ÖZEL OKUL BELASI

GERÇEKLER

Duvar ve Buğra' nın arasında kaldım. Yok yok bu böyle olmaz yani, yani belirli kurallar koymalıyız. Mesela. Off beynim durdu resmen. Düşün, düşün. Ha! Buldum. Sınırlar koymalıyız aramıza.

"Ne düşünüyosyn Kayra"

"Şey yani bu böyle olmaz. Yani biz yani seninle ben sadece arkadaşız. Arkadaşlar böyle yapmaz aramıza sınırlar koymalıyız"

Oh be söyledim sonunda. Buğra' nın yüzüne bakmak için kafamı kaldırdığımda yüz hatları gerilmişti. Bu durum işin içinden çıkınılmaz bir hal aldı. Ben neden Buğra' nın evinde kalıyorum ki? Tamam onun yanında olmak kendimi iyi hissettiriyo ama... Aması yok işte. Onun yanındayken her şey bambaşka. Çok, çok farklı. Dengesizlikleri şapşal halleri hepsini çok seviyorum ben bu çocuğun. Bunun adı aşk galiba. Ama o ve ben olmaz olamaz. İkimizde çok farklıyız ve benim tipime bak bi de çocuğun tipine bak.

"Yine ne saçmalıyosun Kayra"

"Iıı şey b- ben hi- hiçbi şey"

"Peki. Sınır koyalım diyosun"

"Evet''

"Neden? Benden etkilenmekten mi korkuyosun ya da benden etkilenmek senin için çok mu saçma? Ya da mide bulandırıcı. Hangisi Kayra. Hangisi senin fikrin hı söyle çekinmeden söyle"

Aferin bana her şeyi mahfettim. Şimdi kim bilir neler düşünüyo. Kafasında dönen çarkların sesini duyabiliyorum desem yalan olmaz. Çünkü duyuyorum. Aslında ona vericeğim cevabı biliyorum. Doğru ya da yanlış şu anda umrumda bile değil. Ya da şu gurur denen saçma şey. Bazen şu dünyada düsünmeden de bir şeyler yapabilirsiniz. Doğanın kanunu böyle her insan hata yapar. Şu an yapıcağım şey hayatımın dönüm noktası bile olabilir. Ya şimdi ya da hiç. Korkak olma diye tekrar ettim kendi kendime. Tekrar Buğra' ya baktığımda hala bana o keskin bakışlarıyla bakıyordu.

"Ya şimdi ya da hiç" dedim. Buğra' nın yüzüne bakarak.

"Kayra sana ne oldu bu gece"
"Ya şimdi beni öpersin ya da hiç". Bunu dediğime inanamıyorum ama onun beni öpmesini o kadar çok istiyorum ki. Ahh! Kafayı yiycem.

"Sana istemediğin bir şeyi zorla yaptıramam Kayra"

Mal bu çocuk valla mal. Hem de tescilli.

"Peki" dedim omuz silkerek.
"Sen yapmazsan ben yaparım" diye ekledim sonradan. Ağzını,açmak için bi şey söyliycekken yapıştım dudaklarına. İlk başta afallasa da sonradan o da bana karsılık vermeye başladı. Dili dudaklarımın arasından kayarken nefessiz kaldığım en tatlı an diye geçirdim içimden. Midemde kelebekler oradan oraya uçuşuyorlar şu anda. Geri çeklidiğimde yüzüm biraz kızarmıştı. Buğra gülümserken kızarmış yanaklarıma dokundu. Elleri sıcacıktı. Hatta şu anda eriyebilirim. Nefes nefese bakıyodum ona. Ona diyorum çünkü o gayet rahat nefes alıyodu.

"Sa- sana her şeyi anlatıcam" dedi.

"Ne gibi" dedim. Nefesim düzene girmeye başlarken.

"Ailenle ilgili ama şimdi anlatamam söz veriyorum yarın her şeyi sana anlatıcam"

"Tamam" demeklebyetindim sadece. Ama biraz da hayal kırıklığına uğradım. Yani sonuçta onu öptüm ve onun dediği tek şey ailemle ilgili olan olay. Tamam ben de çok merak ediyorum, yalan söyler mi? Bilemiyorum ama söylemez. Onu artık az çok tanıyorum ve bana bi kanıt göstermeden olayı açıklamıycağınıda biliyordum. Bu yüzden en iyisi uyumak diye düşündüm.

--------------------------------------------------------------------------------------

Sabah birinin yastığımı kafamdan çekemsiyle uyandım. Ne güzel ama gözlerimi açtığımda karşımda sırıtan bi Buğra vardı.

"Piç" diye mırıldandım. Kaşlarının çatıldığını tahmin edebiliyodum. Ama ben yine de kıçımı ona dönüp yattım. Yatağın çokmesiyle gıdıklanmam bir oldu.

"Bir şey mi demiştin Kayra duyamadım"

"Ya- ya yapma ahahahaha. Ci- ciddiyim yap- ahhahaha ma "

"Tamam, tamam hadi çabuk hazırlan gitmemiz gereken bir yer var" Kafamı sallayıp onu onayladım. Ama aniden nasıl ciddileşti anlamadım. Neydi bana anlatıcağı gerçek? Ahhh! Sorular beni tüketmeye başlamadan giyinsem iyi olur. Kot pantolonumu be üzerine de FUCK YOU BİTCH (arkadasımın lafı sjsjsjsjsj) baskılı t- shörtümü giydim. Aşağıya indiğimde Buğra koltukta telefonuyla uğraşıyodu. Beni görünce gülümseyerek

"Hazır mısın?" diye sordu.

"Hazırım" diye cevapladım onu ama içimde bir kuşku vardı. Ya çok kötü bir şeyse bu his. Pozitif düşün Kayra bir kez olsun pozitif düşün. Bilim adamları 1' den 10' a kadar saymanın hep işe yaradığını söylüyo... Ama bu saçma şeyi yapmıycam. Arabaya bindiğimizde Buğra' da gergin gözüküyodu

"Bo sorun mu var?" diye sordum. Korktuğum bir cevap olmasın ya da beni kaygıda bulundurucak. Offf! Kimi kandırıyorum ki her şey kötü bir sonuca bağlanıcak. İstanbul' a gelirken bunların benim başıma geliceğini nereden bilebilirdim ki?

"Bak Kayra bu sırrı öğrenmek istiyo musun?"

"Evet" dedim tereddütsüz bir şekilde. Bu sır her neyse bulmam lazım çünkü o sır beynime yerleşmiş bir şekilde ve ben daha fazla bununla başa çıkamıycam. Ama Buğra' ya da sormam gereken bir soru var.

"Buğra sen kimsin? Ya da neden bana böyle davranıyosun? Anlamıyorum biz seninle daha önceden tanışmamıştık bile"

"Bak Kayra zenginim ve param var bunu bil yeter"

"Ama neden"

"Çünkü zamanı gelince onu da öğreniceksin.... Bu yüzden şimdiden bunları kurcalama"

Ona cevap vermeyip yola bakmaya devam ettim. Hayatım şu anda yanımda oturan kişiye bağlı. Belki de hayatımın dönüm noktasına. Yaşarken tekrar doğmama.

Eveeeet. Bu bölümde bitti. Arkadaşlar kusura bakmayın lanet TEOG sınavına bende giricem ve hazırlanmam lazım. Lütfen bana şans dileyin. Öpüldünüz.