Flesh

Chains

Η Nikki δεν μπορούσε να θυμηθεί ποια ήταν η τελευταία που άκουσε μουσική ή είδε την Paige. Τόσον καιρό εκεί μέσα σχεδόν είχε γεμίσει τους τοίχους της απομόνωσης με το να γράφει. Είτε να μετράει σποραδικά της ημέρες που βρισκόταν είτε με το να γράφει ονόματα. Άκουγε συχνά ένα πλέον γνώριμο σφύριγμα. Το όνομα του Seth χαραγμένο σχεδόν παντού. Στο πάτωμα, στους τοίχους. Ήθελε να μείνει ζωντανή για εκείνον. Άλλα ονόματα. Paul, Lydia, Brock, Sonya. Για αυτούς έπρεπε να μείνει ζωντανή. Έπρεπε να πάρει εκδίκηση και έπρεπε να μάθει. Αντίποινα... Άλλη μια λέξη που ήταν χαραγμένη στους τοίχους εκεί. Όπως και στην καρδιά της. Εκδίκηση. Ακούγονται βήματα. Η πόρτα ανοίγει. Η Nikki καθισμένη κάτω. Γυναικείο γέλιο. Η Sonya ήταν. " Αχ Nikki θυμάσαι με τι ύφος και θράσος μπήκες εδώ μέσα? Μακάρι να μπορούσες να κοιταχτείς τώρα σε καθρέφτη να σε δεις... Ή ο,τι έχει απομείνει από εσένα." της είπε και της τράβηξε το χέρι να σηκωθεί. Από την αδυναμία η Nikki ένιωθε ότι θα σπάσει το χέρι της όμως άντεξε. " Μου είπαν να ξεμπερδεύω μαζί σου και με τη φίλη σου " της είπε και την πήγαινε κάπου. Ακούγονταν γυναικείες φωνές. Η Nikki έκλεισε τα αυτιά της με τα χέρια της. Είχε ξεσυνηθίσει τον τόσο πολύ θόρυβο. Μια βαριά πόρτα έκλεισε πίσω τους. Ξαφνικά η εικόνα μπροστά της έβγαζε νόημα. Η Paige μπροστά της δεμένη σε ένα κρεβάτι. Η βαφή στα μαλλιά της είχε ξεθωριάσει πια τελείως. Τσίριζε να την λύσουν. Σύντομα έτσι έδεσαν τη Nikki. Προσπάθησε μάταια να φέρει αντίσταση. " Nikki είσαι ζωντανή. Τα κατάφερες να βγεις ζωντανή από εκεί μέσα!!" είπε χαρούμενη η Paige μέχρι που ένα χαστούκι την σώπασε. Η Nikki άρχισε να φέρνει πιο πολύ αντίσταση. Ένας περίεργος μηχανισμός ηλεκτροσόκ. βρέθηκε πάνω στο κεφάλι της. Ένα περίεργο πράγμα που έπρεπε να δαγκώνει. " Πες αντίο στο μυαλό σου. Μάλλον αυτό σε κράτησε εκεί μέσα ζωντανή. Θα το ξεφορτωθείς σύντομα. Και αυτή εδώ το ίδιο. " είπε η Sonya και τράβηξε με δύναμη έναν μοχλό. Δυνατά κύματα ρεύματος πέρασαν το σώμα της Nikki σε ταχύτητα που δεν περίμενε. Έκλεισε τα μάτια της. Ο πόνος σχεδόν αβάσταχτος. Τρέμουλο σχεδόν σε ολόκληρο το σώμα της που ήταν δεμένο σε εκείνο το κρεβάτι. Το κύμα τελείωσε αλλά η Nikki δεν μπορούσε να ανοίξει τα μάτια της.

Λευκό. Κενό. Μερικά πολύχρωμα κουτάκια για να διαλέξει. Δεν είχαν ονόματα πάνω. Το δάχτυλο της διάλεξε ένα. Ξαφνικά τα πάντα έγιναν εικόνα. Ήταν εκείνη μαζί με τον Seth. Ξαπλωμένοι στο ανοιξιάτικο γρασίδι. Το κεφάλι της ανάμεσα στο χέρι του και το υπόλοιπο σώμα του. Ο ήλιος όχι τόσο δυνατός αλλά πολύ ευχάριστος. Γελούσαν με τις μαντεψιές τους για το σχήμα που είχαν τα σύννεφα. Στον αέρα το άρωμα του. Ένα ελαφρύ αεράκι. Γύρισε και τον κοίταξε εκείνος την πήρε αγκαλιά. Σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα. Αγκαλιές και φιλιά σαν να μην είχε φύγει. Λευκό κενό πάλι. Η Nikki απογοητεύτηκε. Έψαχνε ένα ακόμα κουτί με κάτι παρεμφερές. Τα κουτιά απομακρύνονταν και εκείνη έτρεχε πίσω τους. Έπιασε ένα. Καλοκαίρι. Μια μεγάλη παραλία. Βράδυ. Τα πόδια της στην ακρογιαλιά. Τα μικρά κύματα χτυπούν απαλά τα πόδια της. Χάνεται στον απόλαυση της στιγμής. Γέλια διακόπτουν τη φάση. Ο Dean έχει σηκώσει τον Seth και τον ρίχνει στο νερό. Εκείνος για εκδίκηση τον βρέχει με τα χέρια του. Βρίσκονται και οι δυο μέσα στο νερό να βουτάνε ο ένας το κεφάλι του άλλου μέσα. Γέλια. Η Paige τους υποδέχεται με πετσέτες ενώ ο Roman με φάσκελα και γέλια. Ο Seth την πλησιάζει και της λέει να φάνε όλοι μαζί. Χαμόγελα. Μαύρο κενό. Η Nikki ψάχνει κουτιά. Βλέπει μια μεγάλη ξύλινη πόρτα. Την ανοίγει. Βλέπει τον Dean. Την ρωτάει για τη Paige. Εκεί η Nikki νιώθει να πέφτει. Όντως πέφτει. Καθώς πέφτει βλέπει όλες τις αναμνήσεις της από εκεί. Η βρωμιά, οι φωνές, η καταπίεση, ο υποσιτισμός, το ηλεκτροσόκ, o Shane, ο εγκλεισμός. Μαύρο κενό πάλι...