The Haunting of Mara Klara

C H A P T E R 8- Villa Delacuesta

Sa halos ilang oras na byahe at idagdag pa ang isang oras na lakad sa ilalim ng mainit at tirik na araw, sa wakas ay narrating narin nila ang kanilang distinasyon.

Huminto sila sa harap ng isang malaking pulang gate na kinakalawang na at ang pintura nitong pula ay unti-unti naring nabubura. Ang harap at buong paligid nito ay kinatitirikan narin ng mayayabong na damo at mga ligaw na halaman. Na hitsura nito ay halatang matagal na itong napabayaan.

Tiningala ni Ysobel ang itaas ng gate na iyon at binasa ang mga litrang nakatatak doon na bumubuo ng mga salita. 'villa delacuesta'. The letters was also written on bars and was also painted with the colour paint of red that was also already fading due to the long time that the cleanliness of the surrounding was not maintained.

"villa delacuesta, huh? Ang ganda naman ng last name ng mama ng mama mo." Puri ni Haiden while staring up on the words that was on top of the huge gate where they were now standing.

"no, Haid's. They weren't my great great grandparents last name. Nabili lang nila ito sa isang kaibigan ng pamilya. At simula ng mamatay sila ay hindi na ito naasikaso pa." Stacy replied as she pushed the huge gate open giving them an entrance.

"but I got to say its creepy. Hindi ba sila kumuha manlang ng caretakers?" Toni complained habang tinataboy ng mga kamay ang nag liliparang mga paru-paru sa paligid.

Nag simula na silang mag lakad papasok sa lugar at binungad sila ng mga nag liliparang mga sapat at ng sariwang hangin na nalilikha mula sa malagong kagubatan at halamanan sa paligid.

"actually, they did took a caretaker for the place. Kaso, dadalawa lang rin sila na nag-aalaga sa lugar kung kaya't tanging ang bahay lang ang halos na aasikaso nila. You know. Ano nga ba naman ang apat na kamay sa halos libo-libong hibla ng damo." Sarkastikong sagot ni Stacy while leading the way.

Iginaya ni Ysobel ang tingin sa mahabang pathway na naka semento, ngunit hindi rin ito naka ligtas sa ka berdehan ng kapaligiran dahil maging ito ay tinutubuan narin ng mga lumot.

"akala ko ba naman tapos na ang pag hihirap ko sa kakalakad. Hindi pa pala." Reklamo ni Josh habang naka busangot pang naka yuko habang nag lalakad.

"maraming namamatay sa maling akala, Joshy dear." Idinaan nalang ni Ginny ang pag hangus sa pagka sarkastiko habang hinihigpitan ang kapit sa laces ng kanyang backpack.

"so, ano. Lakad lang palang makakapag patahimik sa tatlong basuka, eh." Pang-aalaska naman ni Gabby na tinapik pa ang balikat ni Ysobel sa panunukso.

"whoah!!! Mag-ingay lahat ng maingay!!!" panimulang sigaw ni JC na umasta pang mega phone ang mga kamay niya at ginawa itong microphone habang tumatalun-talun pa at ipinorform ang favourite stunt niya na isang ibong hindi makalipad pero, pilit na pinapagaspas ang kanyang mga kamay.

"hindi. Hindi pa kami pagud, ano. Maliban nalang kapag overtime. Fast break, ihi lang ang pahinga." Gatong naman ni Josh at sumigaw-sigaw pa ng sigaw ng isang tila naiipit na dolphin. Napa iling nalang ang mga kasama niya sa kaberdehan ng utak nito.

Ito yon, eh. Yong mga kaibigan nilang galing sa zoo. Actually apat talaga sila, eh. Si Toni, Josh, JC at si Aaron. But, Aron wasn't here so kulang ang animalandia squad. Josh was the crying dolphin. JC, the bird who can't fly. Toni, the crazy elephant. And, Aaron. The swimming fish na tila pato ata ang nguso.

"hay naku, Josh. Sinasabayan mo pa talaga ang kaberdehan ng kapaligiran. Ang maniac mo talaga." Umiiling na saway ni Haiden na pinipigilan ang pag tawa niya.

"ano ka? Ikaw kaya tong maniac. I was just referring to a basket ball game." Depensa naman ni Josh.

"hoy! Hoy! Hoy! Pano mo nasabing maniac ako, ha? I was just sharing my thoughs about yours." Protesta naman ni Haiden. Hindi na pumatol pa si Josh at hinayaan nalang ito.

Dala narin siguro ng pagud kaya wala na sila sa mood para mag diskosyun pa ng mga bagay na wala namang kuwenta. Baka sa kaka dada nila ay magsi tirik na ang mga dila nila sa pagud. Hangus sila ng hangus sa kaka singhot ng mga sipong nmumuo na sa ilong nila at kaka punas ng mga pawis nila na tagaktak na gamit ang kanilang mga braso. Lahat talaga ay susuungin at titiisin nila para lang maka gala.

