Its Sunday, kaya di kami magkikita ni Audrey ngayon. Bukas pa lang. Dito lang ako sa apartment with Amber (Dalawa na lang kami, nag-graduate na kasi si Ate Athena, si Agatha naman ayaw niya sa school namin kaya di namin siya kasama.)
Hay. Nakakainip naman, gusto ko ng makita si Audrey ko. At dahil nga naiinip kami..
Amber: Tara mag internet na lang tayo.
Alex: (Isip-isip) Sige tara!
Buti na lang may malapit na internet shop dito sa nirerent naming apartment.
Habang nagFB at twitter ako, tinignan ko yung wall ni Audrey, nagchecheck kung sinong mga kacomment niya and ayun meron nga, tapos biglang bumilis tibok ng puso ko, ewan ko ba parang kinakabahan ako. Hay.
I texted her..
"Baby, gamitin ko muna FB mo ah."
Naisipan kong buksan FB account ni Audrey (ewan ko ba) tinignan ko yung mga gustong mag-add sa kanya at mga kamessage niya sa FB.
Hihintayin ko muna sanang magreply siya kaso ang tagal e.
Nung nasa messages na ko...
Awwwwwwwwwwwwwwwwwww. </3
May nakita akong do ko nagustuhan. Kamessage niya yung ex niya, at nagbibiruan pa. (Akala ko bang pag ex na, wala na talaga?) Kamessage niya din yung friend niya and binibiro na friends na sila sa FB nung ex ni Audrey.
Waaaaaaah! Ayoko ng ganito, kahit biruan lang, nagseselos parin ako. >_______< Tapos...
Ang masakit na part na nabasa ko na sinabi ni Audrey..
"Namimiss ko si Boo. Haha"
Audrey's friend: Si Mnk? (Wag na kumpleto ha, nga pala ex m.u niya yun. Aw)
Audrey: Haha. Oo. :)
Audrey's friend: Bebe and boo :))
Etc. Etc...
Ano ba yan nanghihina ako, parang gusto sumabog ng puso ko. Miss niya? Na hanggang ngayon pala ay crush parin niya. Tangina! Nasasaktan ako, gusto ko ng umiyak pero nakakahiya naman. Dun na lang sa apartment. ;(
At..... Boom! (Biglang nawala yung message) tapos ngayon pa lang nagreply si Audrey asking "Bakit po?"
Alex: Talagang dinelete mo pa no.
Audrey: Ang alin?
Alex: Wala.
Audrey: Totoo?
Alex: Wala nga. Hahaha.
Audrey: Kala ko naman napano ka. Hehe.
Alex: Bakit BOO?
Audrey: Iy baby wala yun. :(
Alex: Wala? Wow ha?
Audrey: Wala naman talaga yun e. ;(
Alex: Ahh. Sige.
Audrey: Ihh baby. :(
Hindi na ko nagreply dahil baka maiyak na talaga ko dito.
Alex: Uy, tara na.
Amber: Ha tapos ka na agad? Sayang yung time mo.
Alex: Sige naaaa.
Amber: Sige na nga. (Then nag-out na)
Ang bigat na ng nararamdaman ko, naninigas mga binti ko, yung tipong pinipilit ko na lang maglakad. Sigh. Can't even breath normally..
Nung nakarating na kami sa apartment..
Ako à(Humiga kaagad)
Gusto ko ng umiyak. Kaso nahihiya ako kay Amber. Sigh.
I can't eat
I can't sleep
I can't breathe the same
And my heartbeat stops to play
Shit lang! T.T Kinuha ko yung notebook ko at doon ko binuhos sakit ng loob ko.
The feeling of nothing? -This
This feeling in my heart that makes me wanna cry.
It breaks my heart in two.
Oh mehn! It's killing me.
Why, why, why?
There's a wind, but I can't even breathe.
At madami pang iba. :'(
HIndi ko namalayang umiiyak na pala ako habang nagsusulat ako. Ang daming gumugulo sa isip ko ngayon.
Kung seryoso ba talaga siya? Kung hindi na niya ko mahal, at mas mahal niya parin yung Mnk? Kung mahal niya ba talaga ako o kung niloloko niya lang ako? Nawawalan na ata ako ng gana...
Si Audrey tinetext niya parin ako, napapasorry at ako lang daw ang mahal niya. Sa totoo lang wala akong balak na itext siya ngayon. Nasaktan talaga kasi ako e..
Parang gusto ko ng sumuko, hindi naman ata talaga ako mahal ni Audrey e. Hate this feeling. T.T
Gusto ko ng magpahinga kaya humiga na ko at tinatry ng matulog. Ang hirap umiyak, nandito kasi sa tabi ko si Amber..
2am na ata at di parin ako makatulog, iniisip ko yung kanina, iniisip ko si Audrey. ;'(
Hanggang sa makatulog na lang ako sa kakaiyak..
Kinabukasan tinext niya ako..
