DURAKTAKİ YABANCI

- Aslı hadi uyan!                                                                                                                           

Babannem yine sabahın köründe beni uyandırmaya çalışıyordu.

-Tamam babanne şimdi kalkıyorum.

Dedim ama tabiki uyumaya devam edicektim. Hafta sonu bugün, ne kalması? Bir hafta önce Mimar Sinan Üniversitesi'ni kazandığımı öğrenmiştim.Tam ukuya dalacaktım ki akşam 7 uçağıyla İstanbul'a gideceğim aklıma geldi.Bir an önce bavulumu hazırlamam gerekiyordu.Yine uyuyamıyacağım,en iyisi kalkıp aşşağıya inmek.Aşşağıya inerken burnuma çok güzel kokular geliyordu.Babannem yine harika bir kahvaltı hazırlamış olmalı..

Aşşağıya indiğimde Ozan'ıda bizimkilerle masada otururken gördüm.Ozanla yaklaşık 2 senedir beraberdik.Onu gerçekten çok içten seviyorum ve ona çok alıştım.Onu burada bırakıp nasıl İstanbul'a gideceğimi bilmiyorum...Kahvaltıyı yaptıktan sonra Ozanla odama çıkıp bavulumu hazırlamaya başladık.Telefonuma mesaj gelince Ozan'ı bavulla başbaşa bırakıp telefonuma odaklandım.Mesaj Ecem den geliyordu.Akşam uçağımın saat kaçta olduğunu soruyordu.Ona cevap yazdım ve Ozan a döndüm.Bir dakika bir dakika,o benim iç çamaşırlarımı mı yerleştiriyordu? Hızla yanına koşup elinden sütyenimi aldım,uçtumda diyebiliriz.Yüzümün kıpkırmızı olduğuna adım gibi emindim.

- Ozan sen ne yapıyorsun?

- Sanki içine ne giydiğini bilmiyorum Aslı?

- İçime ne giydiğimi bilmen,sütyenimi tutup bavuluma yerleştireceğin anlamına gelmiyor Ozan..

Bavulumu 'tek başıma' hazırladıktan sonra burada son günüm olduğu için Ozanla dışarıda birşeyler yapmaya karar  verdik.Her zaman takıldığımız kafeye gittik.Bizim tayfanın tamamı oradaydı.

Ecem,Mete,Azra,Emre..

Bizde onlara yaklaşıp selamlaştıktan sonra yanlarına oturduk.Ozan bugün bana soğuk davranıyordu sanki.İstanbul'a gideceğim için üzülmüştür diyerek fazla üzerinde durmadım.Ozan'ın karşısında Ecem,benim karşımda Mete ve Azra oturuyordu.Emre de lavaboya gitmişti.

Kafede otururken birden Ozanla Ecem in bakıştıklarını farkettim.Ama Ecem benim en yakın arkadaşım olduğu için gereksiz kıskançlık yapmaya lüzum yoktu.Her zaman ki gibi Mete nin iğrenç esprilerine gülüyorduk.Bu grubu çok seviyorum.Umarım ben gittikten sonrada arkadaşlığımız devam eder..

Kafe de zamanın nasıl geçtiğini fark edemeden  akşam olmuştu bile.Kafeden arkadaşlarla beraber çıktıktan sonra evden bavulumu alıp tekrar yola koyulduk.Evden direkt hava alanına geçtik.Yolda giderken  herkes çok sessizdi.Bu sesizliği bozan yine Mete olmuştu.

Mete Azra'ya

- Tükenmez kaleminin yayını versene,

- Ne yapıcaksın?

- Yayla lezzet testi xd xd

- Ay kusacağımmm.

Mete nin esprisine değil de Azra nın tepkisine hepimiz kahkaha attık.Hepsini çok özleyeceğimm.

Yarım saatlik bir yoldan sonra havaalanına vardık.Değişiklikleri severim ama arkadaşlarımsız,babannem ve dedemsiz ne yapacağımı bilmiyorum.Annem ve babamı 5 yıl önceki kazada kaybettikten sonra onlar benim yeni ailem olmuştu adeta.

Anonsu duyunca hepimiz uçağa binmek için pasaport,uçak bileti vb.bakılan yere doğru yürümeye başladık.Herkesin içinde ağlayan birisi değilim ama şimdiden gözlerim dolmaya başlamıştı.Vedalaşma vakti..

