where did you sleep last night?

Part 5

შუადღის სამი საათი იყო, როცა თეჰიონს კარზე კაკუნი მოესმა. ბიჭმა ბალიში თავზე დაიფარა და გინება ამოუშვა პირიდან. ცდილობდა ძილი შეებრუნებინა, მაგრამ კაკუნი არ წყდებოდა.

-რატომ. რა ჯანდაბად. მაღვიძებთ. -ყვიროდა წყვეტილად და ფეხზე დგებოდა. ისეთი სახე ჰქონდა, თითქოს ადამიანის მოსაკვლელდაც კი მზად იყო.

კარი ლამის გამოგლიჯა, ისე გამოხსნა და გაცოფებულმა შეხედა წინ მდგომს.

ვინ იქნებოდა, თუ არა - ჯონ ჯონგუკი.

-სამი წამი გაქვს, რომ გაიქცე. -თეჰიონის ხმა ისეთი ბოხი იყო, უმცროსს ჟრუანტელმა დაუარა მთელს სხეულში.

-გაგაღვიძე? -იკითხა უდანაშაულო ხმით.

-გამაღვიძე და თავადეაც კარგად იცი ეს. -ამოიღრინა უფროსმა. -რა ჯანდაბა გინდა?!

-მეჩქარება! ძალიან რომ არ მჭირდებოდეს არ გაგაღვიძებდი მაგრამ..

-ამოღერღე, ჯონგუკ! -თვალები გადაატრიალა ბიჭმა.

-ლუბრიკანტი მინდა. -თქვა უცებ.

-რა? -თეჰიონმა წარბები ასწია.

-ლუბრიკანტი მინდა, თეჰიონ. მე აღარ მაქვს, იმიტომ რომ თვითონ მოჰქონდათ ხოლმე და ამ წამს ძალიან მჭირდება! -წუწუნებდა უმცროსი და მუდარის თვალებით უყურებდა ქერას.

-ძალიან ცუდი, მაგრამ არც მე მაქვს. -მხრები აიჩეჩა თეჰიონმა და კარის ჩარჩოს მიეყრდნო.

-კარგი რა, ვიცი რომ გაქვს. ტუმბოს პირველ უჯრაშია. ძალიან გთხოვ! ასეთ სექსუალურ ბიჭს ვეღარ ვიშოვი!

-სექსუალურს და დებილს. სექსისთვის მოვიდა და ლუბრიკანტი არ ჰქონდა? ალბათ პრეზერვატივიც არ ჩათვალა საჭიროდ, არა? -იცინოდა თეჰიონი. თიოთქოს წეღანდელი გაბრაზება უცებ გადაავიწყდა.

-მე უნდა მქონოდა ეგ წყეული ლუბრიკანტი, მაგრამ გამითავდა! -შეუღრინა უმცროსმა, რომელიც მოთმინებას კარგავდა.

-შენ რატომ უნდ.. -დაპაუზდა ბიჭი. -მოიცა, ის აპირებს შენ გაჟიმვას და არა პირიქით? -ხმამაღალი სიცილი უტყდება ბიჭს.