"Doktor, TARDIS nerede?" TARDIS ortalıkta görünmüyor. Doktor yanıldı mı? Doktor. Yanıldı. Garip. Bunun olmasından hiç hoşlanmaz. En sinir bozucu 2 şeyden biridir yanılmak. 1.'si bilmemek, 2.'si yanılmak. Bu güne kadar Doktor'un yanıldığını hiç görmemiştim. Doktor bir o tarafa bir bu tarafa gidiyor, etrafta dönüyor. Bu onun düşünme tarzı. Daha hızlı yanıt buluyor sanırım. "Burda olmalıydı, burda olmalıydı..." Sayıklıyor.
Cızırtılı sesler yaklaşıyor. Yani "Dalekler geliyor." Hiçbir endişe göstermeden: " Onları duyuyorum Clara." Nasıl bu kadar rahat olabiliyor? "Kaçmamız gerekmiyor mu?" Sesler gittikçe yaklaşIyor. Buna rağmen Doktor soğukkanlılığını koruyor ve voltalar atarak düşünmeye devam ediyor. Sanırım o Dalek...
"Doktor..." Doktor'da hala endişeden iz yok.
"Seni duydum Clara."
"Buna bakmak isteyebilirsin."
"Hayatım boyunca birçok Dalek gördüm. Şimdikinin bakmamı gerektirecek özel yanı nedir?"
"Bize doğru nişan alıyor olması yeterince ilgini çeker mi?"
Birden fırladı ve Dalek'e baktı. Sanırım hareket başlıyor. Sonik tornavidasını uzattı. Ateş etmesini engellemye çalışıyof ya da kısa devre falan yaptırmaya çalışıyor sanırım. Aauucchh!.. Sanırım artık çok geç. "Dikkat et!" Belimden tuttuğu gibi beni arkaya doğru hızla çekiyor ve sonik tornavidasını yukarıya kaldırıyor. Aahhh, hadi ama sonik tornavida bizi ışınlayamaz ki. Sihirli değnek falan da değil yani koruma kalkanı gibi bir şey yapamaz. Sanırım.
***
Haklıyım. Öyle bir şey olmadı. Ama bizi kurtamak için yeterliydi yaptığı. Dalekler'in ateşi bir ışık hüzmesi gibi. Belki bir koruma kalkanı gibi bir fonksiyonu yok ama o demeti ayırabiliyordu.
"Evet, evet biliyorum. Çok korktun, bir şey olacağını, havaya uçacağımızı falan sandın ama olmadı ve hayatını ve tabi benimkini de kurtardım falan. Ama bunları şimdi konuşacak vaktimiz yok. Şimdi TARDIS'i bulmalıyız." Hava atmayı gerçekten seviyor. Bunu haketti tabi. TARDIS nerede gerçekten. Kolumdan çekiştirircesine tutuyor. Acelesi olduğu her halinden belli.
"Bu taraftan başl..."
"Aahhh... Yine oluyor Doktor. Çok şiddetli."
"Ne yine? Clara, Clara iyi misin?"
"Başım... çatlayacak gibi."
"Başın, çatlayacak gibi, ikinci kez..."
Alnımdan öpüyor. Bunun başımın ağrısını geçireceğini pek sanmıyorum.
"Basit ve dayanıksız insan vücudu... İşte bu!"
Bunun neresi güzel ki. Tekrar sonik tornavidasını çıkardı ve yine etrafı tarıyor. Neden yapıyor bunu. Gerçekten bazı şeyleri açıklaması gerekiyor. Sonunda bir yere doğru sabit tutuyor ve... O şey...
