Océane

Chapter three

Ακολούθησα τον στιβαρό μπαμπούλα μέχρι το γραφείο του, όπως μου υπαγορεψε όχι και τόσο ευγενικά.

Φτάνοντας έξω από την βαριά πόρτα φτιαγμένη από ξύλο βελανιδιάς κοντοσταθηκε και χτύπησε συνθηματικά τρεις φορές.

Εντός ολίγων δευτερολέπτων ακούστηκαν κλειδιά πίσω από την πόρτα και ο κύριος Franciscan εμφανίστηκε πίσω από αυτή.

"Ω! Μα περάστε,περάστε μέσα." Αναφώνησε όλο χαρα καθώς μας είδε.

Που την βρίσκουν τέτοια χαρά αντικρίζοντας αυτόν τον νεατερνταλ δεν μπορω να καταλάβω..

Ο κύριος Wang προχώρησε στο δωμάτιο αγνοώντας τον κύριο Franciscan που φάνηκε να δείχνει ενοχλημένος από αυτή του την συμπεριφορά. Κάθισε στην καρέκλα του γραφείου του και έτεινε το χέρι του σε μια από τις καρέκλες μπροστά του.

"Κάθισε Τimothèe παιδί μου" ξεκίνησε να μου λέει ο Franciscan σπρώχνοντας με,όταν είδε ότι δεν κουνιομουν από την θέση μου.

"Γνωρίζω πολύ καλά ποιος είστε νεαρέ μου" πήρε τον λόγο ο Wang.
"Δεν σας φώναξα τυχαία στο γραφείο μου αν αυτό υποθεσατε.

Μάλιστα σας διαβεβαιώνω πως έχω λάβει ξεκάθαρες εντολές από τον πατέρα σας για την διαπαιδαγώγηση αλλά και την μεταχείριση που σας αρμόζει"

Κρύος ιδρώτας με έλουσε στο άκουσμα του πατέρα μου.Ήμουν πλέον σίγουρος πως αυτός ευθύνεται για την ξαφνική εξαφάνιση της κυρίας Bennett και αυτού του γορίλα αντικαταστάτη που πρόκειται να επιβάλει την "τάξη"

Ήθελε πάντα τα πράγματα να πηγαίνουν σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα και ιδανικά και μια τέτοια κίνηση ήταν αναμενόμενη.

Και αυτό που τον εξοργίζει περισσότερο; Το γεγονός ότι πλέον δεν μπορεί να χειριστεί και εμένα τον ίδιο.

"Ξέρω τι σκέφτεσαι νεαρέ"είπε ο διευθυντής Wang βγάζοντας με από τις σκέψεις μου που είχαν αρχίσει να γίνονται ενοχλητικές.

"Ο πατέρας σου θέλει το καλύτερο για εσένα,οπότε μην θεωρείς ότι θέλει να σε ελέγχει. Κάθε άλλο. Θέλει απλά να βεβαιωθεί ότι θα αναλάβεις την ακαδημία και την "αυτοκρατορία" του όταν αποφοιτήσεις."