where did you sleep last night?

Part 6

შაბათი დღე იყო, ჯონგუკი თეჰიონის აივანზე გახლდათ გადაყუდებული და დაბლა იყურებოდა.

-ლუდი მომიტანე? -გადასძახოდა ქერას, რომელიც პარკებით ხელში შედიოდა სახლში.

-კი. -ამოსძახა და კარის ხმაც გაისმა.

უფროსი მალევე ამოვიდა და პარკები მაგიდაზე დააწყო. შემდეგ დაღლილი ჩამოჯდა სკამზე.

-თეჰიონ, მაღაზია ზუსტად ორმოცდაათ ნაბიჯშია. -თვალები აატრიალა ბიჭმა.

-რა იცი, დაითვალე? -ჟაკეტი გაიხადა უფროსმა.

-ხო. ხანდახან უსაქმოდ ვარ ხოლმე. -ჩაეცინა ჯონგუკს.

თეჰიონი რაღაცის თქმას აპირებდა, მაგრამ ტელეფონის ხმა გაისმა. ნომერს დახედა თუ არა, წარბები შეკრა და ნერწყვი მძიმედ გადაუშვა ყელში. ეს არც ჯონგუკს გამოპარვია.

-გისმენ. -თქვა ბოხი ხმით.
ცოტახანს ისაუბრეს, თეჰიონმა უცნობს მადლობა მოუხადა და უმეტესად მოკლე პასუხებს სცემდა. ზარი მალევე შეწყდა.

ჯონგუკს არ უნდოდა უცებ ეკითხა, მაგრამ ინტერესი კლავლდა. თეჰიონს აშკარად აღელვება გამოჰხატვოდა სახეზე.

-ვინ იყო?

-მამაჩემი. დაბადების დღე მომილოცა. -უემოციო ხმით თქვა და მაგიდიდან ლუდი აიღო.

-რა? -წამოიყვირა უმცროსმა. -დაბადების დღე გაქვს? რატომ არ მითხარი?

-არ იყო საჭირო თქმა. არაფერი გასაოცარი არ არის ამაში. -მხრები აიჩეჩა და ბოთლი მოიყუდა.

-კარგი, რა.. -წარბები შეკრა უმცროსმა. -დღეს რამის გაკეთება არ გინდა? ტორტი ვიყიდოთ და სანთლები. -შესთავაზა ბიჭმა.

-არა. -მოკლედ მოუჭრა ქერამ.

-საჩუქარს გიყიდი და ამაზე უარს ვერ მეტყვი.

-საღამოს თავისთან დამპატიჟა.. -თქვა უცებ თეჰიონმა და ჯონგუკის ინტერესიც დაიმსახურა.

-მერე? უნდა წახვიდე. ოჯახში შეხვდი ამ დღეს. -გაუღიმა ბიჭმა.

-მასთან მთლად კარგი ურთიერთობა არ მაქვს..