The Haunting of Mara Klara

C H A P T E R 7- the perfect getaway

Sa pag papatuloy ng kanilang byahe ay nagiging mas masukal at mas magubat na ang daang kanilang tina tahak. Medyo kumukulimlim narin ang kalangitan dala ng mag aalas dos na ng hapon. Ilang oras na nga ba sila sa daan?

"guys, malayo pa ba?" mababakas sa tuno ng pananalita ni Haiden ang pagod at pagka inip.

"relax. Malapit na tayo." Sagot ni Gabby. Napa irap nalang si Haiden at isinandal ang likod niya sa backrest ng upuan. Bumaling siya kay Ginny na nattulog sa tabi niya habang naka sandal ang ulo osa kanyang balikat.

As she looked at the rare view mirror, she saw Rainier sitting quietly on the other side of the backseat. At pasulyap-sulyap ito kay Ysobel na seryosong naka dungaw sa katabing bintana.

She felt something that she knew she wasn't meant to feel. And it was jealous. Back when they we're in nineth grade, hilig talaga ni Ysobel ang mag sightseeing sa crush niya. At palagii niyang sinasama si Haiden.

And that is when Haiden met, Rainier. Nakikita niya rito ang ugali ng mahal na mahal niyang ex na si Jerry. Kaya naman ay nahulog siya rito sa pinsan ni Josh na who turns out na crush rin ni Ysobel at gusto rin pala nito si Ysobel.

And she decided to let go. There's no sense if hahabolin pa niya ito. Especially dahil ayaw niyang masira ang pagkakaibigan nila ni Ysobel.

Friendship is more important for her than anything else. Pero, ng makita niya kanina ang taong ito, parang bumalik sa kanya ang lahat. Lalo pa't ang laki ng pinag bago nito sa physical na kaanyoan. And then she saw him with Ysobel. The one this guy likes. Bakit nga ba niya ipag pipilitan ang sarili niya sa isang taong kaibigan niya naman ang gusto?...

Ginny watched as Gabby turned the car to the other side of the road. Sa gawing ito ay matataas na ang mga kugon sa gilid ng daan at mas lumalaki at mas dumadami narin ang mga nadadaanan nilang mga puno.

Halos mapa mura siya ng dumaan ang gulong ng sasakyan sa isang malalim na lubak. Pahirap na ng pahirap ang daan na tinatahak nila. Every turn the car makes, the smaller the roads capacity. At tila nag babadya pa atang umulan.

Matapos ang ilang minute na pagiwang giwang sila at pataas baba sa malubak na daang iyon ay hindi sa nakapag pigil pa si Haiden at inilabas ang ulo niya sa bintana at nag susuka.

Hinagud naman niya ang likod nito upang tulongan ito. Napa dungaw siya sa labas ng bintana at nakita ang isang malaking billboard na nag sasabing 'welcome to tinamin province. Maligayang pag lalakbay'.

She smiled at the though. 'hay, sa wakas.' She though at itinuun ang tingin niya sa labas ng bintana...

Sinundan pa ni Ysobel ng tingin niya ang billboard na bumungad sa kanila ng makapasok sila sa probinsya ng tinamin. Mabibilang niya lamang sa kanyang mga daliri ang mga bahay na kanilang nadadaanan na panay luma, abandonado at mababakasan na ng karupokan.

Huminto ang sasakyan at nag mamadaling lumabas si Haiden at ipinag patuloy ang kanyang pag susuka. Lumapit naman sa kanya si Ginny at hinaggod ang kanyang likoran.

Isa-isa namang sumunod ang kanyang mga kasama. Ng makababa na siya ay Malaya niyang iniunat ang mga buto. Dumiritso si Rainier at Josh sa likod ng kotse at inilabas ang mga bagahe nila. Kinuha naman ng bawat-isa ang kanikanilang mga gamit.

"let's go and start walking. Mahabahaba pa ang lalakarin natin papuntang villa." Yaya ni Gabby. He and Stacy leaded the way since sila ang may hawak ng mapa at sila lang naman talaga ang nakaka alam ng daanan.

"its better to walk, than to ride that bloody car." Exhausted na sabi ni Ginny na nasa likod ng dalawa at kasabay si Toni sa pag lalakad.

