะมอบจูมพิตอันอ่อนโยนให้
YOU ARE READING
The cool prince who protect me.
Fanfictionเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของอันค่ะอาจจะมีอะไรติดขัดก็เม้นด้วยนะค่ะอย่าลืมให้ดาวด้วยนะ เกี่ยวกับเอ็ดวอร์ดหนุ่มน้อยน่าใสลูกหลานตระกูลมัลฟอย ติดตามผลงานด้วยนะค่ะ