"guys, mag pahinga kaya muna tayo. Lalawit na dila ko nito, eh." Kumento ni Haiden habang pinupunasan ng manggas ng jacket niya ang pawisang nuo.

"tsaka ka pa mag papahinga kung saan andito na tayo? Eh, ako nga di nag rereklamo kahit halos lumawlaw na itlog ko, eh." Isang malakas na palo ang natamo ni Josh mula kay Ysobel na nasa tabi niya. "aray." Pag damdam niya at hinimas ang balikat na siyang pinunterya ng dalaga.

"say one more word about morbid stuffs and I promise you, I'll beat all of it out of you.!!!" Pag babanta pa ni Ysobel na nililisikan ito ng mata.

"oyy, Rainier. Kontrolin mo nga itong girl friend mong amazona." Panunukso pa ni Josh at ngumisi kay Ysobel na lalo nitong ikinainis at binayo na ng palo ang kanyang kaawa-awang balikat.

"ano, Josh. Gusto mo bang tumulong pako sa pag harass sa iyo? Eh, mukhang si Ysobel pa nga lang wala ka ng laban." Balik naman ni Rainier na tinapik pa ang kabilang balikat nito habang dinudurug naman ang kabila.

"kayo talaga. Akala ko ba si JC ang love team rito ni, Ysobel? Ba't para atang nakiki siksik kayo sa kanila? Ano to, may pa budul gang lovelayp?!!!" at sa isang iglap ay si Gabby na ang hina harass ng mga ito.

"guys, where here!!!" natigilan sila ng magsi sigaw si Stacy na sinasabayan pa ng takbo at pag kaway. Tumingala silang lahat at nahulug ang mga panga ng makita ang res thouse na tutuloyan nila. Isang malaking rest house na may tatlong palapag.

It has a strong structure for it was on cement and was painted with white that was fading. Ibinubulgar na nito ang abohing kulay ng semento at ipinapakita rin nito ang kalumaan ng istraktura. Ang mga salamin nito na luma na at puno ng alabok at mga sapot sa likod ng mga bakal na kinakalawang na.

Binilisan na nila ang lakad hanggang sa tuloyan na silang nasa harap ng malaking tarangkahan which serves as the house's main entrance. Inabot ni Stacy ang pangkatok na kagat-kagat ng isang tigre na inukit sa malaking pintoan.

She knocked it several times at isang babaeng may katandaan na ang pinag buksan sila.

"maligayang pag babalik, Stacy." Bungad nito habang may malawak na ngiti. Binitawan nito ang pinto ay niyakap si Stacy na agad kumawala.

"mabuti naman ho at dumating na kayo, ma'am Stacy. Eh, kasi ho may tatlong tao po rito na kanina pa kayo ina antay." Another person appeared and it was also an old one but this time, it was a guy.

"thanks, manang Alejiva. Happy to be back." Stacy answered with a wide smile for the old woman. Pero, nabura rin iyon ng bumaling siya sa matandang lalaki at napa litan ng kunot na nuo. "ano pong ibig ninyong sabihin lolo Vivincio?" she asked.

"you know what Sta, could you please let us in first?" singit ni Haiden. Bumaling sa kanya si Stacy at saka sumagot.

"yeah. Pasuk na kayo, guys." Yaya niya at ipinahayu ang mga kasama sa loob. Binungad sila ng malawak na sala. May salaaming lamesa sa gitna ng naka paikot roon na tatlong full sized na sofa at dalawa pang pang-isahan.

Sa harap rin niyon ay may malaking bookshelf at dalawang hagdanan na mag kaharapan at nasa mag kabilang gilid ng malaking cabinet. At sa mag kabilang pader naman ay may dalawang larawan ng dalawang babae na parehong-pareho ang hitsura. Kung tititigan mo nga sila ay aakalain mong kambal ito.

"Sta, who are they?" Ysobel asked in curiosity kasabay ng pag turo pa roon.

"I don't really know. Sabi ni mama andito na raw yan bago pa man mabili itong property." Sagot ni Stacy na lumapit sa hagdang nasa gawing kaliwa.

"based on their looks at sa suot nilang filipiniana, I bet their on the late 90's generation. Masyadong pa dalagang pilipina." Sabi naman ni Haiden na ibinaba ang bag sa lapag at nahilata sa sofa.

"so, guys. Anong sleeping arrangement natin dito?" tanong ni Rainier sa gitna ng pag lilibot ng kanyang mga mata sa buong paligid. Mahirap kasing hindi mapansin ang mga antique na gamit sa paligid nila na naka display sa sala.

"ayon!!! Ikaw Rainier, ha. Wag kang mag-alala. Ysobel won't leave you hanging alone in a room." May panunuksong sabi ni Toni habang nilalasap ang pag-upo sa malambot na upuan.

Napa isip rin tuloy si Ysobel. 'ano nga ba?'