Chapter 1:
Dara Seah's POV
"Daaaaraaaaa Seeeeeaaaaah Chuaaaa Gumising kana jan, malalate kana" sigaw sa akin ni mommy. Ang aga aga pa ah. Excited much? XD
"Mommy wag ka ngang sumigaw. I'm not a deaf."
Grabeee >.< Sakit ng tenga ko. Basag ata Eardrums ko. Ang lakas lakas kasi! -____-
"Bumangon kana kasi jan. Kabago bago mo sa new school mo tas malalate ka." Sabi ni mommy na kakapasok lang sa kwarto ko. Bumangon na lang ako baka kasi sumigaw ulit. -____-
"Himala wala ata kayong bussiness trip ngayon. Ilang araw na lagi kayong andito sa bahay.
Dati rati kasi, laging wala dito sila mommy at daddy. Laging asa bussiness trip nila. Minsan sa Korea, canada, japan at sa iba pang mga bansa. Si yaya na lang lagi ang kasama ko at laging nagbabantay at nag aalaga sa akin kaya medyo malayo loob ko sa parents ko.
"Ang daddy mo muna ang pinapunta ko. Sobrang pagod kasi ako at sabi ng doctor, magpahinga daw muna ko. Bakit? Ayaw mo bang makasama ang mommy mo?" Pagdradrama ni mommy with matching paawa effect pa. May pagkaisip bata talaga -_-
"Not really " Sabay pout
"Yieeeh. Ang cute cute talaga ng baby ko. Ilove youuu Baby Dara"
Sabay pisil ng pisngi ko. Mamaya pupula na naman pisngi ko. Kainis >.< Atsaka ang laki laki ko na, baby pa rin. Ewwwww....
"Awww. Mashakit mommy! Aww." Sa wakas binitawan na rin. -___-
"Ay. Sorry Baby! Ang cute cute mo kasi."
"Yukkk. Don't you ever call me baby again. I'm not a baby anymore. Like Duh!" Tskk.KADIRI EVER.
Nakakainis. 4th year highschool nako and yet, tinatawag nya pa akong baby. Ewww!
" Okay okay. Ang suplada talaga. Take a shower na dahil malalate kana"
Lumabas na sya ng kwarto ko at pumasok na ako sa banyo para maligo. Nung matapos na akong naligo at nagbihis, bumaba na ako para kumain at para maka pasok na rin ako sa school. Baka malate ako -_- Oh no!
*Habang asa Biyahe*
Parang may nakalimutan ako. Hmmm. *isip* isip* Ahhhh! Nakalimutan kong maagpakilala. Hahaha! I'm sorry. XD
Well, Hi Niggas :"> I'm Dara Seah Chua, 16 years old and incoming 4th year student at Willington University. Transferee lang ako sa WA, sinabi ko kasi kila mommy na ilipat ako dun kasi ayoko sa Jones Academy. Nakakairita mga tao dun -___-
****
At WILLINGTON ACADEMY
Nandito na rin ako sa wakas. Hmm. Maganda, malaki, malawak at malinis din pala dito ah, mukhang mayayaman din lahat ng nag aaral dito. No wonder, pang mayaman talaga. Kaso, mababait kaya mga tao dito? Sana hindi sila matapobre gaya ng mga kaklse ko dati sa JA. Haaay! Hanapin ko na nga lang klasrom ko.
Lakad. Lakad. Lakad. Lakad. Lakad. Lakad. Lakad.
Anu bayaaaaaan >.< Sa sobrang laki nitong school, hindi ko mahanap classroom ko. Kanina pa ako lakad ng lakad. Pagod nako atsaka baka late na talaga ako. Lagot! Pero may napapansin ako kanina pa, Kahit saan ako pumunta, laging may nakatingin sa akin. Lhat sila tinignan ako. Weird ah :3
Makapagtanung na nga lang. Ayun may dalawang babae,hmm. Maganda sila ah, syempre gaya ko. Hahaha joke. XD
"Excuse me. Hmmm. Hi :"> Miss, san po ba itong room na ito? Hindi ko kasi mahanap eh."
BINABASA MO ANG
Forgetting the Worst Nightmare (On Going)
RomanceHow can you forget the worst nightmare in your life, if the person you love in the present is the reason of your worst nightmare in the past?