Χάβεργκορτ

Κεφάλαιο εικοσιένα🗝

Οπτική Ντάνιελ

Άνοιξα τα μάτια μου αργά και το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν σκοτάδια. Τα πάντα γύρω μου ήταν μαύρα και ψυχρά ενώ με το ζόρι μπορούσα και έβλεπα που βρισκόμουν. Και για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ιδέα που ήμουν. Όλοι οι τοίχοι ήτανε πέτρινοι και το έδαφος σκληρό.

Άκουσα βήματα απέξω και σιγά-σιγά περπάτησα προς τα εκεί. Με δυσκολία κατάφερα να βγω έξω καθώς τα πόδια μου ήταν μουδιασμένα, τα χέρια μου έτρεμαν και το σώμα μου το ένιωθα βαρύ και αδύναμο. Αδύναμο και ετοιμόρροπο. Μόλις πάτησα το πόδι μου έξω και έκανα μερικά βήματα, κατάρρευσα στο έδαφος, αγκομαχώντας από τον οξύ πόνο που ένιωθα στα κόκαλα και το κεφάλι μου. Αγκάλιασα τον εαυτό μου ελαφρώς καθώς λύγισα το σώμα μου στην μέση στην προσπάθεια μου να ηρεμήσω. Κάθε εκατοστό του κορμιού μου υπέφερε ενώ η όραση μου είχε θολώσει. Ένιωθα λες και κάποιος με χτυπούσε με ένα σφυρί. Τόσο έντονος και άσχημος ήταν ο πόνος που ένιωθα.

Τότε άκουσα τα βήματα κάποιου να με πλησίαζουν και με βιαστικές κινήσεις να σκύβει και να με σηκώνει όρθιο. Το άτομο με κράτησε από την λεκάνη σφιχτά και με έβαλε να γείρω προς τα πίσω σε έναν τοίχο. Σήκωσα το βλέμμα μου διστακτικά και τότε τα μάτια μου συνάντησαν εκείνα τα μαύρα που τόσο είχα αγαπήσει. 

«Κάθριν» μουρμούρισα κάτω από την αναπνοή μου και εκείνη με σιώπησε

«Μην μιλάς Ντάνιελ, με αυτό τον τρόπο μόνο θα χειροτερέψεις τα πράγματα, είσαι αδύναμος. Χρειάζεσαι κάτι για να σου τονώσει τις δυνάμεις. Η δίψα σου έχει αρχίσει να καταλαμβάνει το σώμα σου» είπε και βλεφάρισα αποσβολωμένος

«Για ποιό πράγμα μιλάς;»

«Λυπάμαι για αυτό Ντάνιελ, δεν ήθελα να σε κάνω σαν εμένα, δεν ήθελα να σου μεταφέρω την κατάρα μου, την ίδια μου την μοίρα» μουρμούρισε ανήσυχη

«Τι ακριβώς έκανες;»

«Σε μετάλλαξα, σε έκανα το ίδιο πλάσμα με εμένα»

«Τι είσαι Καθ;» Κατάφερα επιτέλους να ρωτήσω φοβούμενος την απάντηση της

Αναστέναξε δυνατά κάνοντας ένα βήμα προς τα πίσω, πηγαίνοντας προς το μόνο σημείο που το φώτιζε ο ήλιος. Άφησε τις ηλιαχτίδες να πέσουν επάνω της ομοιόμορφα αναδεικνύοντας έτσι τα χαρακτηριστικά της. Το χρώμα του δέρματος της ήταν χλωμό και άτονο ενώ η έκφραση του προσώπου της είχε μια μίξη ψυχρότητας και καλοσύνης. Όταν χαμογέλασε αμυδρά, οι κυνόδοντες της ξεχώριζαν ενώ στον αριστερό της καρπό υπήρχε ένα μικρό μαύρο σημάδι.