Azra ve Ecem e sarılıp 5 dakika boyunca sallanarak ağladık.Bu sarılınca ağlamayı kim çıkarttı??Emre de sakince sarılıp öptü.Mete den tabiki normal bir şey beklemiyordum.Zaten ondan normal bir şey beklemek büyük saçmalık! Yanıma geldi ve saatlerce yapmaya uğraştığım siyah saçlarımın içine etti.Bende buna karşılık onun yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

Babannem ve dedemle de vedalaştıktan sonra, vedalaşma sırası artık Ozan daydı.Ozan ında gözleri hafiften doluydu.Ben yerimden kımıldayamadan  yanıma geldi sımsıkı sarıldı.Göz yaşlarımı daha fazla tutamadım ve Ozan nın omzuna damlamaya başladı.İçimde çok kötü bir his vardı.Onu burada bırakmak istemiyordum.Son kez kokusunu içime çektim.Tekrar anonsun duyulmasıyla mecburen ayrıldım sevgilimin kollarından.Hepsine tekrar bakıp el salladım ve uçağıma bindim.

Uçağa bindikten tahminen 10-15 dakika sonra uykyuya dalmışım.Uyandığımda uçak çoktan Sabiha Gökçen Havaalanı na gelmişti bile.Uçaktan indiğimde beni karşılayacak hiç kimse yoktu.Sonra taksiye binip taksiciye elimde yeni evimin adresi olan kağıdı uzattım.Yaklaşık bir saat sonra anca eve gelmiştik,trafik yoğundu ve çok yorulmuştum.Evim müstakil,küçük ama şirindi.Bu evde tek başıma nasıl yaşayacağımı bilmiyordum.Bir an önce kendime ev arkadaşları bulmalıydım.

Eve girdiğimde sessiz,soğuk ve ürkütücü bir hava vardı.Acıktığımı hissettim,karnım çok feci gurulduyordu.Bavulumu bir kenara bırakıp en yakındaki markete yiyecek birşeyler almaya gittim.Geri döndüğümde elimdeki poşetleri mutfağa bırakıp bavulumu odama taşıdım.Tekrar mutfağa gittim poşetin içindekileri çıkarttım.Makarna haşlansın diye ocağa bir tencere su koydum ve yemeğim 5-10 dakika sonra hazırdı.Makarna tabağımla kolamı aldım ve televizyonun başına geçtim.

Yemeğimi yedikten sonra günün yorgunluğuyla kendimi uykunun kollarına bıraktım.Sabah uyandığımda her tarafım tutulmuştu.Sıcak bir banyonun bana iyi geleceğini düşünüp kendimi banyoya attım.Duştan çıkınca  bavulumdan eşofman takımımı çıkartıp giydim.Kahvaltı yaptıktan sonra bavulumdaki eşyalarımı çıkarttım ve dolabıma yerleştirdim.Üstüme başka kıyafetler giydikten sonra evden çıktım, üniversitemin yoluna koyuldum.Kayıt yaptırmaya gidiyordum.Küçüklüğümden beri hep mimar olmak istemişimdir.Bu üniversiteyi kazandığım için çok mutluyum.

Üniversitenin kapısından içeriye girdiğimde burada okuyacağıma inanamıyordum sanki bu bir hayaldi ama hayallerim gerçek olmuştu.Kayıt odasının olduğu yere doğru giderken bir yandan da okuldaki tipleri inceliyordum.Çok havalı tipler vardı ve genelde erkekleri yakışıklıydı.Bu arada aklıma Ozan geldi.Telefonumu çıkartıp Ozan ı aradım ama meşgule attı.Dün akşamda bizimkileri aradım  fakat  Ecem le Ozan na bir türlü ulaşamadım.Yine de işleri vardır diyerek bu konunun üzerinde fazla durmadım.Kayıt odasına gittiğimde güler yüzlü bir adamla karşılaştım.

- Merhaba.

- Merhaba.Nasıl yardımcı olabilirim ?

- Kayıt olmak için gelmiştim.

- Buyurun oturun size kayıt formunuzu vereyim.

- Tamam. Teşekkürler.

Kayıt formunu doldurduktan sonra odadan dışarıya çıkarken, içeriye giren bir çocukla çarpıştım...