DON'T FUCKED MY LİFE - Malec

12

Ragnor aniden yere yığılınca herkes bana öylece  bakıp duruyordu."Ben daha önce söyleyecektim fakat...eh malum sizler falan soğuksunuz." dedim gergince. Jace öne çıkıp bana doğru kısa ve yapmacık bir gülümsemeden sonra," Sizi tebrik ederim. Cidden ne kadar mutlu olduğumu söyleyemem. Hele Alec'in bundan bana hiç bir şekilde bahsetmemeside ayrı bir heycan katıyor. Ne zamandır birliktesiniz peki ?" dedi jace gergince.
"Uzun bir süre önce." diye kısa kestim. Jace kahkhaya attı.

"Siz çifte kumrular çok mükemmelsiniz. Ama bunu şimdi söylemek aklına gelmesinden çıkartarak magnus, çok zeki olduğunu planlıyorum." diyerek hızlıca koridora kahkhalar atarak ilerlemeye başladı. Buda kafayı sıyırdı. Ragnor komaya yattığına göre sırada kim var ?

Babama baktığımda ellerini sımsıkı tuttuğunu gördüm. Herhalde onunla birlikte rusyaya gider, beni bir hücrede ölüme mahkum edip yeni bir çocuk yapacaktı. Elli yaşında bir adamın çocuk yapması riskli olsada o benim babam. Bir yolunu bulur. Fakat beklenmedik bir şekilde babam beni kedine çekip sımsıkı sarıldı." Sizin için çok memnun oldum ! Ayrıca evlenmeni de istiyordum zaten ! istediğim gibi olmasada...." son mırıldanmasını rahatlıkla duymuştum.

"Magnus adına çok sevindim artık evde konuşuruz şimdi şu borç olayını konuşup halletmem gerekiyor." dedi babam. Hafifçe öksürdüm." Aslında Alec'i kocam sayarsak hepimiz artık bir aile sayılırız, değil mi ? Aileler arasında bir borç falan olmamalı bence." dedim. Babam derin bir iç çekti." Sanırım haklısın. Ben biraz dışarıya çıkıyorum." diyerek hepimizin yanından ayrıldı. Sigara içmeye gittiğini tahmin edebiliyordum.

Simon'ın birden telefonu çaldı ve o da açtı." Raphael ? Evet, evet hastanedeyim gelebilirsin." dedi simon. İsabelle simon'a yandan baktı. Üzgün görünüyordu. Belki hala araları bozuktu. İzzy beni kolumdan tutup bir köşeye geçti." Magnus zorunda değildin." dedi. Derin bir iç çektim." Evet, fakat ona zorunluyum. Hayatını mahfettim, en azından biraz düzeltip sizi bu işin içinden sıyırmam gerekiyor." dedim. İzzy bana yavaşça sarıldı. Teşekkür ettiğini hissedebiliyordum.

Yanımızda dikilen doktoru şimdi fark ediyordum." Alec lightwood şuan uyandı iki ziyaretçi alacağız. Aranızda karar verdiğseniz sanırım siz gireceksiniz ? " dedi doktor." İlk hanginiz ?" diye ekledi. İsabelle yavaşça beni itti." Ben girerim." dedim.

Doktor kapıyı açıp içeri girmemi sağladı. Beyazlarla dolu sade bir odaydı. Ve bana sinirlice bakan bir Alec..." Selam..." dedim gergince. Gergin olmak kesinlikle bana göre değildi.

Yanındaki koltuğa oturdum." Ee ne oldu şimdi ? Sen ayakta geziyorsun ben yatıyorum." dedi alec çocuk gibi. " Ben...özür dilerim. Her şey için. Hayatını mahfettim. Fakat bir yandan da kurtardım." diye ekledim.

Alec bana doğru zorlayarak dönüp bakmaya başladı." Alec, babam sizden borcunuzu istedi ve bende bizim nişanlı olduğumuzdan bahsettim." dedim hızlıca. Alec'in gözleri hızlıca açıldı. Yanda şu kalp atışlarını gösteren şey deli gibi atmaya başladı.Gerilmiştim." Bak kısa sürecek borçları ödeyeceğiz ve hemen boşanacağız hepsi bu." dedim.

( Sen git daha yeni yeni birine tekrar güvenmeye başla sonra onula birden evlen. İşte aşk ❤️)

"Magnus, Sen bunu cidden yapmadın değil mi ?"

"yaptım."

"Yapmadın."

Yan gözle pencere baktığımda babam ve diğerlerinin bize baktığını gördüm." Bize bakıyorlar." diye fısıldadım. Alec gözlerini devirdi." Ne yapmamı istersin ? Kıçımı cama doğru göstermeme ne dersin ?" dedi alec sinirlice.

Oyunculuğu sıfır bu çocuğun. Hızlıca elini tuttum. Ve biraz yüksek sesle konuşmaya başladım." Biliyorum bu süreç zor fakat hepsi bizim için mutlular, merak etme tatlım." dedim. Hemen ardından elini dudaklarıma götürüf hafif bir öpücük kondurdum.