Ben Polis Atahan Manas

1

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem, eleştirilere açık biriyim. İyi veya kötü yorumlarınızı yazın. Hikayenin konusunu izlediğim Goblin adlı diziden esinlendim. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. ❤
     Sıcak bir yaz günüydü, hepimiz yanıyorduk. Üçümüz de kendimizi yere atmış, serinlemeye çalışıyorduk. Ben Atahan, bir Anıl ve bir Özgün. Özgün benden büyük, Anıl en küçüğümüz. Özgün: biraz ağır başlıdır, hep ciddidir ama gülebilir. Anıl: hiç yerinde duramaz, istediğini ne yapar eder alır, söz dinlemeyen biridir. Ben Atahan: biraz sinirli, biraz şüpheci biriyim. Anıl beni dinler 'yapma' dediysem yapmaz. Ama onunla delirmek varken neden durdurayım? Sürekli beraberiz, canım Best friendlerim. Genellikle parka gideriz, ben kaymaya korkarım. Ya düşersem? Ya hızımı alamayıp havaya fırlar sonra da yere çakılırsam? Ne olur ne olmaz. Tedbir şart. Özgün'ün beni kaydırağın sonunda beklemesini isterim hep, sonra salıncağa oturur beni en hızlı şekilde sallamasını isterim. Salıncak hızlanınca korkar 'indirin beni' diye ısrar ederim. Ne yapsınlar? Katlanıyor zavallılar. Ama bu yaz yerimizden kalkacak mecalimiz yoktu. Bu sıcak tüm enerjimizi çekmişti. Gece biraz serin oluyordu ancak bu yeterli değil. Balkonda oturduk, Sherlock Holmes izledik. Bu gece bizde kalıyoruz. Üçümüz de gizeme ve maceraya çok hevesliyizdir. Dedektifleri çok severiz. Dondurma yemeğe karar verdik. Şimdi markete gidip sadece dondurma almak olmaz. Anıl istediği birkaç şeyi sayınca üçümüz beraber gitmeye karar verdik. Yolda parkın yanından geçerken Özgün "dönüşte oturalım" dedi ve dediği gibi dönüşte oturduk. Anıl yine yerinde durmuyor, maymun gibi demirlerden sarkıp barfiks çekiyordu. Direkten kayıp geldi, çikolatasını aldı. Özgün merdivenin en üstünde oturmuş telefonuyla ilgiliyordu. Ben ise salıncağa oturmuş tam karşımdaki müzeyi izliyordum.

Evet arkadaşlar kabul ediyorum başlarda sıkıcı ilerliyor ama sizi temin ederim ilerisi heyecan dolu. Lütfen vote vermeyi unutmayın. ❤