Firuze

19 0 0
                                    

Av. Seda Hanım kapıyı açtı, "hoşgeldin, Zafer değil mi?"
Başımı onaylarcasına salladım. İçeriyi gösterdi, girdim.
Amcan ile görüştüm, birde senden dinlemek isterdim ama yaranı deşmek istemiyorum. Konu hakkında neler yapabileceğimi gözden geçirmek istiyorum. Sende göz kapaklarını kaldır ve üzülmek yerine sevdiğin kadın için dik dur. Şu haline bak Kardelen seni böyle görse ne hissederdi biliyor musun?

Aklıma dün gece size anlattıklarım giriyor, utanmaya devam ediyorum. Konuştuklarımızı unutalım. Seda Hanım beni kendime getirmeyi iyi bildi.

Ellerini sıkıp yanından ayrılırken sol gözümden düşen gözyaşını sildi, bu son damla olsun dedi.

Umutlarım yeşeriyor,

Telefonumu çıkardım, bildirim ekranı onlarca belki yüzlerce bildirim ile dolmuştu. Mesaj kutularım sürekli yenileniyordu. Sosyal medya benim umudumu katlıyor içime su serpiyordu.

Tam mesajlara bakıyorken telefonum çaldı.
Meltem,

"Zafer, öğrenciler, iş adamları, anneler, babalar, gençler, herkes maddi destek çıkmak istiyor. İki gün önce sosyal medyada paylaştıklarımız birilerine ulaştı.

(Meltem konuşurken dudaklarına kadar inen gözyaşları ara ara sesini kesiyordu)

Hemen yanıma gel hesap açmalıyız. Hemen.

Telefonu kapattı hemen yola çıktım.

***********************O************************

Hastane kapısından içeri girdim, Sami Amca beni görür görmez koştu bana sarıldı. Uyandı kızım dedi uyandı Kardelenim... Dona kalmıştım koştum camın karşısına geçtim. Beni görünce gülümsedi. Göz göze dakikalarca izledik birbirimizi.

Ellerimle ona kalp yaptım ve öpücük yolladım. Küçük bir gülümseme attı ama içinde saklı tüm acıları anlayabiliyorum.

Sonra odanın perdelerini kapattılar, daha fazla yorulmasın kuzum.

Hemen ilerdeki banka oturdum, gözlerim kapanmaya başladı.

Karanlık, çok karanlık, çok daha soğuk, sesler çok daha belirgin, hissizleşmiş vücudum donmuş sanki, bir sıcaklık geliyor sırtıma hissedebiliyorum. Yüküm azalıyor, ışık giriyor karanlığa bir bıçak gibi kesiyor göz bebeklerimi.

Meltemin sesi geliyor uzaklardan, bir güç ile kaldırmaya yeltendim vücudumu, üzerimden akan suları hissedebiliyorum, kafamı kaldırdım gözlerimi açıyorum

"Zafer, zafer uyan!"

Meltem sen misin? Sayıklarken açtım gözlerimi,

Hemen gel benimle saat geçmeden bankaya gidelim,

Meltemin yüzünde küçük bir gülümseme vardı. Şimdi savaşmaya başlamam gerekiyor. Seni çok seviyorum Kardelen, seni çok seviyorum firuzeli kadın.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 24, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KardelenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin