O saf adam teslim olmak istedi ancak diğeri oturmasını emretti. Ben söylediklerimi tekrar ettim. Adamlardan ses çıkmayınca yürüdüm bir iki adım. Sokak lambası yüzümü karanlık, altımı aydınlatıyordu. Çok havalı olduğunu düşündüğüm bir yürüyüş gerçekleştirdim. Ben tekrar ettim orjinal polis konuşmamı. Saf adam çuvalı alıp ayağa kalktı ve bize doğru geldi. Yanımıza geldi dizleri üstüne çöktü ellerini kafasının arkasına koydu, kalkmaması söyledim. Diğer adamı birkaç saniye bekledik. Ama o tekrar kaçmayı denedi. Kaçamadı. Çünkü Anıl koşarak onu yakaladı. Ve adam pes eder gibi oldu. Yanımızda iki yeni arkadaşla müzeye döndük. Kısa bir süre sonra polisler geldi. Gerçek polisler. Adama söyleniyor kendi kendine. Tam arabaya bindiği sırada bana seslendi "Poliss Atahan Manass ben olmadan görevin tamamlanmayacak çünkü aradığın sorunun cevabı bende. Yine görüşeceğiz." ürktüm.
Hangi sorunun cevabını arayacaktım? Asıl konu bu değil polis abi benden polis kimliğimi istedi. Ve karakola gitmemi istedi. Ne yapmalıyım? Polisim desem kanıtlayamam çünkü polis değilim. Polis olmadığımı söyledim ve karakola gittik. İfade verdik, ailelerimizi aradık. Müze müdürü ile konuştuk, teşekkür etti. Adam eksik bir parça olduğunu söyledi. Bir mozaik parçası. Neyse öyle böyle bir şekilde karakoldan çıktık.
Beş gün boyunca o parça aklımdan çıkmadı. Hala bulunamamıştı ve o adamın bana söylediği şey beynime işlemişti. Parçayı bulamazsam uykusuzluktan ölecektim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Polis Atahan Manas
Historia CortaÜrktüm. Hangi sorunun cevabını arayacaktım? Neden bu adamdaydı cevabım ? ... İnsan gerçekten pişman oluyor. Bir dondurma yediğine, her şeyi açtığına. Fazla bilgi insanın aklını kaçırmasına yarar. ... 'Buldum Açelya. Sen harikasın. Sen gerçekten bir...