The cool prince who protect me.

ควิดดิช

ม่านกั้นฉากถูกเปิดออกแสงแดดยามเที่ยงส่งแสงแยงตาทำให้ฉันแสบตาไปหมด พวกเราทั้งหมดขี่ไม้กวาดบินรอบสนามแข่งก่อนที่มาดามพรอมเฟร่จะประกาศการแข่งขัน

"ฉันต้องการเกมที่สะอาดจากพวกเธอทุกคน"

พูดจบมาดามก็โยนลูกบลัดเจอร์ขึ้นบนท้องฟ้าทำให้การแข่งขันเริ่มขึ้น

แต่ความสนใจของฉันไม่ได้อยู่ที่การแย่งลูกบลัดเดอร์ซึ่งกลายเป็นการแข่งขันอันดุเดือด สายตาของฉันจับจ้องไปทั่วพื้นที่เพื่อตามหาลูกสนิช(ถ้าจำไม่ได้ก็นึกถึงไอ้ลูกสีทองๆมีปีกที่แฮรี่ พอตเตอร์เคยจับได้อ่ะ จบนะ จะได้ไม่งง)

ฉันมองไปรอบก่อนที่สายตาจะหยุดอยู่ที่ร่างของเอ็ดวอร์คที่ขี่อยู่บนไม้กวาดที่เร็วที่สุดและแพงที่สุดในตอนนี้

ร่างของเอ็ดวอร์คสวมใส่เสื้อคลุมสีเขียวอันเป็นสัญลักษณ์ของซิลิทธิริน ผมสีบลอนด์ซีดดูยุ่งนิดหน่อยแต่ก็ทำให้ดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ เอ็ดวอร์คหันมามองหน้าฉันเช่นกันก่อนที่ฉันจะเบือนหน้าไปทางอื่น ฉันกับเอ็ดวอร์คเราเป็นซีกเกอร์หน้าที่ของเราคือตามจับลูกสนิชเพื่อจบเกม แต่การที่เราต้องมาเล่นเกมเดียวกันและทำหน้าที่เดียวกันมันยิ่งทำให้เกมยากขึ้นไปอีก ฉันหลบตัวไปด้านข้างก่อนที่ลูกบลัดเจอร์จะกระแทกเข้าที่หัวทำให้เกิดเสียงหวิวๆน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก ลูกบลัดเจอร์ดูเหมือนจะพยายามทำให้ฉันเสียสติเพราะทุกครย้งที่ฉันพยายามจะเคลื่อนตัวไปตามลูกสนิชฉันก็มักจะถูกลูกบลัดเจอร์ขั้นตรงกลางเสมอ

   ฉันบินขึ้นไปตรงตำแหน่งที่เอ็ดวอร์คอยู่ซึ่งเจ้าตัวก็ดูเหมือนจะดูออกว่าตอนนี้ฉันกำลังเดือดมาก

"แผนสกปรก!!!"ฉันตวาดดังลั่นใส่หน้าเอ็ดวอร์คจากนั้นก็ขี่ไม้กวาดตามลูกสนิชนั่นเป็นจังหวะเดียวกับตอนที่ลูกบลัดเจอร์ถูกส่งมาทางฉันก่อนจะกระแทกท้องฉันอย่างแรง ฉันเซตกจากใม้กวาด เสียงของผู้ชมทั้งหลายดูกำลังหวาดหวั่นและสติแตก ร่างของฉันก็ยังดิ่งลงจากความสูงลงเรื่อยๆฉันไม่อาจที่จะขยับตัวเองได้ดวงตาของฉันพร่ามัวไปหมดสมองก็เหมือนจะทำงานช้ากว่าปกติ

ฉันรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างของฉันถูกรับโดยคนคนนึงซึ่งฉันก็ไม่แน่ใจนักว่าใครกันที่มาช่วยฉันไว้

แต่หัวใจฉันกลับบอกว่านั่นคือ เอ็ดวอร์ค