Ben Polis Atahan Manas

6

     O gece biraz uyuyabildim. Ertesi gün yine amcama gittim ve bana gerekli polis eşyaları vermesini istedim, reddetti. Ben de en basitinden bir polis kıyafeti giydim. Aynaya uzun uzun baktım, gerçekten yakışmıştı. İçimden 'çok yakışıklıyım be' diye geçirdim. Yine hırsızın yanına gitek istedim ama amcam bunu da reddetti. Ben de inat edip günümün yarısını orada boş boş oturarak geçirdim. En sonunda amcam bunun son olacağını söyleyip izin verdi. Arka sokaklardan kaptığım her şeyi denedim. Ancak adam beynimi yıkıyordu. Bana sürekli 'çok yakışıklı olmuşsun. Benim bir kızım var' gibi saçma bir sürü şey söylüyordu. Ben susuyorum adam kızından bahsediyor. Maalesef öğrendiğim kadarıyla kızı kendisine çok düşkünmüş, adamın ve eşinin inançları farklıymış ve kızı babasının inancını seçmiş. Ama annesi babanın ve kızın arasını açmak istemiş olmayınca da ayrılmışlar. Kızıyla arası çok iyiymiş. Daha fazla dayanamayıp "Yetmez mi saçmaladığın?" dedim adam tip tip baktı. "Beni ilgilendiren kızın veya eşinle arandaki sorun değil. Beni ilgilendiren parça" dedim konuya dönmeyi umarak.
     Adam sürekli 'gittiğini sandığın şey ya gitmemişse?' 'koruyucusu varsa' diyordu. Sinirlerim iyice gerilemişti ve daha fazla korkmuştum. En sonunda "Şunu açık açık söyle lafı dolandırma. O parça nerede? Kim tarafından korunuyor?" dedim ama adam beni şaşırtmayacak bir cevap verdi "Ya da 'ne tarafından korunuyor?'"
     "Beni korkutmaya çalışma, korkmam" dedim cesurca. Yalan. Ağlayarak anneme koşmamak için kendimi zor tutuyordum. Neyse ki duygularını dışarıya vurmayan bir insandım. "Poliss Atahan Karmass" dedi ve bir süre sustu. "Ruhların varlığına inanır mıssınız?". " Artık saçmalamayın." diye çıkıştım. "Ben inanırım. İnssanlar ölür, ruh bedenden ayrılır ve bir ssonraki hayatımıza basşlamak için tüm anılarımızı Azrail yardımıyla ssileriz. Yeni hayatımızda günahlarımıza göre yeni biri olarak doğarız. Ancak bazı ruhlar Azrail'den kaçarlar ve yakalanmadıkları ssürece bu yasşamlarında kalabilirler. Fakat kimsse onları görmez."." Lütfen artık konuya dönelim. Beni oyalıyorsun." ."Hiç ölen birini, bazen yanınızda hisssettiğiniz oldu mu? " bu sorusuna elimi alnıma vurarak karşılık verdim."Belki o kişinin ruhu sizi özleyip ziyarete gelmiştir.". "Bir soru soracağım." dedim, kafasını sallayarak onayladı. "Sen ruh musun?"