Kolye:2

Bölüm 15:Sessizlik

İlerliyordum hızla. Türkiye'ye giderken Alessana için ağlıyordum. Meksika'ya dönerken White için ağlıyorum. Artık belaya bulaşmak istemiyorum. Çünkü her bulaştığımda sevdiğim birisini kaybediyorum. Ben kimseyi kaybetmek istemiyorum. Kasabayı gördüm yukarıdan. İndim süpürgecinin oraya. Carnaval gülümsedi bana.
-Kurtuldun.
-Evet dostum kurtuldum.
-Peki White nerede?
Yutkunamadım o an. Gözlerimden anladı herşeyi.
-Siktir.
-Benim için yaptı dostum. Kendini feda etti. Ve kendi intikamını aldı. Mutlu bir şekilde öldü Car.
O an bana sımsıkı sarıldı.
-Gel Rayamel Baba'nın yanına gidelim.
Uzun zamandır görmemiştim. Özlemiştim yaşlı adamı.
-Selam ihtiyar.
-Kimleri görüyorum. Burada çok fazla kalamassın biliyorsun değil mi?
-Biliyorum baba. Uzun bir süre olmayacağım.
-Al bakalım. Benden sana küçük bir hediye. Yeni kimliğin ve pasaportun. Artık Sparkly Swastika olarak hayatına devam edeceksin.
-Teşekkürler Baba. Bütün herşey için sana minnettarım.
Carnaval'ın koluna girdim ve dışarı çıktım.
-Evin durumu nasıl, yani o yaşananlardan sonra?
-Ben kaçmayı başardım. Biraz görünmedim buralarda. Onlar temizlediler cesetleri.
-Güzel. Ben eve geçiyorum.
-Tamam buradayım ben.
Anahtarı ondan aldım ve yürümeye başladım. Apartmanın kapısına geldiğimde titredim bir anda. Anılar gözümde canlanmıştı. Girdim içeri ve merdivenlerden çıktım. Evin kapısına geldim ve kapıyı açtım. Evi Carnaval temizlemişti. Direk balkona çıktım. Tutamadım kendimi. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Bir yandan sigaramı yaktım. Bütün bu olanları kaldıramamıştım. Buzdolabına gittim ve raftan bir bira çıkarttım. Kapağını açtım ve dikledim. Üstümü başımı çıkarıp fırlattım. Oturdum duvarın kenarına. Bir elimde sigaram diğer elimde biram. Gözlerimde dinmeyen yaşlar vardı. Önce sevgilimi sonra dostumu kaybetmiştim. Hepsi bir kolye içindi. O sinirle çıkardım ve fırlattım. İlk bulduğumda bunların olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Gözlerim kapandı bir anda. Eskiden olduğu gibi beyaz bir ortama geldim.
-Savaşçı.
O sakallı adamı gördüm tekrar.
-Öldürmeyen her darbe seni daha çok güçlendirecek. Bunu asla unutma.
Bir anda açıldı gözüm. Sigaramın külleri düşmüş yere. Son bir fırt alıp söndürdüm. Biramdan az kalmıştı. Onu dikledim ve çöpe attım. Kolyenin yanına gittim. O an şunu anladım ki gidenler geri dönmüyordu. Kolyeyi aldım ve tekrar boynuma taktım. Koltuğa uzandım. Yorulmuşum biraz.