Flesh

Ashes

(TRIGGER WARNINGS παρακάτω)

Ξημερώματα περίπου ο Brock άνοιξε τα μάτια του. Η Lydia κοιμόταν δίπλα του. Εκείνος σηκώθηκε και έψαξε τα ρούχα του. Η Lydia άλλαξε πλευρό και τον είδε. " Που πας? Είναι πολύ νωρίς ακόμα" του είπε σκεπάζοντας με το σεντόνι μέχρι και το κεφάλι της. Ο Brock έκανε πως δεν άκουσε και φορεσε το παντελόνι του. Εκείνη σηκώθηκε. Αυτός φόρεσε τη μπλούζα του. " Είναι ανάγκη να φύγεις αξημέρωτα? Θα νυστάζεις και θα σε παρει ο υπνος σε κανα τιμόνι και θα τρέχουμε " του είπε. Ο Brock ανασήκωσε τους ώμους του. Ο Brock αποφασισε να μείνει. Η Lydia ξαπλωσε παλι και τον πήρε αγκαλιά. Εκείνος καθόταν στο κρεβάτι και την κοιτούσε. Φαινόταν ήρεμη και πολυ χαριτωμένη όσο τον κρατουσε αγκαλιά... Εκείνη τη στιγμή ο Brock χαμογέλασε. Σκεφτόταν ότι όσο καιρό η Nikki απερριπτε την κάθε του προσπαθεια η Lydia ήταν εκεί. Κατέβαλε μια μανιώδη προσπαθεια για να τον κάνει να την ερωτευτεί... Και ήταν κοντά πολύ κοντά. Το θέμα ήταν να μην σταματούσε και ίσως το κατάφερνε... Στο τέλος του κόσμου θα ήταν ο μόνος που εκείνη θα ήθελε δίπλα της. Ακόμα και αν παλίρροιες την έπνιγαν. Ακόμα και αν οι ωκεανοί φλέγονταν ή αν ο ουρανός έπεφτε στη γη. Τα δάχτυλα της έσφιγγαν το φανελάκι του. Λίγο ακόμα και θα τρυπούσαν το ελαφρύ ύφασμα... Σχεδόν δεν πίστευε ότι είχε κάνει έρωτα μαζί του. Ήταν ό,τι πιο όμορφο της είχε προσφέρει όσο τον ήξερε. Δεν είχε ιδέα αν μετά από αυτό θα τα πήγαιναν καλά ή οχι... Δεν την ένοιαζε. Ήξερε απο μπελάδες. Από τότε που τον γνώρισε μόνο τέτοιους είχε.

Ο John παρέλαβε τη Paige. Μέσα σε λίγες ημέρες τα πράγματα πήγαιναν κάπως καλυτερα. Η Nikki της μιλουσε για τον Dean και η Paige της έλεγε ποσο πολυ της έλειπε. Ένιωθε σαν να είχε περάσει μια ολόκληρη ζωή πάνω της. Κατεβεβλημένες. Αυτή ήταν οι λέξη που μπορουσε να τις περιγράψει. Ο John ήταν μεχρι αργα στο ιατρείο του. Όσες προσπαθειες και αν έκανε με την Sonya να ανοιξουν οι εξετάσεις και οι υποθέσεις των κοριτσιών ήταν μάταιες. Είχε αρκεστει στο ότι την έβλεπε εκεί κάθε μέρα... Και αν αυτός μπορούσε να νιώσει έτσι για εκείνη βλέποντας την να βασανίζεται εκεί μέσα, δεν μπορουσε καν να φανταστεί τι θα γινόταν αν είχε μια ευκαιρία υπό καλύτερες συνθήκες. Ξεχνούσε βέβαια κάτι. Θα αναγκαζόταν να το θυμηθεί πολύ σύντομα... Η Sonya υπολόγιζε με μεγάλη χαρά τα χρηματικά ποσα που δεχόταν προκειμένου να κάνει τις βρώμικες δουλειές που έκανε. Πιθανότατα να μην αγάπησε ποτε τον οποιονδήποτε ή το οτιδήποτε.

Shane's POV. (Ναι μην περιμένετε να βγάζουν νόημα οι σκέψεις και οι συνειρμοί του. Είναι ο τρελός. )