Mahsumiyet'in Dövüşçüsü (Askıya Alındı)

1. BÖLÜM ; "KATİL "

5 YIL ÖNCE ;

- Hala bana annemi anlatır mısın ? Diye sordum saçlarımı tararken.

Elleri çok hafifti. Her zaman halamın saçlarımı taramasını severdim. Çok nazik ve şefkatli bir şekilde yaptığı için hiç tanımadığım annemi hatırlatırdı bana.

- Güzelim kaçıncı anlatışım benim sana. Dedi taramayı bırakıp saçlarımı yumuşak elleriyle okşarken.

- Daha bıkmadın mı ? Hem babanın gelmesine de az kaldı. Diye devam etti sözlerine. Saçlarımı tekrar taramaya başladı.

- Hayır bıkmadım. Hem sen babam gelene kadar bitirirsin. Dedim deniz mavisi gözlerimle ona doğru bakarken.

- Tamam güzelim anlatacağım. Ama bu sefer son. Ayrıca sözümü kesmeden dinle ki hemen bitirelim.

Gülümseyerek ;

- Tamam dedim.

Halam saçlarımı taramayı bırakıp beni yavaşça yatağa yatırdı. Yorganı çenemin altına kadar çekip anlıma hafif bir buse kondurduktan sonra geri çekildi.

Yatağımın uç kısmına oturup derin bir nefes alıp verdikten sonra ;

- Annenin senin gibi sarı uzun saçları, deniz mavisi masum gözleri, biçimli güzel bir yüzü vardı. Annen gerçekten çok güzel bir kadındı. Yüzü ne kadar güzelse kalbi de bir o kadar güzel ve saftı. Etrafina ışık saçar çevresindeki insanları mutlu ederdi.

- Babam bu yüzden anneme çok aşık olmuştu. Onun saf ve duru olan kalp güzelliğine tutulmuştu. Dedim yorganı yüzümden çekerek.

- Evet. Dedi halam yüzüme bakarak. Narin elleriyle saçımı oksayıp sözlerine devam etti.

- Annenle baban birbirini severek evlenmişlerdi. Hatta baban annene o kadar âşıktı ki gözü hiçbir şeyi görmezdi. Hayatının merkezinde sadece annen vardı.Kalbi sadece onun için çarpardı. Mutlu, sıcak bir evde birlikte yaşıyorlardı. Dedi halam.

Oturduğu yerden kalkıp kahverengi tahta dolabın en üst rafından kırmızı renkli kalın görünen fotoğraf albümünü alıp geldi. Elleriyle albümün kapağını okşadıktan sonra kapağını açtı. Içersinden annemle babamın yaşadıkları evi gösteren fotoğrafı çıkardı halam.

Fotoğrafı bana göstererek ;

- Işte güzelim. Annenle babanın birlikte yaşadıkları ev.

Fotoğrafı albümün içine koyarak tekrar kaldırdı aynı yerine.

- Ama annen mutluluğunu hep daim etmek isterdi. Bunun içinde bir çocuğun iyi olacağını söylerdi. Ama baban bunu her zaman reddederdi. Annen bir şekilde babanı çocuk istediğine ikna etmişti. Çocuk için uğraşmışlardı ama olmuyordu. Annen bu duruma üzüldüğü için baban da kendine kahır ediyordu. Sonradan annen sana hamile kaldı. Senin doğmana az bir zaman kala annen rahatsızlandı. Doktor seni almamız gerektiğini yoksa annenin hayatının tehlikeye gireceğini söyledi. Annen bunu şiddetli bir şekilde reddetti. Baban annenin ısrarlarına dayanamayıp hastane de tedavi altında kalma şartıyla kabul etti. Annen seni sağlıklı bir şekilde doğurmayı başardı ama kendi hayatını kaybetti. Dedi halam.

Koyu kahverengi küçük gözlerinden yaş damlası akıp yüzünden yol çizerek çenesinin altından süzüldü. Yüzündeki kırışmış olan yerlerden damlalar birikip sonradan yavaşça yanağından süzülüyordu.

Halamı teselli etmek için tam yataktan kalkacaktım ki şiddetli bir şekilde kapanan kapı sesiyle yerimden sıçradım. Başımı yorganı geçirip yatağın altına iyice girdim.