"if I just knew that it would be this hard, ede sana sa bahay nalang ako nag pahinga at hindi na isinaalang-alang pa ang sikmura ko." Reklamo naman ni Haiden na naka akbay kay Ginny.

"kaliwa kanan! Kaliwa kanan! Kaliwa!" JC and Joah recited while walking like a soldier entering a war. Pumulot pa si JC ng isang piraso ng kahoy na nag mistulang sandata niya.

"mga kulang talaga sa aruga." Bulong ni Ysobel sa kasabay na si Rainier habang umiiling pa. Marahan naming tumawa si Rainier sa pinag gagawa ng pinsan niya at ng kaibigan nito.

"diba siya yong crush mo?" tanong nito habang tumatawa pa at tinuro si JC na may isinusuksuk na kahoy sa kanyang pantalon.

"ex crush to be exact. More specifically, that was before." She answered. Tumango-tango naman ito.

"ghad, I'm tired." Reklamo nanaman ni Haiden na huminto muna at sinabayan sina Ysobel at Rainier. Ipinuluput niya ang braso sa braso ni Ysobel at muling nag lakad.

"ano, Haid's? So much for your beauty can take?" ng aasar pang tanong ni Ysobel sa kaibigan.

"ha...ha...ha... ito ang tinatawag na tiis ganda my dear friend." Sarkastikong balik nito. Marahang inalis ni Ysobel ang braso sa kamy nito at binatokan ito ng mahina.

"excuse me my dear best friend. Mas maganda kaya ako sa iyo, ano.!!!" At pagka sabi non ni Ysobel ay humagalpak ng tawa si JC na nasa likoran nila. "ano ina angal mo dyan? Bakit, nagulat kaba sa katotohanan?' inis niyang tanong rito.

"hindi, natawa lang kasi ako. Ganda mo, eh." Sagot pa nito na may bahid ng panlalait. Inis na huminto si Ysobel sa pag lalakad at sinubukan itong sakalin subalit mabilis itong tumakbo kay a nag habolan na sila.

Umiiling na sinundan ni Rainier ng tingin ang dalawa na malayang nag hahabolan sa daan. Tila determinado talaga si Ysobel na patayin ang binata at hinding-hindi talaga siya mag papautang rito. Naka ramdam siya ng pag seselos sa nagging harutan ng dalawa.

"Rainier, one question and you need to give me one real answer." Napalingon siya kay Haiden na halos hinahabol na ang sariling hininga.

"ano?" he asked.

"do you like, Ysobel?" tanong nito na seryoso. Napa isip siya. Gusto nga ba niya ito? Maging siya hindi niya rin alam kung ano bang totoong nararamdaman niya with Ysobel.

"Siguro. Hindi ko alam." Sagot niya na naguguluhan. Napa ngisi naman ito habang umiiling.

"so, puwede? Puwede ba yon na hindi mo alam? Feelings mo hindi mo alam. Para kang abnormal." Sabi pa nito habang pinipilit ang sarili na mag patuloy sa pag lalakad.

"buwesit talagang mushroom yan!!!" sigaw niya Ysobel na inis na inis habang may hawak na sanga at inaalis ang mga putik sa gilid ng kanyang sapatos na kulay puti pa.

"yan yong mga tao na masarap takpan ng unan habang natutulog." Kumento ni Haiden at kumapit sa balikat ng kabigan habang panay parin ang pag lilinis nito sa suot na sapatos.

"hoy, masama yan." Naka ngising saway ni Rainier rito. Pinandilaan naman siya nito at tinaasan pa siya ng middle finger. "at masama rin yan." Dagdag pa niya at sinubukan iyong kagatin. Na alarma naman si Haiden at mabilis na ibinaba ang kanyang mahal na daliri.

"hoy!!! Wag kang ganyan." Saway niya rito. Tuma tawa naman nitong inayos ang suot na back pack at itinuon ang tingin sa daanan.

"ayie.!!! Ikaw best, ha." Bulong ni Ysobel sa tenga ng kaibigan. But it was enough for him to hear what she said. Nag kunwari nalamang siyang walang naririnig.

"syonga!!!" balik ni Haiden rito at kinurot ito sa tagiliran.

"i remember the day..." may panunukso naming kanta ni Ysobel habang itinataas baba pa ang kilay sa kaibigan. Umiling muli ito at hindi na nag protesta pa...