AŞKIN ŞİFRELERİ

TUTULUŞ

Merhabalar değerli arkadaşlar, 

Her biri tamamen birbirinden bağımsız olan ve en temel konusunun sevgi olduğu, hepsi de şaşırtıcı sonlarla biten kısa hikayelerime hoşgeldiniz. Ben hepsini yazarken kendimi buluyorum inanın. Hepsinde aslında bizlerden parçalar var. Bakalım sizler de kendinizi bu sıcacık hikayelerde bulabilecek misiniz?

TUTULUŞ
 
                 Onu son görüşümün üzerinden çok zaman geçti. Yalan değil, çok özledim onu. Haklıyım özlemimde, çılgın bir aşktı bendeki. Soğuk, kasvetli ve içine kapanık görünüşünün altındaki gizemi çözmeme izin vermişti hayli zaman önce. İşte o zaman aşık olmuştum ona. Aslında ne kadar güzel bir kalbi olduğunu gördüğüm an pişman olmuştum, ona aşık değilken geçirdiğim zamanlar adına. Nasıl da parlıyordu yüreği gözlerinde... Ben,  şimdiki zamanın aşklarına inat, hiç dokunmadan aşık olmuştum ona. Öyle başına buyruk kaldırıyordu ki başını, yalnızca benim olmasını istemek gülünçtü. Gülüşü bile, kendine has bir asilik barındırıyordu. Ona dokunmam yasaktı, benim olamayacaktı o güzellik...

                 Bana açtığı kalbinde,ilk kez bir yerim olduğunu görmüştüm heyecanla. Değerliydim onun için, bu bile yetiyordu bana. Ama o gözlerde değerden fazlası vardı. Neredeyse emindim, o da seviyordu beni. Yanına gitmek için yaşadığım tüm ahmak heyecanlara gülüyordu sessizce, eğleniyordu heyecanımla. Haklıydı eğlenmekte, bugüne kadar yaşamadığım komik heyecanlar yaşar olmuştum; ben bile gülüyordum kendime. Ama onun gülüşü bile başkaydı, aşk kokuyordu her hareketi. O zamanlar başımı öyle döndürüyordu ki aşkı, gerçeği anlamam çok geç olmuştu. İçin için, en masum duygularla aşıktık birbirimize, evet. Ama ne o benim olabilecekti, ne de ben onun. Omzumuza yüklenen sorumluluklar çok büyüktü, her şeyi silip birlikte olmak imkansızdı. Yok edeceğimiz hayatların azabıyla yaşayamazdık ki. Yaratılış amacımıza karşı gelmemiz de söz konusu değildi, bizden isteneni koşulsuz kabul etmemiş miydik en başta? Şimdi her şeyden vazgeçemezdik ki...

                 Böylece, içimde alev alev yanan aşkıyla susmayı öğrendim. Ondan, benim olmasını istemek yerine, elimde olanla yetinmeye çalıştım. Başardım belki de, aşkımı içimde tutabiliyorum artık. Onu beklemeyi, her kısa buluşmada mutlu olabilmeyi başarıyorum. Aramızda; herkese küçük görünen, ama bizi sonsuza dek birleştirmeyen bir fark olduğunu bile sindirebildim içime. Şimdi daha sakin, sadık ruhum. Onun kalacağım sonsuza dek, onun olamasam da. Şimdi yaratılış amacıma hizmet ederken bile, bu düşünce sayesinde can dolaşıyor kanımda. Daha bir seviyorum dünyayı sayesinde. Onu beklerken hayat verebiliyorum, gönlü bol toprağa. Çiçekleri ısıtabiliyorum sevgimle. Tüm doğa imkansız aşkımın dönüştüğü güzelliğe övgüler yağdırıyor. Onun kalbimdeki aşkıyla aydınlatıyorum çocukların parlayan yüzlerini. Onu seviyorum...

                 Her gün görev aşkıyla geçiyorum mutlak yerime. En iyi dostum Dünya, her yeni günde sevdiğimi anlatıyor bana. Benden nasıl hasretle bahsettiğini, beni sevmekten asla vazgeçmeyeceğini anlatıyor sevdiğimin. Son zamanlarda biraz zayıfladığından bahsetti, içim yandı. Zayıflayınca nasıl halsizleşir bilirim. Narin bedeni bitkindir şimdi. Ama üzülmemeliyim, akıllıdır sevdiğim. Elbet toparlar kendini. Bedeninin her haliyle asilce övünür zaten. Merakta olduğumu bilir, üzmez beni. Dostum Dünya'ya tembih ettim yine, hasta olup işe gelemediğim uzun kış günlerinde, durumumdan bahsedip üzmesin sevdiğimi diye. Parlak Tenlim merak eder sonra, üzülür elbet. Her gece denize yansıtır sonra kederini...

                 Bugün de görevimi tamamladım mutlulukla. Her biten günle, kavuşacağımız güne bir adım daha yaklaşacağım için mutluyum. Dostum Dünya'ya kısacık, ama bize uzun gelen bir kavuşma anı gelecek yakında. O zamana kadar hep bekleyeceğim, Dünya' yı ısıtacağım her zerremle. Güzel sevdiğim Ay, Parlak tenlim, yine karşımda olacak bilirim. Ama dedim ya onu çok özledim. Hayli zaman geçti son tutulmanın üzerinden. Ben ki kudretiyle gündüzün efendisi olan Güneş, sevgilim Ay' a yeniden tutulacağım günü umutla bekleyeceğim. Aşkımızın yüceliğini bilen Dünya, kavuştuğumuz ana ne güzel bir isim vermiş; Güneş Tutulması... Öyle ya, her kavuşmamızda bir kez daha tutulmaktayım parlak tenli sevdiğim Ay'a... Bu aşkı başka hangi isim anlatabilir ki...

Okuyan değerli arkadaşlarıın değerli yorumlarını beklerim, oylamayı unutmayınız, sevgiler:)

Yarın akşam yeni hikayede görüşmek üzere:)