الحلقة الرابعة
بسم الله الرحمن الرحيم و الصلاة والسلام على اشرف المرسلين
في منزل الدكتور سامح الشافعي
تدخل والدته غرفته لتوقظه
چيهان : بردوا لسه نايم يا ابني بقالي ساعة بصحيك
سامح : يا ماما يا حبيبتي سيبيني انام
چيهان : لا قوم خالتك ورد وبنت خالتك شمس جايين انهارده
سامح : ما هو عشان كده مش عايز اصحى
چيهان : بتقول حاجه يا سامح
سامح : مبقولش يا امي حاضر هقوم
چيهان : طب يلا يا حبيبي خد شاور و فوق كده
سامح : حاضر يا امي هاخد شاور وهغسل سناني وهسرح شعري وهصلي وادعي ربنا اليوم ده يعدي على خير
چيهان : ربنا يهديك يا حبيبي
سامح : لو بنت اختك ده مبعدتش عني هتجنن اكيد
چيهان : والله انت ظالمها دي بتحبك
سامح : اه سمش بتحب شامح انا عارف
چيهان : بتتريق حضرتك
سامح : لا والله يا امي بس بجد انا بعتبرها اختي
چيهان : ربنا يهديك للصالح يا ابني ويرزقك الزوجة الصالحة
سامح : امين يا امي انت عرفتي اللي جدي عايزه
چيهان : اه عرفت بس انت لو رافض ولا الف واحد فيهم يقدر يجبرك على حاجه انا وراك متنساش انت ابن جيهان الصياد
سامح : يا ماما يا جامده
چيهان : اتادب يا واد
سامح : حاضر يا ماما ممكن بقى تسيبيني اجهز نفسي للضيوف المرغوب فيهم اوي
_______________________
اثناء عودة بهاء وعائلته
غزل : ممكن بقى يا بابا تقولنا في ايه
بهاء : مفيش حاجه
مهرة : ما هو يابابا بصراحه اكيد في حاجه مش معقول ازاي نمشي بالطريقة ده
بهاء : لما اقول مفيش حاجه يبقى منتكلمش ياريت
غزل : يا بابا مش معقول كده انت معودنا ان اي مشكلة بنفكر فيها كلنا
كريمة : بنات ممكن منتكلمش دلوقتي لو سمحتوا
مهرة : خلاص يا غزل سيبي بابا دلوقتي فعلا مش وقته
بهاء : معلش يا بنات بس بجد مش قادر اتكلم دلوقتي لما نوصل اكيد هقولكوا
كريمة : متشيلش هم حاجه يا بهاء كل حاجه وليها حل بس اتوكل على الله