Audrey: Sweet morning baby :* Sorry po ulet. Kaen na wag pagutom. I love you so mch. Ikaw lang. <3
Alex: Ikaw din. Weh?
Ewan ko kung bakit ganun na lang ang naisip kong ireply sa kanya. Para ba masaktan din siya? Hindi, hindi ko alam. Hindi naman kailangan yun.
Audrey: "Weh?" Hindi ka naniniwala?
Alex: (Dahil naguguluhan talaga ako)Hinde..
Audrey: Totoo? Shit. Ang dami na nating pinagdaanan tapos ngayon kapa hindi maniniwala? Grabe.
Alex: Ewan.
Audrey: Sige, ikaw bahala.
Sa mga oras na 'to feeling ko the end na ng relasyon namin. I don't want to, pero naguguluhan ako sa kanya. Umiiyak na naman ako. Naku may pasok pa ko e. Hay..
Biglang dumating si Agatha. Bineso niya ko sabay sabing "Pahiram ng laptop? Gagamitin ko bukas e."
Alex: Heh. Manahimik ka, gagamitin ko.
Agatha: Sige naaa. >.<
Alex: Heh!
Agatha: Sige na please? Wala akong gagamitin bukas. >___<
Alex: Hay sige na nga.
Agatha: Yehey! ^___^
Alex: Sige na, papasok na ko.
Agatha: Ang cute mo pa naman ngayon kaso ang sungit mo. E bakit pala parang singkit ka?
Alex: (Aw, halata pa palang maga mga mata ko -_____-) Ewan ko sayo, pasok na ko, bye I love you. :*
Agatha: I love you too. ^.^
Heto na, papasok na ko..
Hay, sa sobrang sama ng pakiramdam ko, feeling ko lalagnatin ako.
Audrey: Gusto mo ba ko makausap mamaya?
Alex: Sige, ikaw bahala..
4:00 pm. Dismissal na namin, si Audrey mamaya pang 4:20 pero hinintay ko na siya dito sa may corridor para may kasama siya maglakad mamaya.
After 20 mins. Nandito na siya. So awkward. Walang nagsasalita sa amin hanngang makarating kami sa apartment. Sigh. Naiiyak na naman ako.
Ang tahimik. After ilang minutes..
Audrey: Hindi ka talaga naniniwala?
Alex: Hindi.
Audrey: Hindi na magbabago isip mo?
Alex: Ewan ko.
Umiiyak na naman ako. Ano ba pinagsasabi ko? :'(
Audrey: (Umiiyak) Hindi mo ba alam kung gaano kasakit yung hindi mo ko paniwalaan na mahal kita? Bhie naman, ang dami na nating pinagdaanan, tapos ngayon kapa hindi maniniwala? T.T
(Umupo ako at bigla ko siyang niyakap)
Alex: Sorry. I'm sorry. T.T
Audrey: Sorry din. T.T
Iyak lang kami ng iyak...
Alex: I love you baby. :'(
Audrey: I love you more. :'( (Then she kissed me in my forehead.)
We're still crying..
Alex: Wag mo kong iiwan ha? Hindi ko kaya.
Audrey: Sino naman nagsabing iiwan kita. Hmp.
Alex: Ewan ko, natatakot lang ako. Akin ka lang no?
Audrey: Oo naman. I love you.
Alex: I love you baby. Wag ka na iyak. (I wiped her tears)
Audrey: Uh-uhm. Ikaw din ha?
Alex: Uh-uhm. (I hugged her tight, as in TIGHT! After that I kissed her)
I and Audrey are okay now. Thank God! Hindi ko talaga kakayanin kapag nawala siya.
Buti na lang at nagkaayos kami kaagad. Hay. Sana wag niya ko ipagpalit kahit kanino pa, nagbago na kaya ako. Ang laki ng ipinagbago because of her.
Time for her to go home na. Hay ang bilis naman e, kakaayos lang namin. Pambihirang oras, takbo ng takbo. >____<
Alex: Babye baby. Ingat ha? Akin ka lang!
Audrey: Uh-uhm. :)
Alex: I love you!
Audrey: I love you more. ^____^
--------------------------------------------------------------------
Aaminin ko masakit talaga yun pero hahayan ko na lang dahil alam ko na ngayon na Audrey really loves me so much at hindi niya ko niloloko.
At the end of the day Masaya na ulit, nagkukulitan na ulit kami sa phone. ^____^
I just have to accept things. Mga bagay na hindi na rin dapat pinapansin. I have to be more understanding for our relationship to make it stronger, dahil hindi lang basta basta ang relationship na 'to. I want to treasure and cherish it until we met forever. I really want to spend the rest of my life with Audrey. <3

YOU ARE READING
My First Time
Teen Fiction"Fairy tale" - that's what Alex thought about love. It always has a happy ending. But like all the other love stories, some of Alex' previous relationships didn't end happily. Fairy tale is like a magic, it's all illusions. But Alex continues to sea...